از دیدگاه های احمد و محمود بسیار بسیار خوشم اآمد. پدر می گفت که در بوشهر نی انبان نوازی بود به نام منُدو فلا( Mondu Fela) یعنی ماندنی فرزند فرامرز که شادخوار و تنها در مراسم شبانه ی جشن و سرور می نواخت . اخیرا" جایی خواندم که یهودی زاده ای بوشهری درسفر دوم ناصر الدین شاه ودر مراسم شب نشینی برایش نوازنده ی نی انبان اسکاتلندی درنظر گرفته بود . سلطان صاحب قران گفته بود : این که صدای سرنای خودمان می دهد!! امآ شکلش به گوسفند می برد! ضمنا"ارثیه های فرهنگی وتمدنی به نام کشور ثبت می شود ؛ نه شهر ! بگذریم که بوشهر هم چند ماهی کشور حساب می شد!

عزیزمن ,نی انبان یکی از سازهای ارتش استعماری انگلیس بوده (اگه به عکسهای ان دوره توجه کرده باشید) اونوقت شما میخو اهید بعنوان اثر ملی ثبت کنید؟

سلام
هروقت از نی انبان سخن گفته می شود باید از خدای بیآمرز احمد خماس سخن گفته شود هنوز صدای نی انبان اودرخاطره ها مانده.ای کاش کسی درباره ی ایشان کتابی می نوشت.امروزه روزهم نی انبان حیدرسلمانی آشنای گوش هاو دل های مردم کنگان و دیر وحتی کشورهای حاشیه ی خلیج فارس است.این ساز باید گرامی داشته شود در این ساز فریاد مردم این آب وخاک جادارد