ارزیابی شما از جلسه مشترک دولت و مجلس چگونه است و در این جلسه عمدتا چه مسائلی مطرح شد؟

جلسه بسیار خوبی بود. نکته مشهود در این جلسه تفاوت سطح دولت و رئیس‌جمهور فعلی با دولت دهم بود. این نکته را من از دید شخصی خود عنوان نمی‌کنم. بعد از پایان این جلسه عمده نمایندگان مجلس چنین نظری داشتند و معتقد بودند این دولت به سبک و سیاقی کاملا متفاوت از دولت قبل و به شکلی کاملا امیدوارکننده کار می‌کند. آقای روحانی در این جلسه مشروح سفر و مذاکراتشان به نیویورک را برای نمایندگان توضیح دادند و نشان داده شد که در جریان این سفر و مذاکرات آن، آقای رئیس‌جمهور هم با متانت و هم حفظ شأن و منافع ملی ایران وارد شده‌اند.

آیا نمایندگان مجلس هم بعد از این جلسه چنین نظری درخصوص سفر آقای روحانی و مذاکرات هسته‌ای داشتند؟

همین که 230 نماینده در نامه‌ای رسما از مواضع آقای روحانی تشکر کردند نشان می‌دهد که مجلس با دولت همدل است. عده‌ای سعی می‌کنند که صدای دیگری در این خصوص از مجلس خارج شود و تصویر دیگری از مجلس در افکار عمومی شکل بگیرد. اما این عده فقط دارای تحرک و سر و صدای زیادی هستند. یعنی این توان را دارند که در ظاهر مسائل را به نفع خود جلوه دهند اما در باطن قضیه کلیت مجلس موافق اقدامات دولت در نیویورک است. به هر حال نمایندگان هم ارزیابی واقع‌بینانه‌ای از فضای عمومی جامعه دارند و به طور طبیعی ترجیح می‌دهند خلاف این فضا جلو نروند. داشتن تکثر خاصیت هر پارلمان و مجلسی است. از این حیث نباید وجود صداهای مخالف چندان نگران کننده باشد. مساله اصلی در این است که مشخص شود وزن کشی صداهای مختلف در این تکثر چگونه است که در اینجا نباید تنها به بلند بودن برخی صداها اکتفا کرد. بلکه باید متوجه تمام مناسبات و اقدامات باشیم. من بعد از انجام این سفر کمتر کسی از نمایندگان را دیدم که خوشحال نباشد.

فکر می‌کنید مناسبات مجلس و دولت در این خصوص به چه نقطه‌ای منتهی شود؟

به جز یک طیف خاص در مجلس، باقی نمایندگان می‌خواهند شرایط را از زاویه واقع‌بینانه‌ای رصد کنند. این مساله هم یک دلیل سیاسی خیلی ملموس دارد و آن اینکه به هر حال مجموعه مجلس باید 2 سال و نیم دیگر در برابر آرای مردم محک بخورند. بنابراین خواه ناخواه سعی می‌کنند که خود را با نظرات عمومی جامعه هماهنگ کنند. بنابراین نوع رویکرد آقای روحانی مجلس را امیدوار کرده است. آقای روحانی درباره مسائل اقتصادی گزارش مفصلی به مجلس داد که در سه سر فصل می‌توان آن را خلاصه کرد؛ تشریح وضعیت موجود و مشکلات کشور در این خصوص،‌ تشریح فعالیت‌هایی که در این زمینه آغاز شده است و همچنین انتظاراتی که از مجلس دارند. طبیعی است که دولت توقع دارد در مسائل اقتصادی مجلس را در کنار خود ببیند. ضمن اینکه آقای روحانی تصریح کردند برخی از این مشکلات زاییده مشکلات ساختاری هستند که خیلی از آنها شاید به راحتی قابل حل و فصل نباشد. یک ویژگی خوب رئیس‌جمهور این است که می‌تواند بدون حاشیه‌پردازی مسائل مدنظر خود را به مخاطب منتقل کند. فکر می‌کنم و البته برداشتم هم از بازخورد سخنان آقای روحانی در بین نمایندگان این است که مجموعه مجلس نسبت به سخنان آقای روحانی و از جمله بخشی که به مشکلات ساختاری اشاره داشتند، قانع شده بود. به هر حال یک سری مباحث منطقی وجود دارد که با یک بالا و پایین کردن ساده قابل تایید است و نمی‌شود چندان منطق آن را نفی کرد.

