طراحی سایت
تاريخ انتشار: 06 مرداد 1400 - 21:07

سیاوش گرمسیری نژاد: در تمامی این شرایط و در حالی که پایمال شدن حقوق خود را با گوشت پوست استخوان حس می کنیم به بهانه های واهی ما را از داشتن هر گونه تشکل کارگری به بهانه های مختلف و خلاء قانونی دور نگه داشته اند. چه کسانی از وجود انجمن های صنفی کارگری یا نمایندگان کارگری متضرر می شوند...

حرف حساب کارگران شاغل در صنعت نفت و گاز

سیاوش گرمسیری نژاد- فعال کارگری

 

ببری مال مسلمان و چو مالت ببرند 

بانگ و فریاد بر آری که مسلمانی نیست 

سالهای زیادی است که کارگران پیمانکاری صنایع نفت، گاز و پتروشیمی از بی عدالتی ها و تبعیض ها گله و شکایت می کردند که گاها این اعترضات شکل اعتصاب به خود می گرفت و مدیران ارشد این صنایع به جای برخورد با پیمانکاران خاطی، از قوه قهریه با کارگران برخورد می کردند و اغلب تا جایی پیش می رفتند که تعدادی را اخراج کنند تا از زاویه نگاه خودشان به موضوع، غائله ختم به خیر گردد.  راه کاری که برای ما نخ نما شده است، پاک کردن صورت مسئله به جای پرداختن به اصل موضوع می باشد.  اما در سال ۱۴۰۰ پس از تایید بودجه ی کل کشور توسط مجلس شورای اسلامی با توجه تعیین سقف افزایش حقوق برای کارمندان دولت که باعث افزایش حداکثر دو میلیون پانصد هزار تومان حقوق کارمندان دولت می شد. این امر باعث شد تمامی کارمندان دولت در حکم سال 1400 یک بند کسر حقوق را مشاهده نمایند اما کارمندان هیچ وزارت خانه ای جز وزارت نفت اعتراض و اعتصاب نکردند که دلیل آن هم بسیار روشن است. این بار کارمندان رسمی صنعت نفت دست به اعتراضات گسترده به صورت مدنی و غیر مدنی زدند و بسیاری از آن ها زنگنه را آماج حملات خود قرار دادند و او را وزیری بی لیاقت خوانند که منابع انسانی را نادیده می گیرد. شاید این دیدگاه درست باشد که زنگنه از بعد منابع انسانی عملکرد قابل قبولی نداشته است اما قطعا با توجه به تحریم های گسترده صنعت نفت خیلی از پروژه ها را به انجام رساند. باری، ذکر‌ این نکته ضروری است که بدون در نظر گرفتن نوع بکارگیری نیروی انسانی در دستگاه اجرایی، یعنی چه نیروی رسمی و چه غیر رسمی  این حق برای پرسنل محفوظ است که هرجا احساس کنند حقی از ایشان ضایع گردیده است برای پیگیری حقوق خود از تمامی مراجع ذیصلاح اقدام کنند. اما سوالی اینجا مطرح می‌شود این است که چرا در گذشته ای نه چندان دور، روزهایی که اغلب مدیران صنعت نفت و گاز شاهد تضییع حقوق کارگران پیمانکار بودند هیچ صدایی از کسی در نمی آمد ؟ 

