ناصر علیخواه

استان بوشهر با این همه نعمت خدادادی از قبیل همجواری با ساحل خلیج فارس، وجود خایر عظیم نفت و گاز، منابع کشاورزی و دام داری، میراث فرهنگی و نقاط گردشگری و... باید هم اکنون یکی از نقاط توسعه یافته و نمونه در کشور باشد. به راستی که هرکدام یک از این منابع به تنهائی می تواند منطقه ای را دگرگون و متحول نماید و سبب رونق و آبادانی حتا کشوری را فراهم اورند. بسیاری از کشورها تنها با داشتن یک ویژگی از میان ویژگی های استان بوشهر توانسته به بهترین وجه از همان ویژگی استفاده کنند و با جب سرمایه گار و گردشگر و نیروی انسانی، به توسعه دست یابند و زندگی مرفهی را برای مردم خود فراهم آورند.

به طور کلی همه مردم بوشهر معتقدند که متناسب با این همه منابع و پتانسیل درون استانی، متاسفانه استان بوشهر نتوانسته به حق خود در استفاده از آنها موفق باشد و به توسعه دست یابد. هنوز بسیاری از نقاط استان بوشهر در محرومیت به سر می برند. بیکاری بالاست و جوانان چشم انتظار شغل اند، امکانات زندگی پایین است و بسیاری از خانواده ها با فقر دست و پنجه نرم می کنند. از امکانات تفریحی و گردشگری کمتر خبری است و حتی بچه ها هم برای بازی در یک محیط امن و بانشاط دچار مشکل هستند. به این مشکلات می توان صدها مشکل ریز و درشت دیگر را اضافه کرد که مردم استان بوشهر با آن روبرو هستند. 

واکاوی دلایل عقب افتادگی و توسعه نیافتگی بوشهر علیرغم این همه مزایا و نعمت و فرصت، باید توسط پژوهشگران و متخصصان مورد بررسی دقیق قرا بگیرد اما در این مجال اندک میخواهم به یک نکته اشاره نمایم و آن اینکه یکی از دلایل این عقب افتادگی می تواند عدوم وجود آرامش در استان بوشهر باشد.

سالهاست که استان بوشهر در سطوح ارشد مدیریتی خود دچار تنش است. کمتر سالی بوده که فضای آرامش و همدلی در استان برقرار بوده و مدیران ارشد استان بتوانند با حیالی آسوده و بدور از تنش های تکراری و خسته کننده، تمام توان خود را برای برنامه ریزی و توسعه استان بکار بگریند.

معمولا در طی سالهای گذشته یا نمایندگان با مدیران ارشد استان درگیر بوده اند و بر علیه همدیگر پرونده سازی کرده و بجای اینکه وقت خود را برای پیشرفت استان در وزارتخانه ها بگذارند، همه تلاش خود را برای برکناری استاندار و تعویض معاون و آوردن نیروی همراه خود بکار میگرفتند و از این وزارتخانه به آن وزارتخانه برای بدنام کردن مدیران ارشد در رفت و آمد بودند و یا اینکه مدیران ارشد به دنبال خراب کردن رقیبان سیاسی خود بودند و سعی خود را در محدود نمودن آنها و کنترلشان بکار می گرفتند. یا اینکه گروههای سیاسی به جان هم می افتادند و بر علیه همدیگر فعالیت می کردند و سعی می کردند تا همدیگر را خراب کنند. متاسفانه گویا تنش و آشوب در استان بوشهر نهادینه شده و برخی مواقع که استان می خواست روی آرامش را ببیند، این خود استانداران بوده اند که عامل تنش شده و با سخنان و رفتار خود، فضای استان را به سوی تنش می بردند. 

البته شاید برخی فکر می کردند که با ساختن تنش های ساختگی و شلوغ کردن اوضاع استان و بر هم زدن آرامش، ممکن است مردم از عملکرد آنها در مجلس یا استانداری یا ادارت و... غافل شوند و به طرح سوالات اساسی و مطالبات کلان از حوزه مسئولت آنان نپردازند و بتوانند چند صباحی را با آرامش بگذرانند، اما مشخص است که آنچه پس از هیاهوی ساختگی در نزد مردم هوشیار استان بوشهر برجای می ماند، عملکرد و تاثیر دوره وکالت و مدیریت مسئولان است.

داشتن فضای آرام و بدور از تنش از پیش نیازهای مهم توسعه است تا مدیران و برنامه ریزان و متخصصان بتوانند با آرامش خاطر، ذهن خود را متوجه مشکلات اساسی جامعه نمایند و امکانات موجود را برای رفع نارسائی ها و فعال نمودن پتانسیل ها و استفاده از نیروهای مستعد برای توسعه استان بکار گیرند. 

شاید این فضای آرام با آنچه که ما در طی سالهای گذشته با آن روبرو بوده ایم، تفاوت داشته باشد ولی باید باور کنیم که پرداختن به مسائل کلان استان بوشهر و برداشتن گام های اساسی برای توسعه استان جر در پرتو فضای همدلی و آرام امکان پذیر نیست. 

البته باید ذکر نمود که بوجود آوردن این فضای آرام و کم تنش نیاز به هنر مدیریتی خصوصا از طرف استاندار بوشهر به عنوان مدیر ارشد استان دارد که ضمن احترام به دیدگاههای مختلف و نیروهای بانفوذ و جناح های سیاسی، بتواند تنش های موجود را کنترل نماید و فضا را برای توسعه استان فراهم آورد.

خوشبختانه در دو سه ماهه گذشته ما نشانه هائی را از این آرامش و مدیریت تنش و فراهم شدن اوضاع برای توسعه را در استان بوشهر شاهد هستیم که در این میان استاندار بوشهر نقش مهمی داشته است. امیدواریم این فضای آرام و  کم تنش همچنان ادامه داشته باشد تا همه مدیران و نمایندگان و جناح های سیاسی و افراد بانفوذ و ... بتوانند تمام توان خود را برای توسعه استان بکار گیرند.