محمد باقر عباسي سملي

«وَإِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ ....» (ابراهيم – 7)

از چندي قبل كه بحمدالله با درايت رهبر معظم انقلاب و همت والاي اقشار مختلف ملت شاهد تغيير مسيرآرام قطارانقلاب از پرتگاه به سمت و سوي ساحل رستگاري و اميد هستيم ، برآن بودم تا اوقات خود را بيشتر مصروف كارهاي تحقيقاتي و پژوهشي علمي در حوزه ي تخصصي خود نمايم ، و تا آنجا كه ممكن است ، در حد بضاعت اندك خويش ، مسائل علمي را به زبان ساده از طريق رسانه ها در اختيار شهروندان مكرم قرار دهم ، ليكن آنچه برآنم داشت تا باز درعرصه ي سياسي اجتماعي ورود نمايم، فضاي غالب بر رسانه هاي جمعي در عرصه ي ملي و محلي در اين ايام است.

آنچه در پي مي آيد بيشتر از اين جهت است، كه اين كمترين ، خود را عضو كوچكي از خانواده ي بزرگ رسانه و قلم كشور و به طريق اولي استان عزيزمان بوشهر مي دانم ، و بر اين باورم كه اصحاب رسانه و ارباب قلم ، عرايض بنده را بيشتر به عنوان گفتماني درون خانوادگي تلقي ، و هضم و پذيرش آن برايشان راحت تر از آن باشد ، تا همين سخنان ، با قلم يك دولتمرد و اصحاب قدرت به رشته ي تحرير در آيد. 

با آنكه هنوز چند صباحي بيش از آغاز كار دولت تدبير و اميد نمي گذرد ، ليكن ما شاهد هجمه ي بي محابا و توانفرساي رسانه اي جناح رقيب ، از راديو و تلويزيون گرفته تا مطبوعات نوشتاري از قبيل كيهان و... و يا رسانه هاي مجازي آنان به سوي اين دولت نوپا هستيم ، هرچند بنده نه تنها اين هجوم را حق آنان مي دانم و در دراز مدت بي شك باعث تعالي دولت ، ليكن انتظار رعايت تقوا و انصاف از بديهيات كار رسانه اي است. محصول حاكميت اين تفكر در 8 سال گذشته ، نياز به بيان ندارد، راي مردم در 24 خرداد 92 به بهترين نحو ممكن كارنامه ي آنان را به تصوير كشيد. 

اما روي سخن من در اينجا بيشتر به برخي گروه ها ، شخصيت هاي سياسي و همچنين رسانه هاي حامي دولت است، كه احساس مي شود به نوعي ناخواسته و حتي از سر نيك انديشي گرفتار در دام جناح رقيب ، جهت بالا بردن سطح توقعات جامعه از دولت شده اند. كه اين حاصلي جز كاستن از پشتوانه ي مردمي دولت تدبير و اميد در راستاي اهداف رقيب نخواهد داشت.

بر هيچ كس پوشيده نيست كه در 8 سال اخير بر كشور چه گذشته است ، ( البته با احترام به معدودي كارهاي مثبت) كه تورم بالاي 40 درصد ، بخش توليدات صنعتي ورشكسته ، كشاورزي در حال احتضار، صنعت نفت ويران ، بيكاري روزافزون ، فروپاشي قشر متوسط جامعه ، ديپلماسي ناتوان و فلج در عرصه ي بين المللي و تحريم هاي كمر شكن ، تنها مشتي از خروار خرابي هاي بجا مانده است.

اكنون كه دولت تدبير و اميد ، تحت حمايت هاي تحسين برانگيز رهبر فرزانه ي انقلاب ، كشور را با چنين حال و روزي تحويل گرفته است ، بر همه ي دانايان قوم بويژه اصحاب قلم و رسانه است تا بجاي بالا بردن سطح توقعات جامعه به تبيين وضع موجود و طلب حمايت مردم از دولت خدمتگذار برآيند .

اين روزها با تورقي اجمالي دربرخي رسانه هاي چاپي و مجازي استان ، بيشتر به دغدغه ها ي اين كمترين پي برده خواهد شد. ما كمتر رسانه اي را مي توانيم بگشاييم كه در آن بحث انتظارات از استاندار جديد مطرح نباشد . 

