دکتر سجادبهزادی:  "عسلويه ارث پدر كسي نيست ." اين تيتر مصاحبه يك روزنامه نگار با دكتر شمس اردكاني تحليل گر انرژي در آذرماه ۱۳۸۰ است. اين مصاحبه ۲۰ سال پيش در شماره ۱۶۷ يك نشريه محلي در استان بوشهر بنام "نسيم جنوب" چاپ شد و بعد از آن نيز بازتاب زيادي پيدا كرد. در آن مصاحبه، روزنامه نگار كه نويسنده اين يادداشت است احساس مي كرد اين ديپلمات سابق...

طرح پلی استال (پتروشیمی) دشتستان و کل شهرک صنعتی (کیمیا شهر) دشتستان، قطعاً با قاطعیت و با تمام واحدهای پایین دستی، اجرا خواهد شد، البته در مکانی که مردم آنجا، به اتفاق بخواهند و استقبال کنند. حین ابراز مخالفت معترضین و بلافاصله پس از آن ، سایر شهرها و روستاهای دشتستان، متقاضی احداث...

قالیباف چندین مرتبه ادعای ارزان‌بودن زمین‌هایی را که در گذشته به روحانی و جهانگیری فروخته شده، تکرار کرد. در سال ٦٧ روحانی زمینی را به قیمت دومیلیون‌و ٣٠٠‌ هزار تومان خریداری کرده که قیمت در همان سال همین بود. حتی این قیمت گران‌ترین قیمت در آن سال‌ها محسوب می‌شده است...

اگر شما جوانان در خانه بنشينيد، بدانيد كه در پياده‌رو‌هاي ما هم ديوار خواهد بود. شما آنها را نمي‌شناسيد من آنها را مي‌شناسم. آنها روزي در جلسه‌اي تصميم گرفتند كه در تهران و در پياده رو ديوار بكشند. آنها مي‌خواستند پياده رو زنانه و مردانه ايجاد كنند، همانطور كه در محل كارشان بخشنامه تفكيك جنسيتي را ايجاد كردند...

چرا حرف‌های دلتان را به جوانان نمی‌گویید و چرا حرف‌هایی را که در جلسه خصوصی می‌گویید، بلند نمی‌گویید که جوانان فرصت نیستند؛ تهدیدند. می‌خواهید ایران در حصر و محاصره باقی بماند و ارتباط جوان ایرانی با دنیا قطع شود. روحانی در این چهار سال در مقابل شما ایستاد و من با کمک شما (مردم) آماده‌ام چهار سال دیگر...

تأمین مالی انتخابات کشورهایی ازجمله ایران، مانند جعبه سیاه است؛ هیچ‌کس دقیقا نمی‌داند چه کسی به چه کاندیدایی از بعد اقتصادی کمک می‌کند. البته این یک استراتژی در نظریه بازی‌هاست؛ این ظن قوی است که افراد سودجو و فرصت‌طلب، از این بزنگاه‌های تاریخی به ‌نفع خود بهره‌ بگیرند و روی هر کاندیدا...

 فرق بین روحانی و کسی مانند احمدی‌نژاد این است که احمدی‌نژاد تحریم‌های سیاسی و اقتصادی را کاغذپاره می‌داند و روحانی تمام انرژی خود و دستگاه دیپلماسی خارجی خود را صرف رفع این تحریم‌ها می‌کند تا باری از دوش این مردم بینوا برداشته شود. بنابراین، مشارکت در انتخابات و رأی‌دادن به پروسه اصلاحات...

ضرورت ارائه‌ اعداد صحیح در چارچوب برنامه

آرای منفی در این دوره زیاد است و این نشان می‌دهد تخریب دیگری، هیچ کمکی به فرد نمی‌کند. یعنی اگر الف، ب را تخریب کند، به الف هیچ کمکی نمی‌شود؛ بلکه باید ایجابی درباره خود کار کند. اما نامزدهای اصولگرا چون مطلبی برای عرضه ندارند و قادر نیستند که خود را ایجابی تعریف کنند، به تخریب روی می‌آورند...

