خالق ماجدی : من از کلمه "ناپایداری" فهمی متفاوت نسبت به نحله های پوچی گرا و نهیلیسمی دارم چون که در آن مکاتب فکری، احساس گیر افتادن در یک بن بست و پوچی محض، نفس انسان را بند می آورد و آدمی دچار روزمرگی و تکرار می شود و آدمی تبدیل به موجودی منفعل و عاملیت و فاعلیت خود را فراموش می کند...
خود آگاهی و دل آگاهی و نامیرایی زندگی
خالق ماجدی
من از کلمه "ناپایداری" فهمی متفاوت نسبت به نحله های پوچی گرا و نهیلیسمی دارم چون که در آن مکاتب فکری، احساس گیر افتادن در یک بن بست و پوچی محض، نفس انسان را بند می آورد و آدمی دچار روزمرگی و تکرار می شود و آدمی تبدیل به موجودی منفعل و عاملیت و فاعلیت خود را فراموش می کند.
در مکالمات روزانه، زیاد کلمه "اصیل" می شنوم. می گویند فلانی انسان اصل و نسب داری هست! ممکن است تصاویر ذهنی زیادی نسبت به کلمه "اصالت" داشته باشیم:
شاید منظور اینست که فلانی از خانواده سرشناسی هست که این برچسب، پررنگی اش را از وضعیت اقتصادی یا شغلی آن خانواده گرفته است!
شاید منظور اینست که شخص از تحصیلات آکادمیک خاصی و کرسی علمی برجسته ای برخوردارست!
ریشه لغوی کلمه اصیل، "اصل" است. هر کسی اصلی را خواسته و یا ناخواسته برای خودش برجسته کرده است و تمام "هستی" و "نیستی" خود را منوط به دستیابی و یا ناکامی خود برای رسیدن به این "اصول" کرده است.
من به شخصه در تلاشم و تاکید می کنم در تلاشم که "خود آگاهی" را به عنوان شاه بیت اصل زندگی ام برجسته و پررنگ کنم. مهم نیست که من چه موقعیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دارم. اصل این است که بر خود و لحظات زندگی ام چه قدر "آگاه" هستم. در تلاشم "هستی" ام را از "آگاهی" بگیرم. ما در تمام لحظات زندگی به "خود آگاهی" و "دل آگاهی" نیازمندیم.
درک و فهم کوتاهی و ناپایداری و میرایی حیات جسمانی با "خود آگاهی" و "دل آگاهی" رابطه متقابل عمیق و حیاتی دارد.
"خود آگاهی" به تنهایی هم کافی نیست و اگر با "خودآگاهی" به "دل آگاهی" رسیدیم زندگی ما از میرایی به نامیرایی و جاودانگی می رسد.چرا؟!
چون که "دل آگاهی" یعنی دیگردوستی، یعنی انسان بودن،یعنی "انسانیت".
در لحظات تلخ و شیرین زندگی باید نسبت به خود و دیگران "آگاه" بود و از این خصلت موقتی و کوتاهی اش باید درس گرفت و آدمی را می شود "موقتا" اصیل نامید که خودآگاه و دل آگاه هست و هستی اش را از این دو عامل می گیرد.
پس اصیل و نااصیل "موقتی" و الزاما صفت پایدار و دائمی نیست چون که بین آگاهی و خودآگاهی و دل آگاهی و عدم آگاهی سیار و سیال است.
(هفته نامه نسیم جنوب – سال بیست و چهارم ، شماره 979)
#بوشهر #بوشهری #بوشهریا #خلیج_فارس #روزنامه #مقاله #نسیم_جنوب
آخرین اخبار
- پژوهشگر و لغتشناس برجسته جنوبي درگذشت
- ویژه انتخاب دکتر پزشکیان به عنوان رئیس جمهور ایران
- انتخاب پزشکيان؛ فرصتي براي آشتي ملي
- جايگاه معلم در جامعه خدشهدار شده است
- سپاس از کساني که آموختند و آموختن را ياد دادند
- خليج فارس و الگوي حکمراني خوب
- ماندگاري نام خليج فارس، در گرو نگاه توسعه محور به آن مي باشد
- بايد براي تراژدي ورزش بوشهر، سالها گريست
- چرا نفت و گاز، از فعاليتهاي ورزشي استان بوشهر حمايت نميکنند؟
- چهار نکته براي رابطه پايدار والدين با فرزندان نوجوان
- نگاهي به تبعيضهاي درماني در کشور / به بهانه کلنگ زني بيمارستان نفت در شيراز
- استقبال از عيد نوروز باستاني در بوشهر
- دنياي معترضان
- چاپ شعري از استاد باباچاهي در امريکا
- آقاي استاندار در مقابل لغو مجوز فستيوال کوچه بوشهر، پاسخگو باشيد
پربیننده ترین
- اشغال بوشهر در سال نهضتي
- 21 استانداری که در بوشهر بر صندلی ریاست نشستند + تصاویر
- گمرک بوشهر و توقیف غیرقانونی کالاهای مردم/ آقاي دادستان! پيگيري كنيد
- هفته نامه نسیم جنوب شماره 713
- آموزه هایی از زندگی جوانمردی به نام داریوش پوربهی
- برخی از شهرها و روستاهای استان بوشهر به شهرستان لامرد استان فارس ملحق خواهند شد
- 16 سال خدمت به شعر و ادبیات در دوشنبه های ادبی نسیم جنوب
- تخریب برای التیام زخم نهیب!
- «رحیم پوردرخش» در جوار خلیج فارس از «عشق» خواند
- سیاستهای بازتوزیع برای زندگی انسانی کافی نیست
- منطقه آزاد بوشهر به تصویب دولت رسیده و به زودی لایحه آن تقدیم مجلس خواهد شد
- تصاویری دیده نشده از بوشهر قدیم
- برگزاری اولین کنگره استانی حزب کارگزاران سازندگی ایران شاخه استان بوشهر
- هاشمی رفسنجانی: اصلاً به فکر نباشید کسی بتواند مدینه فاضله درست کند
- مردم بوشهر در روز عاشورا اشک ماتم ریختند