اولویت های توسعه پایدار استان بوشهر

دکتر پرویز حاجیانی

قبل از هر چیز باید اشاره کنم که: نخست: مهمترین عامل توسعه، سرمایه انسانی است. (نقش آموزش و پرورش و دانشگاه در توسعه بی بدیل است).

دوم: توسعه بوشهر دریا پایه است. سوم: هر پروژه ای با بالاترین بازده اقتصادی اگر به تخریب محیط زیست بیانجامد، نباید اجرا شود.

چهارم: مهمترین سندی که در سال های اخیر در استان تدوین شده و می تواند مبنا و بالادستی همه اسناد برنامه ریزی کوتاه، میان و بلند مدت استان باشد، سند آمایش سرزمین است. این سند با مقداری کار می تواند به یک سند عملیاتی و اجرایی تبدیل شود.

با عنایت به موارد فوق و مطالعات آمایش استان، اولویت های زیر را در راستای توسعه همه جانبه و پایدار استان می توان لیست کرد.

* حفاظت از محیط زیست:

۱- مدیریت کاهش آلودگی های تاسیسات نفتی و گازی بالاخص در پارس جنوبی

۲- مدیریت کاهش سموم دفع آفات و کودهای شیمیایی در بخش کشاورزی

۳- مدیریت و کاهش برداشت از آب های زیر زمینی

۴- تقویت سفره های زیر زمینی از طریق آبخیزداری و آبخوان داری و مدیریت آبهای سطحی و گسترش و حفظ پوشش گیاهی

۵- توسعه پارک ها و مناطق حفاطت شده گیاهی و جانوری استان.

* زیر ساختی:

۱- مدیریت منابع آب (سرمایه گذاری و توسعه برداشت آب از دریا، مخصوصا به وسیله بخش خصوصی، شیرین کردن آب دریا؛ ۲-مدیریت مصرف آب در بخش کشاورزی(۹۰ درصد آب شیرین استان در بخش کشاورزی مصرف می شود و متاسفانه پرتی آب به حدود ۶۰ درصد نیز می رسد).

۳- حوزه راه (احداث آزاد راه بوشهر- شیراز؛ ایجاد خط ریلی و اتصال به راه آهن سراسری)

۴- تقویت و توسعه زیر ساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات

* اجتماعی:

 ۱- عدالت در توزیع منابع، امکانات و تجهیزات بهداشت و سلامت، ورزشی و آموزشی بین شهرستان های استان و تخصصی شدن هر شهرستان متناسب با مزیت ها مثلا در حوزه بهداشت هر شهرستان در یکی از خدمات بهداشتی تخصصی شود.

* فرهنگی:

 ۱- تمرکز بر زبان فارسی و گویش های بومی.

 ۲-حمایت از هنر جنوب و موسیقی و صنایع دستی بومی.

 ۳-توجه و صیانت از خلیج فارس. 

* اقتصادی:

۱- بهبود فضای کسب و کار و تسهیل سرمایه گذاری در استان.

۲- کمک و حمایت از بنگاه ها و کسب و کارهای متوسط و کوچک بالاخص در نوسازی ماشین آلات و تامین سرمایه در گردش(مطمئنا توجه به بند ۲ و۳ منجر به اشتغال پایدار و کاهش بیکاری زیربنایی میشود).

۳-تمرکز بر توسعه گردشگری طبیعی، دریایی و ساحلی.

۴- گسترش صنایع دریایی(صنعت پرورش آبزیان و میگو، زیست فناوری،کشتی و سازه های دریایی و ...)

۵- تجمیع منطقه ویژه اقتصادی در منطقه آزاد (با توجه به نیاز منطقه آزاد به منابع مالی فراوان و با توجه به شکست مناطق آزاد در کشور، به منطقه آزاد بوشهر به عنوان یک پروژه بلند مدت نگریسته و به راه های دیگر، غیر از منابع محدود استانی برای ایجاد زیرساخت های منطقه آزاد اهتمام ورزد).

۶-افزایش سهم درامدهای مالیاتی استان از طریق اخذ مالیات از شرکت های نفتی و گازی درون استانی.

۷-تعامل با نفت از طریق تشکیل کمیسیون تعامل و تلاش جهت تصویب این کمیسیون در اسناد بالادستی.

۸- الزام شرکت های نفتی و گازی صرفا جهت ایفای نقش مسئولیت اجتماعی و کاهش آثار زیانبار اقتصادی، اجتماعی و زیستی حضورشان در استان.

 ۹-اولویت دادن به اقتصاد دانش بنیان و نوآوری و کارآفرینی و نقش بی بدیل دانشگاه ها و پارک های علم و فناوری در این عرصه.

*بدون شک پرداختن به اولویت های بالا نیاز به برنامه ریزی، تامین منابع مالی و مدیریت توانمند اجرایی است.

*جا دارد در پایان اشاره کنم که به دلایل متعدد سه محور زیر را زیر بنا و اولویت یک توسعه پایدار استان می دانم.

نخست: سرمایه گذاری در حوزه آب و بخصوص شیرین کردن آب دریا. 

دوم: حفظ محیط زیست استان و کاهش آلودگی های تاسیسات نفت و گازی.

سوم: احداث آزاد راه بوشهر به شیراز.