حماسه حق پرست: این کوچه پس کوچه های بافته شده روبه روی آب و  آفتاب همه ی هیمنه ی این بندر دیرسال نبوده است.

این خمیده خیال روزهای تجارت و کسب، و شب های شورانگیز لولیان شب تا سحر سرخوش هم بوده است تا به ساعتی سرمست، خیام ترین باور خویش را در لحظه ای رهاتر از نور و نوا،زندگی کنند.

این بافته های سر به سر، که نشانه ای است از نگاه نگارشگران خوش انصاف آن روزها، در دل خویش مردمان را با هر نگرش و نگاه و باور و اعتقاد، پاس می داشتند تا کنیسه و دیر و کلیسا و مسجد حول محور پروردگار، جانی دوباره گیرند و زندگی، روی خامی و تعصب و عصبیت مضمحل کننده را به خود نبیند...

این سرای بافته و تنیده شده در هم زیر ریزش یکسره ی هزار شعاع آفتاب، نور را در بازتاب رنگین هلال ها و کتیبه ها و گره خوردگی های آبنوس، جلوه ای دیگر بخشید.

این جا بافت قدیم پنجره ها و عمارت های مدام موسیقی و شعر و ترانه است تا قدیم ترین بوطیقای شعر و دیرپاترین ضربآهنگ موسیقار، به سنج و دمامی دمادم، در فرهنگ و هنر جغرافیای یک فلات، فوران کند.

این سنگ های مرجانی بافت، مرنجانده اند هیچ گاه، حیات گل های کاغذی را تا با رنگین کمان ریخته بر دیوارها، جار بلند زندگی دیده و شنیده شود...

القصه، این جا بوشهر است، بافت قدیم. ...دیگر خود دانید!