حال كه با تاخيري چند ماهه ، دولت با انتصاب استاندار جديد اقدام به تغيير درمديريت ارشد استان نموده است ، اين كمترين بر خود فرض دانستم كه نكته اي را كه خود شاهد آن بوده ام با مردم در ميان بگذارم ، بنده بلافاصله بعد از انتخاب جناب آقاي دكتر روحاني از سوي مردم به عنوان رئيس جمهور ، طي تماسي تلفني كه با آقاي دكتر سالاري استاندار محترم استان داشتم ، بالغ بر نيم ساعت تا 45 دقيقه با وي بحث كردم كه وي را متقاعد نمايم كه به عنوان گزينه ي برتر استانداري بوشهر، از سوي ستادهاي انتخاباتي و گروه هاي سياسي همفكر به وزارت كشور معرفي شوند ، ليكن ايشان به شدت با اين درخواست بنده ، كه به نوعي به نمايندگي از سوي برخي ستادها و جريانهاي سياسي همسو مطرح مي شد مخالفت ورزيد و اظهار داشت كه فعاليت من در ستاد آقاي دكتر روحاني تنها يك وظيفه مثل ساير همراهان بوده و هيچ نقشي در جغرافياي سياسي استان براي خود تعريف نكرده ام. حال ذكر اينكه در اين بازه ي زماني 4 ماهه در بحث انتخاب استاندار در عرصه سياسي استان و كشور چه گذشت بي شك كسالت آور است و غير ضرور ، اكنون كه جناب آقاي دكتر سالاري با آن نگاه پيش گفته (تماس تلفني) متقاعد به پذيرش اين مسئوليت خطير در چنين اوضاع و احوالي شده است، بنده دامن زدن به انتظارات صد درصد بحق اقشار مختلف مردم ، در چنين شرايطي آن هم از سوي شخصيت ها و رسانه هاي همسو را چندان قرين به صواب نمي دانم. 

به همين علت هم عنوان بحث را انتظارات دولت از مردم قرار دادم ، تا شايد توانسته باشم تعادلي حد اقلي در فضاي رسانه اي ايجاد نمايم.

بر هيچ كس پوشيده نيست كه بسياري از معضلات و مشكلات موجود جامعه ، مزمن و طولاني مدت عارض شده اند و حل آنان در توان استاندار و حتي قوه مجريه به تنهايي نيست، بلكه به عزمي ملي و همكاري همه ي قوا در نظام اسلامي آنهم در درازمدت نيازمند است.

نكته ي ديگر بحث تغييرات در مديريت دستگاه هاي اجرايي استان است ، كه بايد دست استاندار را باز گذاشت تا همانگونه كه در جلسه ي توديع و معارفه متذكر شده است، ملاك تغييرات احتمالي شاخصه های حرفه ای افراد باشد ، كه بنده اميدوارم تمام مديران موجود از چنين شاخصه هايي برخوردار بوده و نياز به تغييرات آنچناني نباشد. زيرا بر اين نكته خوب واقفم كه هيچ مديري با هرنوع نگرشي ، نيست كه خواهان اداره ي بهينه ي امور دستگاه تحت تصدي خويش نباشد ، هرچند توانمندي افراد بلاشك متفاوت است. مهم تغيير روند اجرايي كشور است كه بحمدالله اتفاق افتاده است و اكنون هر مديري در هر سطحي بي ترديد مكلف به اجراي سياست هاي دولت جديد است.

پس انباشت انتظارات اغلب بحق ، و سرازير كردن آنان به سوي استاندار و در نهايت دولت ، آنهم با وضع موجود و خزانه ي خالي ناشي از سوء تدبير دولت پيشين ، چيزي جز نارضايتي اجتماعي كه قطعا خلاف خواست رسانه هاي هم سو است ،به بار نخواهد آورد . 

رسانه ها بايد محترمانه توقعات جامعه از نمايندگان محترم مردم در مجلس شوراي اسلامي به همسويي و حمايت بيشتر از دولت آنهم در راستاي تقويت نظام اسلامي در عرصه ي بين المللي را بالا ببرند . بايد دامنه ي صبر و تحمل مردم خوب و قدر شناس را گسترش داده و اميد آنان به فردايي بهتر را افزايش دهند. هرچند اين موارد نافي نقد هاي منصفانه و سازنده در جهت بهبود امور نيست .

در پايان شايد لازم باشد اين نكته را عرض كنم كه بنده هيچ سابقه دوستي قبلي و يا شناختي از پيشينه ي آقاي دكتر سالاري استاندار محترم استان نداشته و همچنين تعهد و تضميني نسبت به عملكرد آينده ي ايشان نخواهم داشت ، بلكه تنها با تاسي به قرآن كريم كه اصل را بر برائت افراد قرار داده است، تا زماني كه مطابق ملاك و معيارهاي دولت تدبير و اميد عمل مي نمايند خود را به عنوان يك شهروند همسو با دولت ، مكلف به حمايت از ايشان به عنوان نماينده ي عالي دولت در استان مي دانم.

در پايان نيز همچون آغاز ، كلام خود را متبرك و مزين مي نمايم به كلام وحي ،

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ»

به اميد فردايي بهتر براي مردم استان بوشهر