در آن ایام سفارت آذربایجان در آلمان وسیله نقلیه نداشت و من یکی از اتوموبیل‌های سفارت ایران در آلمان را دراختیار سفیر گذاشته بودم که تنها اتوموبیل سفارت شان بود. سفیر آذربایجان دراین ملاقات ازمن خواست که اتوموبیل را به آن‌ها بفروشیم. به وی گفتم که تلاش میکنم هدیه باشد، چون میدانستم که پولی ندارند و سفیر آذربایجان هم قبلا وزیر خارجه بوده و باید شأن او حفظ میشد. نهایتا هم با موافقت تهران، اتوموبیل را به سفارت آذربایجان در آلمان هدیه دادم. مطلب کامل را دنبال کنيد