احمد رزمی؛ مینیاتور زیبای فوتبال ایران

حبیب کارجو

احمد رزمی، تو در آبادان، احمدآباد لین 9 به دنیا آمدی، در همسایگی و همجواری با دو بزرگ مرد دیار توپ، تور و دروازه، ناصر شاملی نازنین و احمد تورانی عزیز. احمد آباد خاستگاه و مأوای بسیاری از بزرگان و نام آوران شگفت انگیز تاریخ ایران زمین بوده است، مردان بزرگ و نامی سرزمین نیکی ها، منوچهر سالیا، مظلومی ها، بزمه، کشتکار، شجاع، برزگری و ....

احمد عزیز، کودکان این دیار در بدو تولد، دلداده به دنیا می آمدند، دلداده گوی مدوّر، و گریزی از آن هم متصور نبود، زین سان بود که تو هم دل باخته شدی، مانند همه کودکان این سرزمین جاوید و متبرّک، سرزمین نام آوران تاریخ.

احمد نازنین، تو به همه خوبی ها و زیبائی ها، فارغ از دنیای هیاهوگر رنگ ها علاقه داشته و مأنوس بوده ای و این از خصال بزرگان نیک نهاد است. در سالهای نوجوانی با مرد بزرگ اقلیم خوبان اسماعیل کشتکار هم بازی بودی و چه مردانی بزرگ و جاوید. تو و کشتکار هر دو افق های روشن را نور افشان بودید. سرنوشت را نمی توان کتمان کرد و هر کدام از شما را به جاده ای رهنمون ساخت. تو به فوتبال بوشهر پیوستی و طراوت، زیبائی و شکوه را به این خطه ارزانی داشتی. با حضور تو در قلب خط مدافعین نوع نگرش به بازیکنان این خط تغییر یافت، تلفیق زیبایی و استحکام.

احمد مهربان، تو در این زمان از معدود سردمداران ادغام همه بالندگی در مستطیل سبز و باشکوه بودی، این درخشش شگرف را تدبیر دیگری نبود که مانع پذیرش تو به اردوی تیم ملی ایران شود. تو با همان بزرگی به اردوی تیم ملی پیوستی، اما دریغا از رویه متداول و بیرحمی در نادیده انگاشتن مردان غیور و فهیم جنوب. جنوب غنی از سرمایه ، آگاهی و معرفت که ....

رزمی عزیز، با شروع جام تخت جمشید و اشاعه آن در گستره ایران زمین، تو به تیم برق شیراز پیوستی، پیوند تو با غلام پیروانی استحکامی شدید به حراست از دروازه این تیم بخشید که عبور از آن به سادگی متصور نبود. من در جام تخت جمشید مقابل این خط قرار گرفته و به بزرگی آن ایمان داشته و دارم. تو سرگروه این تیم با شکوه بودی، و یارانت سلیم پور، عبداللهی، آهنگران، فریاد شیران، رحمت آمیز و‌ ....

احمد رزمی عزیز، نمیتوان از تو و فوتبال تو سخن گفت و از ضربه های زیبای قیچی تو سخن به میان نیاورد، ضربه هایی در نهایت زیبایی، شکوه و اعجاز. شاید تو تنها بازیکن در تاریخ توپ باشی که پروازهای به این زیبایی و با شکوه انجام می دادی.

رزمی رزمجو، بزرگی، اخلاق، متانت و معرفت تو در دنیای توپ گرد و خارج از آن در پهندشت این خاک پُر گهر، با تمام مردانی که عظمت ترا نظاره گر بوده اند، برای همیشه ماندگار خواهد بود، تو با عزت و عزیز بوده، هستی و خواهی ماند.  

فقط همین.