به ياد مدير مدير سخت‌کوش بوشهري؛ زنده ياد ماشالله رفاهي

معلمي؛ با نظم و انضباط خاص و تاثيرگذار 

عالي بازدار

ريشه‌اي‌ترين نياز هر انسان اين است که براي چيزي بسيار مهمتر از زنده بودن محض زندگي کند. همه ما مي‌خواهيم تفاوتي ايجاد کنيم و  نشانه‌اي در اين دنيا باقي بگذاريم که وقتي زنده نبوديم هم باقي بماند. معلم کمک مي کند که جهان به يک مکان بهتر براي زندگي تبديل شود تا عزت نفس و احترام ديگران را به دست آورد.

از معلمان و مديران که در محيط کار ثبات شخصيت و نظم و انضباط خاصي داشت مرحوم حاج ماشالله رفاهي است.

‌حاج ماشالله رفاهي پيشکسوت فرهنگي 39 سال  استوار، راه‌هاي ناهموار را کوبيد و براي فرزندان اين مرز و بوم عمر خود را مايه گذاشت.

او متولد سال 1313، پس از دريافت ديپلم و خدمت سربازي درخواست کار به اداره کل فرهنگ بنادر و جزاير خليج فارس در بوشهر داد تا به کسوت معلمي درآيد. از مدير مدرسه ماندگار سعادت استعلام شد تا نظرش را درباره ايشان اعلام کند. مرحوم سيد ضياء الدين بلادي مدير وقت مدرسه نامه‌اي به اداره کل فرهنگ نوشت و دانش‌آموز ديروزش را مورد تاييد قرار داد و معرف ايشان شد.  از نکات قابل توجه، اعتماد و اعتقاد به مدير مدرسه است آن‌قدر جايگاه مدير ارزشمند است که براي شناخت متقاضي معلمي در آموزش و پرورش از مغازه‌دار  محل يا از همسايه و ... تحقيق نکردند بلکه نظر مدير مدرسه را اولويت مي دادند. او بود که شناخت کافي از دانش‌آموزش را داشت. به هر حال مجوز استخدام ايشان صادر شد.

ابتدا به اداره بهداري براي معاينات پزشکي معرفي سپس در  بهمن ماه سال 1334 در سن 21 سالگي به عنوان آموزگار به گناوه اعزام و از آن‌جا وي را به بندر ريگ روانه کردند تا به عنوان آموزگار کلاس 5 و 6 دبستان  منوچهري  در خدمت دانش‌آموزان آن ديار باشد. رفاهي کار معلمي را با حقوق 840 ريال آغاز کرد.

در سال 1338 و دوره مديريت آقاي فيوضاتي -رئيس فرهنگ- با  پايه يک آموزگاري  و حقوق ماهيانه 4000 ريال ارتقا يافت.

بعد از 4 تا 5 سال به بندر بوشهر منتقل شد و محل کارش در مدرسه اخوت تعيين گرديد، آن زمان مديريت مدرسه به عهده آقاي امر آبادي بود. مقصد بعدي مرحوم رفاهي دبيرستان پهلوي با مديريت مرحوم حسين سيروسي بود. مسئوليت امور حسابداري و فعاليت‌هاي فوق برنامه را به ايشان واگذار کردند. با احداث دبستان ششم بهمن باغ ملا در سال42 به عنوان آموزگار کلاس چهارم سپس کفيل و مدير مدرسه منصوب شد (در دوره رياست آقاي مستوفي بر اداره کل فرهنگ).

مهرماه 1343 دانش‌آموز کلاس اول دبستاني شدم که مديريتش بر عهده مرحوم رفاهي بود. در محدوده پايگاه هوايي محلات جفره عليباش، باغملا و بعدها ليل جنوبي (دروه‌اي) مدرسه داشتند من و همکلاسي‌ها و هم مدرسه‌اي‌ها هر روز مسافت تقريباً 4 کيلومتري ليل بحريني تا دبستان ششم بهمن باغملا  چهار بار  پياده طي مي‌کرديم تا به موقع خود را به مدرسه برسانيم. ساعت 11:30 زنگ پايان نوبت صبح نواخته مي‌شد. رفاهي براي اينکه ما دانش‌آموزان در حداقل زمان به خانه برسيم ابتکار جالبي داشت، همه ما به ستون 1 به صف مي‌شديم و يکي از دانش‌آموزان محل که فيزيک بدني قوي‌تر و تسلط بيشتري داشت به عنوان مسئول تعيين مي‌کرد تا دانش‌آموزان با صف از مدرسه فاصله 4 کيلومتري را تا منزل طي کنند و  پس از صرف ناهار ساعت 2 بعدازظهر در مدرسه حاضر باشند. هيچکس حق نداشت از صف در بين راه جدا شود زيرا مسئول  گزارش بي‌نظمي را به آقاي مدير  مي‌داد. ما دانش‌آموزان آن دوران بسياري از رفتارها و هنجارها و انضباط و نظم را در مدرسه‌اي آموختيم که وي مديريت آن را به عهده داشت. به ياد مي‌آورم که دانش‌آموز سوم ابتدايي بودم و امتحانات ثلث سوم بود. ما امتحان خط داشتيم و بايد با ني‌قلم بيت شعري که روي تخته سياه کلاس نوشته شده بود را روي برگه امتحاني نوشته تا از معلم نمره قبولي دريافت کنيم. آن روز معلم ما مرخصي بود و آقاي رفاهي خود مسئوليت جلسه امتحان را بر عهده داشت . کار  دانش‌آموزان را يک به يک مورد  بررسي قرار مي‌داد. اگر کار با بي‌دقتي انجام مي‌شد دستور تکرار نوشتن مي‌داد. به ميز من که رسيد خوب خط  مرا نگاه کرد و  برگه امتحاني را برداشت و پاره کرد و برگه ديگري داد و همراه با برخورد قاطع و تاثيرگذار دستور داد بار ديگر با دقت کار را انجام دهم.

سال 1350 با ابلاغ معاونت، راهي مدرسه مهران شد. آن زمان رياست اداره فرهنگ بر عهده آقاي پازوکي  و سيد محمد کاظم اشرفي مدير مدرسه بود. پس از آقاي اشرفي، به مديري مدرسه مهران منصوب شد و از سال 1360 تا پايان دوره بازنشستگي مدير مدرسه راهنمايي 22 بهمن گرديد.  دوره خدمت رسمي ايشان 33 سال و شش ماه و 5 سال نيز خدمت غير رسمي داشت و مجموعا پس از 39 سال  در سال 1373 به درجه بازنشستگي نائل آمد. روح آقاي مدير شاد.