محمدعلی عبدالشیخی

مسئولیت اجتماعی و یا به تعریفی دیگر ( corporate social responsibility  ) از اهم مباحثی می باشد که طی چندین سال اخیر در ادبیات سازمانی بخشی از موسسات و شرکت های دولتی و خصوصی جایگاهی نسبتا مناسب به خود یافته است .

به نوعی دیگر csr را می توان از وظایف پنهان شرکت و سازمان های مستقر در یک منطقه در قبال ذی نفعان و علی الخصوص مردمانی بومی که به اشکال متفاوت به مماثلت آلودگی های زیست محیطی ، تداخلات فرهنگی ، گرانی ،  ترافیک و ... شاهد و نمایانگر تضییع حقوق این میزبانان هستیم را معرفی داشت .

با نگاهی متفاوت به این مورد می توان مزایای این نوع از خدمت رسانی را دو وجهه بیان داشت ، به این منوال که در کنار منتفع شدن میزبان از پیاده سازی فعالیت های  اجتماعی ، شرکت های مذکور نیز از جهاتی به مانند افزایش اعتماد سهامداران ، تمایز تصویر و برند شرکت نزد مشتریان و جامعه ، رضایت کارکنان ، حمایت جامعه و ... بدون نصیب نخواهد بود.

امروزه و در عصر حال برای شناخت پیشگامان مبحث csr انگشت اشاره غالبا به سمت و سوی شرکت های نفتی و گازی قرار دارد ، این موضوع را به این سبب چنین تلقی دارند که اثرات منفی فعالیت های نفتی به وضوح قابل مشاهده می باشد و از طرفی دیگر میزبانان و بومیان جوامع فوق اعتراض هایی ، البته محقانه را نسبت به اهمال و مساهله را در این موضوع روا داشته اند که با مروری سطحی بر اخبار عمومی مناطق دارای انرژی های مذکور ، به راحتی قابل پذیرش خواهد بود . 

در این یاداشت به اختصار قصد به پرداخت میزان فعالیت های اجتماعی و البته قابل تامل و ستودنی صورت پذیرفته به واسطه یکی از شرکت های پتروشیمیایی واقع در منطقه ویژه انرژی و اقتصادی پارس جنوبی واقع در استان بوشهر را در ادامه در پیش رو خواهیم داشت .

در این وادی ، میزان نارضایتی و ناخرسندی بومیان استان بوشهر از شرکت های زیر مجموعه وزارت نفت در محدوده های نفتی و گازی استان ، به لحاظ هستی یک چرایی بی پایان در عدم رعایت حق اشتغال بومیان ، بی توجهی به مسائل زیست محیطی و ... سری به درازا و کلافی سر در گم را تا به امروز به دنباله خود داشته است .

با در نظر داشتن موارد فوق و با وجود دارایی در تصورات ذهنی قبلی مبنی بر تعاملات ناقص شرکت‌های مذکور با محیط پیرامونی خویش ، بنا به دلایلی با فرصت به حضوری چند روزه در مجتمع پتروشیمیایی پردیس ، واقعیت هاتی قابل تقدیر و ستایش را که تا به امروز مسکوت مانده بود را حداقل برای خویشتن عیان و بارز ساخت .

شرکت پتروشیمی پردیس عسلویه با بهره برداری از دو فاز و پیشرفت 96 درصدی در فاز سوم با مساحت کلی 64.5 هکتار در لوای تولید اوره و آمونیاک و با مدیریت یکی از متخصصان خوشنام وزارت نفت، مهندس بهمن زمانی، عنوان یکی از بزرگترین شرکت های تولیدی محصولات فوق را در عرصه صنعت پتروشیمی در جهان را به نام خود و صنعت ایران سند زده است.

حدود و ورود مجتمع پردیس به مبحث csr ، محدوده وسیعی از فعالیت ها را به خود پوشش داشته است ، به همانند مشارکت در کاهش فقر با تکریم و در کنار آن کمک های نقدی هر ماهه به چند صد خانوار از ایتام استان و احداث چندین واحد مسکونی با همکاری کمیته امداد برای مددجویان تحت پوشش نهاد فوق و ... را در بر می گیرد. 

در حوزه حمایت از آموزش و پرورش نیز احداث چندین مدرسه در استان بوشهر را با نظارت اداره کل نوسازی توسعه و تجهیز مدارس استان به مانند مدرسه شهید درج شنبه و ... را در صدر اهداف و برنامه‌های خیرخواهانه خود دنبال داشته است که آخرین مورد آن نیز به کلنگ زنی و شروع عملیات اجرایی مدرسه شش کلاسه سهمو شمالی در شهرستان عسلویه با زیر بنایی به مساحت 700 متر مربع و اعتبار پیش بینی شده بالغ بر 12 میلیارد ریال مرتبط می شود.

مجتمع در توسعه فعالیت های ورزشی و تفریحی در راستای تحقق اهداف خود در اهتمام به مبحث فعالیت های اجتماعی ، نیز غافل نبوده است و با ایجاد چندین زمین ورزشی ، علی الخصوص در شهرستان های جنوبی استان بوشهر بخشی از خواست مردمان بومی را محقق و برآورده ساخته است.

اما فارغ از حضور موثر مجتمع و تلاش های بی وقفه مدیریت عامل در فعالیت های اجتماعی آن چه را که در بدو حضور  می توان آن را نظاره داشت، در کنار آماده سازی بستر برای اشتغال پایدار جمعی چند هزارنفری، حضور انبوه نیروهای بومی استان بوشهر در فازهای های سه گانه این شرکت عظیم است، امری که به شدت تا به امروز در اکثریت شرکت‌های نفتی و گازی مستقر در استان بوشهر نادیده نگاشته شده است و ارجح تر از این مبحث، اعتماد و نگرش مثبت مدیریت ارشد شرکت به جوانان تحصیلکرده استان و تصدی پست های کلیدی مجتمع توسط نیروهای بومی و متخصص منطقه می باشد.

ضمنا در یادداشت پیش رو مجال به پرداخت شرح تمامی جزئیات فعالیت های اجتماعی صورت پذیرفته شده بزرگترین واحد تولید اوره و آمونیاک خاورمیانه در قالب حمایت از پروژه های زیر بنایی استان و اقداماتی نظیر حمایت های مادی و معنوی از موسسات فرهنگی و علمی ، توسعه بهداشت ، گسترش فضای سبز و ... فراهم نمی باشد و تنهاسعی شد خلاصه و تیتر وار مباحثی کلی قلم شود .

صحبت پایانی: در کنار قدردانی و سپاس ویژه از مجتمع پردیس به لحاظ پایبندی به قانون، عدل و ارزش دهی برای میزبان مورد ظلم واقع شده خویش، می بایست سعی در ایجاد فضایی مناسب و عقلانی و فزونی حس مطالبه گری به جهات بهره جویی کامل در تمامی جوانب از وجود و استقرار شرکت های بی شمار نفتی و گازی در استان بوشهر را در قبال مردم و محیط پیرامونی آن را در اولویت کاری نمایندگان و مدیریت ارشد دولت در استان بوشهر داشته باشیم.