یادداشتهای ناپل (1) ۱۶ ژوئیه ۲۰۲۱
علیرضا مشایخ : دیدار از هر شهری که نشانه ای از رنسانس را در خود داشته باشد میتواند لذت بخش باشد. ناپل هم بخشی از میراث رنسانس ایتالیا را در خود دارد گرچه غنای آثار به جای مانده در این شهر به پای فلورانس نمیرسد ولی آن گونه که پتر بورک ( ۱۹۳۷) مورخ انگلیسی در کتاب پر جاذبه اش یعنی "رنسانس ایتالیا" می نویسد «ناپل به همراه فلورانس، پادوا، روم و بولوین گهواره های رنسانس یا جنبشی هستند که ما بعدها رنسانسش می خوانیم»...
یادداشتهای ناپل (1) ۱۶ ژوئیه ۲۰۲۱
نبرد اسکندر با داریوش سوم در ناپل
علیرضا مشایخ - پاریس
دیدار از هر شهری که نشانه ای از رنسانس را در خود داشته باشد میتواند لذت بخش باشد. ناپل هم بخشی از میراث رنسانس ایتالیا را در خود دارد گرچه غنای آثار به جای مانده در این شهر به پای فلورانس نمیرسد ولی آن گونه که پتر بورک ( ۱۹۳۷) مورخ انگلیسی در کتاب پر جاذبه اش یعنی "رنسانس ایتالیا" می نویسد «ناپل به همراه فلورانس، پادوا، روم و بولوین گهواره های رنسانس یا جنبشی هستند که ما بعدها رنسانسش می خوانیم».
ناپل شهر خاصی است و در دوران رنسانس آنگونه که کارل جولیوس بلوش (۱۸۵۴-۱۹۲۹) مورخ آلمانی می نویسد با ۲۱۰ هزار نفر جمعیت یکی از پر جمعیت ترین شهرهای اروپا بوده است (بلوش ص ۳۲۷) ناپل و روم دو مرکزی بودند که نوع دیگری از مدنیت را گستراندند: سیستم اداری و بدنبال آن مرکزیت قدرت شکل گرفت. (بورک ص ۲۷۰)
در واقع موضوع اصلی در دولت شهرهای ایتالیایی در رنسانس (اول و دوم) آزادی انسانی بود و همواره با این اعتقاد میزیستند که آزادی (آزادی فردی) تجارت (اقتصاد) را شکوفا می سازد و این یکی فرهنگ را گسترش میدهد. (بورک ص ۴۱) برای همین مفهوم آزادی با اهمیت ترین مفهوم و حکومت فردی (تیرانی) ترسناکترین مفهوم برای شهروندان دولت شهرها در ایتالیا از قبل از رنسانس بوده است.
ناپل بسان دیگر شهرهای باستانی ایتالیا دو بخش دارد: بخشی قدیمی و بخشی یکسره مدرن. طبیعتا زندگی در بخشهای قدیمی جاذبه های زیادی برای مسافری که تازه وارد است، دارد. شهری با کوچه های تنگ و باریک و متداوم که انگار پایانی ندارند و هنگام گردش در آن ها احساس مشترک فراوان میتوان یافت و همین حس مشترک میتواند سرچشمه اُخت شدن با شهری چون ناپل باشد. مسافری که وارد ناپل میشود خیلی زود و راحت پذیرفته شده و بیگانه بودن را حس نمی کند و این روح و خاصیت شهرهای ایتالیاست زیرا احساس بیگانه بودن در آن وجود ندارد.
اما از این ها گذشته شما از هر شهری میتوانید یادگاری با خود ببرید ولی مطمئن باشید که ناپل از آن دست شهرهایی است که مردمانش همواره در خاطرتان خواهند ماند فقط و فقط به این سبب که می دانند چگونه از زندگیشان لذت ببرند. این جمله گوته در مسافرتش به ناپل در سال ۱۷۸۷ را میتوان در این شهر با تمام وجود لمس نمود.
مسافرت به ناپل جزو برنامه های من برای سال ۲۰۲۰ بود یعنی زمانه ای که ویروس کووید تازه اهمیت یافته و مشغول تاراج جان انسانها گردیده بود و مجبور شدم دوبار آن را علیرغم میل باطنی به تعویق بیاندازم. هدف اولیه دیدار از موزه هایی که آثاری از رنسانس را در خود داشته باشند مانند موزه کاپادیمنتو و یا کلیسای پیو مونته و گالری زوالوس برای دیدن دو اثر از کاراواجیو بود، اما چیزی که مسافرت را شورانگیز می نمود دیدار از نقاشی سرامیک متعلق به سال دوم قبل از میلاد مربوط به جنگ داریوش سوم و الکساندر بود. در کنار آن نیز مجسمه مسیح (معروف به مسیح پوشیده که از مرمر ساخته شده) در کلیسای سانسورو میتوانست جذاب باشد.

موزه باستانشناسی ملی ناپل
این موزه که بیش از دویست سال از آغاز بکارش میگذرد از اصلی ترین برنامه های دیدار من بود.
در واقع تنها دلیلی که این موزه را برای من جذاب می ساخت وجود یکی از قدیمی ترین آثار مربوط به ایران بود.
