دوست داشتن بوشهر، دليل نمي خواهد

نسیم جنوب - دکتر يداله عبدالهي: از آنجايي که دوست داشتن ريشه در احساس و کودک آدم‌ها دارد، پس خيلي معطل عقل و ‌منطق و محاسبه نمي‌شود.

مالزي شهري دارد بنام «ملاکا» که در فاصله صد و پنجاه کيلومتري جنوب کوآلالامپور قرارداد. اين شهر شباهت عجيبي به شهر بوشهر دارد و آب و هواي بهاري بوشهر را تداعي مي‌کند، بازار ماهي فروشان، ساحل زيبا، محله‌هاي قديمي، شرجي و حال و‌     هواي صميمي خاصي که داشت، ما (بوشهري‌ها) را به عالمي مي‌برد و در يک حالت  احساساتي قوي و عجيبي قرار مي‌داد که گويا واقعا در بوشهر هستي. ما در «کوآلالامپور» زندگي مي‌کرديم که تقريبا در مرکز جغرافياي مالزي مدرن است. سمت شمال پايتخت شهرهاي خوش آب هواي زيادي از جمله «پينانگ»، «جورج تاون»، «کدا» ، «پروتون سيتي» و «کامرون هايلند» قرار دارد. در ضمن «جزاير لنکاوي» که هم مرز با کشور تايلند است در اين سمت از کوآلالامپور قرارداد. همه اين مشوق‌هاي وسوسه انگيز نمي‌توانست مانع سفر ما به جنوب و شهر ملاکا شود چون دو فاکتور مهم دوست داشتني (جنوب و شباهت به بوشهر) را شامل مي‌شد. پس هر دفعه که بار سفر را مي‌بستيم ناخودآگاه سمت جنوب «کوآلالامپور» را انتخاب مي‌کرديم و واقعا مسافرت خوب و جذابي مي‌شد و تجديد روحيه کاملي را براي ما رقم ميزد.

 اين تمايل و شيفتگي به سمت جنوب و شهر «ملاکا» تا جايي پيش رفت که خانم من که محقق فرهنگ است، مقاله اي در هفته نامه ExquiSeed تحت عنوان «خواهر خواندگي بوشهر و ملاکا»  (Bushehr, Melaka almost sister) نوشت.

دوست داشتن واقعي دليل نمي خواهد که ما براي دوست داشتن بوشهر دليلي داشته باشيم.

(هفته نامه نسیم جنوب - سال بیست و چهارم، شماره ۹۵۵)