درخصوص سه وزیر پیشنهادی دولت به مجلس برای وزارتخانه‌های علوم، آموزش پرورش و ورزش و جوانان نیز بحث خاصی به میان آمد؟

نه در این خصوص بحثی نشد. این مساله از کانال‌های دیگری در حال پیگیری است و مجموعه دولت و مجلس ترجیح دادند تا در اولین جلسه مشترک خود علاوه بر بحث چگونگی ارتباط و هماهنگی این دو قوه در آینده روی دو موضوع کلان و بسیار با اهمیت پرونده اتمی و مذاکره با آمریکا و همچنین مسائل اقتصادی بیشتر تاکید کنند و مسائل دیگر را برای بحث در فضاهای متفاوتی بگذارند. بحث وزرا هم اندک اندک در مجلس پیگیری و در جای خودش مطرح می‌شود.

اگر معتقدید فضای بین مجلس و دولت مثبت است و بنای دو طرف بر همکاری است، چرا چنین فضایی در قبال آقای توفیقی شکل گرفته است؟

این موضوع سه بعد متفاوت دارد. بعد اول اینکه گفته می‌شود آقای توفیقی رای ندارد، تصوری وجود دارد که برخی از طیف‌ها در حال جا انداختن آن هستند. برداشت من واقعا چیز دیگری است و این را از موضع حمایت از دولت عنوان نمی‌کنم. من نمی‌گویم جو مجلس نسبت به آقای توفیقی مثبت است اما اینکه بگوییم منفی است را هم نمی‌توانم قبول کنم. احتمال رای آوردن ایشان همچنان وجود دارد و البته این احتمالی ضعیف هم نیست. فقط صدای منتقدان ایشان بسیار بیشتر از موافقانشان است. نکته دوم اینکه موضوع آقای توفیقی یک بحث خرد است و ما اینجا وقتی می‌گوییم هماهنگی مجلس و دولت از یک وضعیت کلان حرف می‌زنیم. به عنوان مثال دولت و مجلس می‌توانند در یک سیاست اقتصادی کاملا همسو باشند اما مثلا در برخی بندها و جزئیات آن تفاوت نظر داشته باشند. مثلا دولت لایحه بودجه را بدهد و مجلس با کلیت آن موافق باشد، اما در برخی جزئیات نظر دیگری داشته باشد. نکته سوم و مهم‌تر اینکه به نظر من باید دولت را مجموعه‌ای از ظرف‌های به هم پیوسته بدانیم. جلسه سه‌شنبه شب باعث شد تا نگاه نمایندگان به دولت مثبت‌تر شود و این قطعا به طور غیرمستقیم بر مسائل دیگری مثل مساله آقای توفیقی هم تاثیر می‌گذارد، هر چند این مساله در آن جلسه مورد بحث قرار نگرفته باشد. وقتی مثلا دولت می‌تواند مجلس را چهار قدم در حوزه اقتصادی به خود نزدیک کند، طبیعتا مجموعه نمایندگان به طور اتوماتیک یک قدم هم در جریان معرفی آقای توفیقی به موضع دولت نزدیک می‌شوند.

فکر می‌کنید نزدیکی دولت و مجلس بتواند در آینده نیز تداوم یا حتی افزایش یابد؟

دو طرف فعلا کار را در فضایی بسیار امیدوارانه‌تر دنبال می‌کنند. مساله این است که مجلس اعتماد بسیار بیشتری نسبت به دولت پیدا کرده است و دولت هم طوری رفتار نمی‌کند که این برداشت به وجود آید که قصد همکاری جدی با مجلس را ندارد و صرفا یک‌سری روابط صوری میان این دو قوه حاکم است. من خودم در برخی آیتم‌های اقتصادی چندان نگاه مثبتی نداشتم اما در این مدت و به‌خصوص بعد از جلسه مشترک دولت و مجلس دید بسیار مثبت‌تری پیدا کرده‌ام.