شناسنامه فوتبال خورموج آسمانی شد 

محمود آرامش 

خبر تلخ بود و ناگوار،  حاج غلامرضا منفرد پدر معنوی فوتبال شهرستان دشتی و شاید به نوعی استان بوشهر، سه شنبه نوزدهم مرداد ماه هزار و چهارصد پرواز کرد تا خود را به همسرش مرحوم خیری خواجه خورموجی، مادر معنوی فوتبال ما برساند!

و چه زیباست این وصال.

اگر نام ایرانجوان بر تارک فوتبال  دشتی با عزت و احترام می درخشد، بدون شک نام حاج غلام عزیز و همسر ایشان پیوند عجیبی بر این تلالو  دارد.

در این‌ چند دهه اخیر حاج غلام منفرد عزیز از همراهی خانواده خود برخوردار بود ‌تا نام ‌پر آوازه ایرانجوان پا برجا و استوار باقی بماند و تقریبا همه دوستانی که از نزدیک با او و خانواده اش و خانواده اصلی ایشان، ایرانجوان  آشنایی داشتند می‌توانند گواهی دهند.

حاج غلام عزیز من هرگز الطاف و خدمات ارزنده و بی شائبه و بی منت و چشم داشتت به فوتبال، این عشق ابدی را فراموش نمی کنم. بدرود پهلوان واقعی!

شهرستان دشتی و ورزش استان بوشهر،  به داشتن ات افتخار می‌کرد!

حاج غلام می گفت: من هرگز مربی تیم خود را اخراج نمی کنم و این خارج از یک ادعا بود، چون در سالی که بنده افتخار هدايت باشگاه ایرانجوان‌ خورموج را عهده دار بودم و درحالی که تیم ‌خوبی هم داشتیم، پس از چند نتیجه ضعیف درخواست ‌استعفا دادم و این نیک اندیش و بزرگ مرد گفت که مربی ایرانجوان فصل را به پایان می رساند.

آری فوتبال دشتی به واقع یتیم شد! و آن خانه ی با صفای همیشه ماوای بازیکنان، که به وقت دلتنگی آن جا بودند دیگر به خاطره تبدیل شد. 

خاطراتی به شیرینی عشقی عمیق بین ایرانجوان و منفرد پیر شده در راه عشق ابدی و جاودانه که چه زیبا به انتها رسید. یاد دارم روزی را که در یک بازی حساس لیگ استان، این مرد بزرگ منزل خود را در اختیار تیم رقیب ما قرار داده بود و پذیرایی از آن ها را نیز به عهده گرفت.این است رسم جوانمردی و فتوت. روحت شاد و یادت مانا باشد.

کاش قدر داشته هایمان را بیشتر بدانیم و تا زنده هستند از ایشان تجلیل و تکریم می کردیم.

حاج غلام به گردن فوتبال خورموج حق زیادی داشت، خورموج به داشتن چنین گنجینه ی افتخار می‌کرد مرد بزرگ ! ممنون بابت همه زحماتی که کشیدی، حقت حلال باد. 

با تقدیم تسلیت مجدد خدمت خانواده معظم منفرد، فوتبال خورموج و ورزش استان بوشهر.

(هفته نامه نسیم جنوب - سال بیست و چهارم - شماره 969)