براستي زن بودن کار مشکلي است

دکتر زهره عالي نسب

سيمين دانشور چه زيبا گفته است :

براستي زن بودن کار مشکلي است

مجبوري مانند يک کدبانو رفتارکني

همانند يک مرد کار کني

شبيه يک دختر جوان بنظر برسي

و مثل يک سالمند فکر کني...

و من از زن مي نويسم موجودي از جنس حرير! نازك، لطيف و شكننده و در عين حال محكم و موقر. تا جايي كه در اين عالم هرچيز عظيم و زيبا است ازجنس مونث است،گيتي، طبيعت آسمان، كاينات و سيارات و زمين، مام ميهن و ريشه هويت آدمي  يعني ميهنم ايران نيز نام زن است و در آخر حس زيباي مادرانگي!! نشان دهنده اين است كه وظيفه تربيت و پرورش قطعا سهم موجود فرهيخته تر است.

در مقاطعي از تاريخ مادر خدايان زمام امور را در دست داشتند و عشق و صلابت توامان را تقديم اطرافيان ومحيط مي كردند زن جلوه زيبايي بي حد خدا بود و هست، زن ميل انسان به بقا، به زندگي، به زيبا پرستي و بخش بزرگي از هنر آفرينش است، هيچ مردي شاعر نمي شد اگر زني در كار نبود چون زن عشق و سرمايه ابدي وخلاصه ي تمام مهرباني هاي دنياست. در تاريخ از يك جايي به بعد (عصر كشاورزي) زماني كه روح خشك مردانه توانست طبيعت را تا حدودي به كنترل خود درآورد تلاش كرد علاوه بر تسلط بر زمين، زن را نيز به استثمار خود در آورد و حس مالكيت خود بر او را با تحقير و كنترل او هر چه بيشتر قوت بخشد، مردان با كمك خدايان هر امري را كه به رشد فكري و تقويت قدرت تعقل زن بود را از او گرفتند تا بتوانند هر چه بيشتر بر ذهن وجسم او مسلط باشند. بطوري كه هميشه جنس دوم قلمداد شود و با وضع محدوديتها براي او فرماندهي و زمام امور هميشه در دست آنها و زنها مطيع وفرمانبردار باشند، به طوري كه در تاريخ بندرت زن از نقش مادر و همسر فراتر رفته و ملكه و فرمانده شده است و اگر هم توانسته در دنياي مردانه قد علم كند با انواع دسيسه ها براي شكستش مواجه شده است. رشد و اعتلاي هركس در گرو حس احترام، كسب دانش و داشتن آزاديست. زماني  كه اين سه عنصر نباشد چه زن وچه مرد از رسيدن به تكامل باز مي مانند چه بسا زنان شجاعي كه الان به نيكي از آن ها ياد مي شوند در زمان خود به عنوان زني هنجار شكن و ناسازگار شمرده شده و او را سزاوار مرگ مي دانستند، اين قوانين و هنجارهاي مرد ساخته بيش از بيش زن را به بردگي كشاند. مدرنيته را مي توان آغاز رهايي زن از قيمويت و تسلط مرد دانست، مهمترين ثمره عصرمدرن رفع محدوديتها و رسيدن به حقوقي برابر با مردان بود هر چند كه در بعضي كشورها هنوز تا رسيدن به وضع مطلوب راه درازي در پيش است و عواملي همچون جغرافيا يا فرامين شرع يا سيستم حاكم در ميزان تبعيض و ظلم به زن ها خيلي دخيل است؛ ولي اين نكته مهم است كه برخلاف قديم زنان خود به حقوق شان واقف گشته و براي رسيدن به خواسته هايشان و رفع محدوديتها مبارزه و ايستادگي مي كنند. تاريخ معاصر حماسه هاي بسياري از زنان را براي رسيدن به حقوقشان و رفع تبعيضها ديده است كه مهم ترينش كارخانه نساجي در آمريكا كه اوايل قرن 20 ام اتفاق افتاد و زنان دست به شورش زدند. جالب تر اين كه بسياري ازمردان پا به پاي زنان خواستار رسيدن به اين حقوق و كسب عدالت جنسيتي و رفع تبعيض هاي ظالمانه عليه زنان شدند به همين خاطر است كه در جوامع عقب مانده و اسير ارتجاع تمام سعي خود را در محدود كردن هرچه بيشتر زنان هم در امور شخصي و هم مناسبات اجتماعي و مشاغل اقتصادي دارند زيرا زنان فرهيخته، انديشمند و شاد همسران و فرزندان و در كل جامعه بالنده مي سازند و اين به ضررحكومتهاي توتاليتر و ارتجاعي وطالبانيست زيرا آنها انسان برده ومطيع و فرمانبردار مي خواهند.

هر بار

که ترانه اي برايت سرودم

قومم بر من تاختند!

که چرا براي ميهن، شعري نمي سرايي؟

و آيا زن، چيزي به جز وطن است؟! (نزار قباني)