تابلوی نبرد اسکندر با داریوش سوم احتمالا سیصد سال قبل از میلاد کشیده شده است. نقاش اصلی اثری احتمالا فیلوکسن درتری (Philoxène d'Érétrie) بوده و پس از او و آن گونه که پلن انسین (م ورخ و نویسنده رومی ۲۳ -۷۹ م ) می آورد زنی نقاش با نام هلن مصری (نقاش قرن چهارم قبل از میلاد) در درجه دوم قرار دارد (ایو پرین ص ۹۳).
ورژن سرامیک آن که در این موزه موجود است از روی همین نقاشی مفقود شده در سال ۱۱۰ قبل از میلاد کپی شده است.
در سال ۷۹ بعد از میلاد و پس از فوران آتشفشان وسنوو واقع در منطقه، تمام شهر پمپئی زیر خاکستر مدفون می شود. اطلاعات موجود از آثار مدفون شده حداقل نزد اهل فرهنگ ناشناخته نبوده و چه بسا تلاشهای زیادی برای آغاز کاوش های باستانشناسی در این منطقه روی داده باشد.
از سال ۱۷۴۸ حفاریها آغاز گردید ولی به صورت جدیتر در سال ۱۸۰۷توسط فرانسویان دنبال گردید تا این که در سال ۱۸۳۱ این منطقه از زیر خاک بیرون می آید. نقاشی سرامیک این اثر در منزل یکی از اشراف زادگان با نام فون کشف می شود (در ابعاد ۳.۱۳ در ۵.۸۲) که نخست بر روی زمین قرار داشته (پمپئی ص ۱۸۴) و بدنبال آن از روی زمین کنده شده و در موزه بسان دیواری در معرض دید قرار میگیرد.
(هفته نامه نسیم جنوب - سال بیست و چهارم - شماره 970)
مرتبط:
» بازماندهِ یک غزل از منوچهر آتشی [بيش از 6 سال قبل]
» عکس سلفی مردانه در ساحل [6 ماه قبل]
» نسیم جنوب؛ براي هزارمين بار در راستاي آزادي [3 ماه قبل]
» کارگران بوشهری در دهه سی - عکس [6 ماه قبل]
» تصاویر نسیم جنوب از مراسم بزرگداشت مفتون [بيش از 7 سال قبل]
» گزارش تصویری جشن فرهنگ دوستان در جوار مقبره سالار اسلام و آرامگاه آتشی [بيش از 6 سال قبل]
نظرات کاربران
هنوز نظري براي اين مطلب ارسال نشده.
آخرین اخبار
- نهاد خانواده دارد ميپاشد؛ شما انتظار فرزندآوري داريد؟
- عبدوي جت در قهوه خانه باغ زهراي بوشهر
- خاطره يک ظهر تابستان در بوشهر
- بي توجهي ميراث فرهنگي به سيراف باستاني
- در هر اثر، تکه اي از يک هنرمند وجود دارد
- سالهاي خواندن و نوشتن
- نسيم جنوب ، کشف و پرورش نويسندگان نوپاي بوشهر
- نسیم جنوب؛ حامي جدي موسيقي محلي بوشهر
- افسوس هاي بيست و پنج سالگي «نسيم جنوب»
- ديرپا بمان
- بیست و پنج سالگي «نسيم جنوب» مبارک باد
- «نسيم جنوب»؛ نشريهاي فراسوي رسالت حرفه اي
- پاي بند به اصول و فرهنگ حرفه اي رسانه اي
- «نسيم» روح بخش بر چهره اين بندر کهنسال
- از زندانی شدن يك شهروند دلسوز، روزنامه نگار صادق و معلم رزمنده جلوگیری کنید
پربیننده ترین
- استانداران باید مشی اعتدال داشته باشند + تصاویر تکریم و معارفه استاندار
- بازماندهِ یک غزل از منوچهر آتشی
- از فعاليت جنبشي به شبكهاي- انجمني
- هر ایرانی باید خارگ را ببیند
- عکس سلفی مردانه در ساحل
- تصاویر دوره آموزشی - توجیهی خبرنگاران پانا استان بوشهر
- استقبال از رويکردهاي نوين در بوشهر
- تصاویر آتش گرفتن ایستگاه تقویت فشار گاز در گناوه
- گزارش فيس بوكي استاندار بوشهر از سفر مهندس نعمت زاده به استان و كلنگ زني پتروشيمي های دشتستان و شمال استان (دیلم)
- موافقت نماینده شیراز با جدائی قسمتی از هرمزگان و مخالفت با جدائی قسمتی از فارس
- مطبوعات و کم نمودن از هیچ
- نماینده جنوبی استان بوشهر در مجلس: بیتوجهی به جوانان بومی در جذب نیرو برای پارس جنوبی پذیرفتنی نیست
- پیام تسلیت نماینده مردم شریف بوشهر گناوه و دیلم در سوگ آیت الله هاشمی رفسنجانی
- نتایج پاس جم عجیب نیست
- گالری دکتر هوشنگ کدیور در موزه تاریخ پزشکی بوشهر افتتاح شد