جلوي پايمال شدن حقتان بايستيد و طلبکار باشيد

محمود حمزه ئيان

اگر شما از بي‌عدالتي، ناحقي، ظلم و پايمال شدن حق خود و ديگران ناراحت مي‌شويد، عصباني مي‌شويد، خودتان را سرزنش نکنيد، همه اين‌ها نشان از سالم بودن روان شماست.

در بسياري موارد جامعه ممکن است به شما برچسب‌هاي گوناگوني بزند؛ انسان پرخاشگر، عصبي، رواني، فريب خورده و... اما اصلا نگران نباشيد. اين را بدانيد که برچسب‌هايي اين‌گونه را صرفا آناني مي‌زنند که اصولا فهمي از مفاهيمي مثل عدالت، ظلم و... که در بالا اشاره کردم ندارند، يا در بهترين حالت فهم شان ناقص است.

حالا ممکن است برخي بگويند همين مفاهيم خود تفسيرهاي گوناگون دارند. بله، اما برخي مسائل بديهي است. آن‌جا که حقوق انساني و فردي شما پايمال مي‌شود و حريم خصوصي شما و خانواده شما شکسته مي‌شود، حق داريد عصباني شويد. وقتي اين راه هم فهميديد، حتما پايمال شدن حقوق ديگران را هم خواهيد فهميد. موضوع چندان پيچيده اي نيست.

اتفاقا اکثر کساني که قصد پيچيده کردن اين مفاهيم را دارند، همان‌هايي هستند که قصد دارند با گل‌آلود کردن فضا، فرصت بيشتري براي براي چپاول و پايمال کردن حق شما و سايرين داشته باشند. به آدم‌هاي دورو بر خودتان نگاهي بيندازيد‌. سخت نيست پيدا کردنشان.

اين کشور قانون دارد. از صدر تا ذيل مردم هم بايد مطيع اين قانون باشند. چه شهروند عادي، چه ضابط قضايي، چه مامور انتظامي و... پس اگر جايي شما در هر جايگاهي که هستيد کاري غير قانوني را ديديد، جلوي آن بايستيد و حق خود يا ديگران را طلب کنيد.

اگر حق‌تان پايمال شد، طلبکار باشيد. همان‌گونه که براي مال‌تان طلبکار مي‌شويد. شما بهاي پول را مي‌فهميد چون قابل اندازه‌گيري است. بهاي حق و حقوق شما هم قابل اندازه گيري است.

مي‌دانيد بهاي آن چيست؟ عمر شما. سلامتي جسم و روح شما. اتفاقا همين عمر و سلامتي گرانبهاترين دارايي ماست. آن‌قدر گرانبها که با هيچ ثروتي هم نمي‌توان آن‌ها را خريد.

همان لحظه‌اي که بخاطر پارک دوبل يک نفر در ترافيک معطل شده‌ايد، آن ثانيه‌ها ديگر هيچ وقت برنمي‌گردند‌. آن لحظه هايي که در ادارات منتظر يک کارمند بي‌مبالات نشستيد تا صبحانه کاري بخورد يا در جلسات بي سر و ته و بي‌نتيجه وقت بگذراند، ثانيه‌هاي عمر شماست که مي‌گذرد.

پس براي اين‌که از عمر و سلامتي خودتان نکاهيد، جلوي پايمال شدن حق‌تان بايستيد. طلبکار باشيد. نگران آن برچسب‌هايي که گفتم‌ هم‌ نباشيد. آن‌هايي که اين برچسب‌ها را مي‌زنند، روزي بهايي گران براي سکوتشان خواهند پرداخت‌. نگران نباشيد.

البته اين روزها برخي راه ديگري را هم انتخاب مي‌کنند و آن هم‌مهاجرت به جايي است که در آن کمتر درگير اين مسائل باشند و همگان حق و حقوق يکديگر را به رسميت بشناسند و به آن احترام بگذارند. اتفاقا اين هم راه ميان‌بر خوبي است که مي‌توانيد در نظر بگيريد و نياز نباشد به توصيه‌هاي اين نگارنده هم عمل کنيد‌!