ما اکنون شاهد اعتراضاتی در نیروی های پیمانکاری هستیم که اغلب این نیروها پروژه ای هستند. اما در گذشته نیز شاهد بودیم که در پروژه های به بهره برداری رسیده اعتصابات گسترده اتفاق می افتاد تا آن جا که در بزرگترین پالایشگاه گازی خاورمیانه سرویس های نقلیه ی پیمانکار دست به گسترده ترین اعتصاب زدند که انتقال پرسنل با مشکلات عدیده روبرو گردید، از اسفند ماه 1395 تا اسفند ۹۷  پیمانکاری در همین پالایشگاه وجود داشت که هر سال، ما برای دریافت عیدی و سنوات حتما باید از ۲۶ اسفند اعتصاب می کردیم تا بتوانیم حقوق به حقه ی خودمان را دریافت کنیم. آیا افرادی که این شرایط را برای ما به وجود آورند در  آن زمان ما را درک می کردند، خوب به خاطر دارم در یکی از اعتصابات گسترده مدیر عامل شرکت مربوطه برای اینکه با پرسنل مواجه نشود همراه با یکی از مدیران ارشد پالایشگاه از مهلکه فرار کردند. ما این روزها را به خوبی در یاد داریم و فراموش نمی کنیم. حال تصور کنید در تمامی این شرایط و در حالی که پایمال شدن حقوق خود را با گوشت پوست استخوان حس می کنیم به بهانه های واهی ما را از داشتن هر گونه تشکل کارگری به بهانه های مختلف و خلاء قانونی دور نگه داشته اند. استدلال آن ها این است که در قانون کار مناطق ویژه هیچ ماده و یا تبصره ای مبنی بر وجود انجمن های صنفی یا نماینده ی کارگری وجود ندارد، اما این امکان وجود دارد با توجه به خلاء های قانونی در قانون کار مناطق ویژه به قانون کار سرزمین ملی رجوع کرد، که طبق تبصره 4 ماده 131 قانون كار، كارگران يك واحد فقط مي‌توانند يكي از سه مورد شوراي اسلامي كار، انجمن صنفي يا نماينده كارگران را داشته باشند. اما مجدد سوالی که در ذهن متبادر می گردد این است که چه کسانی از وجود انجمن های صنفی کارگری یا نمایندگان کارگری متضرر می شوند و منافع خود را در خطر می بینند که با تمام قدرت سالهای زیادی است هر گونه اقدام در جهت تاسیس تشکل های کارگری را در نطفه خفه می کنند. بار دیگر با دقت به موضوع بنگرید، ما نه برای به دست آوردن امکانات فراقانونی تلاش می کنیم، بلکه برای حقوق ابتدایی که در چهارچوب قانون است باید به آقایان جواب پس بدهیم. 

نکته ی دیگری که باید به آن پرداخته شود این است که پس اعتراضات گسترده نیروی های رسمی صنعت نفت همه ی ارکان به تکاپو افتاند که مشکلات ایشان را حل نمایند که در تاریخ 9/04/1400 با صدور بخشنامه ای از سوی معاون اول ریاست جمهوری، مشکل مرتفع گردید این بدان معنی است که در کمتر از 2 ماه مشکلاتشان به سرانجام رسید و کامشان شیرین شد، اما سرآمد مطالبات جامعه ی کارگری طرح طبقه بندی مشاغل است که باعث می شود از برخورد سلیقه ای با کارگران تاحدودی کاسته شود با توجه به تصویب این طرح در کارگروه مشترک وزارت خانه های نفت و کار، سندی تهیه گردید که در  مرداد 1399 به چهار شرکت زیر مجموعه وزارت نفت ابلاغ شد و مقرر گردید مصوبه از فروردین 1399 اجرا شود، اما هنوز خبری از اجرای طرح مذکور حداقل در مجتمع گاز پارس جنوبی نیست و فقط به پرداخت مطالبات آن در سال گذشته بسنده کرده اند و اجرای آن را مسکوت باقی گذاشته اند که روش محاسبه ی مطالبات خود نیز جای بحث دارد. حال که مشکلات نیروهای رسمی به سرانجام رسید انتظار می رود وزارت خانه های نفت و کار در جهت احقاق حقوق کارگران صنعت نفت و گاز که حجم عظیمی از پرسنل این وزارت خانه را تشکیل داده اند، با همکاری بیشتر مشکلات را این بخش از جامعه ی کارگری که الحق و الانصاف در دوران سخت تحریم، تمام قد ایستاند تا صنعت نفت و گاز تولید پایدار داشته باشد را رفع نمایند. 

 

برچسب ها:
نسیم_جنوب

نظرات کاربران
هنوز نظري براي اين مطلب ارسال نشده.
ارسال نظر

نام:

ايميل:

وب سايت:

نظر شما:

آخرین اخبار

پربیننده ترین