بابك شاكر : شريف درد داشت، دردهايي كه آن را بهانه عزلت و خلوت نكرد و هميشه از قابي بيرون مي آمد كه مهرباني درون آن ديده مي شد. روزگار بر او تلخ گذشته بود اما تلخي به كام خودش بود و لبخندش را به ديگران هديه مي داد ... شريفي كه در زبان و معنا شريف بود و شريف از ميان ما رفت ...
محسن شریف، راوي رنج هاي جنوبي
بابك شاكر
محسن شريف راوي رنج هاي جنوبي بود ، مردي كه روزگار و رنج های زمانه خسته اش كرده بود ، آرمان داشت ولي انگار جبري تاريخي او را براي رسيدن به آرمان هايش نگهداشته بود تا بنويسد، روايت كند و از متن به هستي نگاه بياندازد ، سطرهاي نا گفته بسيار داشت در ميان واژگان نوشته و نانوشته اش ، سطرهايي كه سرشت تلخ هستي براو وارد كرده بود. شريف در امتداد تلخي اين هستي موهوم قلم به دست گرفت و روايت كرد ... كساني چون او از واقعيت رويا به واقعيت زبان رسيده بودند ، بي ادعا و بدون ذره اي مفاخره به آنچه كه در دست مخاطب بود و آنچه كه نمي گذاشتند در دست مخاطب قرار گيرد .
داستانهاي شريف حلقه مفقوده ي دوران گذار از رنج سنتي جنوبي به رنج امروز جنوبي بود، رنجي كه محروميت ، مظلوميت را در امتداد زندگي انسان ايراني از درون روايت مي كرد .
شريف زباني پيچيده نداشت تا شما را در ساختاري زباني به تعليق وا دارد كه ذهن مخاطب را در تعليق رنج مدام درگير مي كرد كه راستي عاقبت اين همه سال زيستن را در كجاي كتاب هستي تعريف مي كنند.
استاد شريف به تبع دوران گذار از سياست به متن بيش از پرداختن به ساختار زبان متعهد به ساختار روايت بود ، او راوي بازخورد عمل در متن بود و متن او بازتوليد روايت مي كرد. در روايت هايش برغمي كه حق داشت پيچيده باشد اما نبود زيرا ساختار داستان را ساختاري پيچيده نمي دانست ... او هستي را در پيچيدگي دريافته بود و همين امر او را مترجم هستي پيچيده براي مخاطبان خود كرده بود. او براي ارائه خود روايت تصويري زبان را انتخاب كرده بود.
شريف درد داشت ، دردهايي كه آن را بهانه عزلت و خلوت نكرد و هميشه از قابي بيرون مي آمد كه مهرباني درون آن ديده مي شد. شريف حذف نكرد ، حذف شد ، قلم نشكست ، قلمش را گرفت و ادامه داد ... مستقل ماند و مستقل رفت ... روزگار بر او تلخ گذشته بود اما تلخي به كام خودش بود و لبخندش را به ديگران هديه مي داد ... شريفي كه در زبان و معنا شريف بود و شريف از ميان ما رفت ...
ياد و نامش متبرك باد
آخرین اخبار
- به ياد منصور بهرامي و عشقش به بوشهر/ هنرمندي که خودش بود
- هنرمندان جوان را فراموش نکنيد
- تاثير و جايگاه منوچهر آتشي در فضاي ادبي ايران زمين
- توليد خشم با حذف طبقه متوسط
- عميق مثل اقيانوس
- کتاب مطبوعات و شهروندی
- 32 ساعت شيفت داروخانه طول مي کشيد و از شدت خستگي به گريه مي افتادم
- براى پزشك خوب بودن، ابتدا بايد دردها و رنج هاى جامعه را لمس كرد
- تمركز بر افزايش پزشکان، بدون توجه به كيفيت آموزشي فاجعه بار است
- اعتماد ميان پزشکان و جامعه مي تواند در خدمت رساني به مردم کمک بزرگي نمايد
- نهاد خانواده دارد ميپاشد؛ شما انتظار فرزندآوري داريد؟
- عبدوي جت در قهوه خانه باغ زهراي بوشهر
- خاطره يک ظهر تابستان در بوشهر
- بي توجهي ميراث فرهنگي به سيراف باستاني
- در هر اثر، تکه اي از يک هنرمند وجود دارد
پربیننده ترین
- مو اهرم نمی شم، می شم بنه گز
- عکس هائی دیدنی از سریال به یاد ماندنی دلیران تنگستان
- تصاویری از رزمندگان بوشهری در دفاع مقدس (1)
- تصاویری دیده نشده از بوشهر قدیم
- تلاش بوشهری ها برای ثبت جهانی نی انبان
- بي توجهي ميراث فرهنگي به سيراف باستاني
- سه عامل سقوط حکومتها در نگاه فردوسی
- هفته نامه نسیم جنوب شماره 727
- ۹ بازارچه نوروزی صنایع دستی در استان بوشهر
- نمایشگاه پاییزه در برازجان افتتاح شد
- ابهامات مناقصه طرح خیابان نادر و نواب بوشهر توسط شهرداری و شورای شهر بوشهر
- بافت مرغوبترین عبای دنیا/ تولیدمصنوعاتی زیبا از نخل و محصولات دریا در بوشهر +عکس
- شرکت آسانسور صدف ساحل (سهامی خاص)
- تصاویر رزمندگان بوشهري در جبهه هاي نبرد
- زندگینامهی خودنوشت منوچهر آتشی