با چراغ عقل و بینش گام برداریم

عبدالحمید دشتی‌فرد 

محرم آمد و دهه اولش هم گذشت. این جانب که افتخارم مداحی اهل بیت مخصوصا امام حسین (ع) است باید به وظیفه ام عامل باشم. من وظیفه‌ام را در این ماه عزاداری همراه با حفظ سلامتی و شان مردم دیدم. 

در این ماه و شرایط فعلی با همه‌ی اندوهی که از کمرنگ‌تر شدن عزاداری‌های پرجمعیت داشتم، روش و نظرم این بود که بر خلاف میل خودم و دیگر عزاداران، عمل کنم. 

باید پروتکل‌ها را رعایت می کردیم و روش رهبر انقلاب را سرلوحه قرار می دادیم، رهبر ما مجلس را برگزار می کند اما نه مثل سالهای قبل. 

من هرگز نخواسته‌ و نمی خواهم که چراغ عزاداری امام حسین (ع) خاموش شود اما می خواهم عزاداران هم عزاداری کنند و هم سالم بمانند و هم شیرازه‌ی زندگی‌شان از هم نپاشد.

عاقلان می دانند و تایید می کنند که خواسته‌ی ما این بود که به علت عدم تجمع و شیوع گسترده‌ی بیماری کرونا، مراسم عزاداری پر جمعیت را تعطیل و عزاداری را با استفاده از ظرفیت فضای مجازی به خانه‌های مردم ببریم تا از هر گونه آسیبی مصون بمانند.

مشکل و نکته‌ی اصلی شاید این جاست که بنده تسلیم تصمیم سازانی که مردم نجیب را به مثابه رعيت نگاشته و حتی فحوای عزاداری را دیکته کرده و دور از شان عزاداران عزیز به آن‌ها نگاه ابزاری کرده‌اند، عمل نکرده و همواره سعی و کوشش خود را معطوف آزادگی و حریت را شاخصه‌ی روش اجرای مداحی نموده ام تا جایی که این عقیده باعث دستور حذف تصویر بنده گردیده است.

امید است همه‌ی ما با چراغ عقل و بینش گام برداشته و ابزار دست فرصت طلبان از خدا بی خبر نشویم.

حسین یار و شفا خواهتان باد.

(هفته نامه نسیم جنوب - سال بیست و چهارم - شماره 970)