«چه کسانی به سفارت عربستان حمله کردند؟»؛ این سؤال خیلی از ایرانی‌ها بود که عصر جمعه در نخستین مناظره انتخابات از زبان «اسحاق جهانگیری» تكرار شد؛ مخاطب آن هم مشخص بود: «باقر قالیباف»، شهردار تهران و نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری؛ هرچند «قالیباف» در این مورد توضیحی نداد، ولی عکس‌های «حسن کردمیهن و قالیباف» در کنار یکدیگر به‌سرعت در فضای مجازی بازنشر شد...

اگر اين تندروها بگذارند، توريسم ايران مي تواند آنقدر رونق يابد كه به چاه نفت نيازي نباشد ولي چه مي توان كرد در برابر طائفه اي كه نان شان در بحران آفريني و تنش زايي است و البته طلبكاري و زل زدن به دوربين و ... .زماني به اتوبوس توريست هاي آمريكايي حمله مي كنند، زماني از ديوار ...

رابطه عاشقانه انگیزه دختر برای همکاری با باند سرقت

آفتاب نیمه‌جان زمستانی از لابه‌لای پنجره‌های قدی ورودی ساختمان وارد می‌شود و خود را روی مبل‌های آبی‌رنگ پهن می‌کند. ترکیب رنگ آبی و دیوارهای چوبی قهوه‌ای، منظره ساکت و دلنشینی را ایجاد کرده است. آمدن سیدمصطفی تاج‌زاده، آن سکوت عجیب لابی را در هم می‌شکند. روزه‌های مداوم، او را لاغر و تکیده کرده است. خودش با خنده توضیح می‌دهد که همسایه‌های خوبی دارد و لابی آن ساختمان حالا مثل دفتر کار او شده است. مصاحبه رو به اتمام است که سروکله یکی، دو تا از همان همسایه‌ها پیدا می‌شود. تاج‌زاده به سمت آنها می‌شتابد و بعد از احوالپرسی از عکاس روزنامه می‌خواهد برای یادبود عکسی از آنها بگیرد! بعد هم به من اشاره می‌کند تا با هم عکسی بگیریم و با همان خنده ادامه می‌دهد، اگر نبودیم، آلبومی داشته باشم برای گذران اوقات فراغت! ... 

مجمع جهانی اقتصاد در ایستگاه چهل‌وششم؛ جایی که لابی‌های سیاسی و اقتصادی در بالاترین سطح ممکن اما با تشریفاتی به‌مراتب کمتر از دیدارهای دو یا چندجانبه دیپلماتیک، صورت می‌گیرد و در پاره‌ای موارد، اقتصاد و سیاست در سال جاری میلادی را تحت‌الشعاع رایزنی‌ها قرار می‌دهد. «داوس» در هفته گذشته، باز هم توجه محافل جهانی را به خود جلب کرد و مانند همیشه خبرساز بود. خبرهایی که برای ایرانیان، از جدال لفظی میان «ترکی فیصل» شاهزاده سعودی و محمدجواد ظریف بر سر مسئله سوریه تا درخواست جان کری، وزیر خارجه ایالات متحده، از همتای ایرانی خود برای پیگیری وضعیت سه آمریکایی ربوده‌شده در عراق را شامل می‌شد. اما این ظاهر رسمی داوس است و در باطن، ‌هزاران مراوده دیگر در جریان است. برای بیان شنیدنی‌های این اجلاس و آنچه در جهان پرشتاب تحولات حوزه فناوری در جریان است، محمود سریع‌القلم بهترین گزینه است. استادتمام دانشگاه شهیدبهشتی، ازجمله استادان ایرانی است که موردتوجه محافل علمی و پژوهشکده‌های بین‌المللی قرار دارد. یافته‌های او از هفدهمین حضورش در داوس سوئیس، بخش اصلی گفت‌وگوی «شرق» با فارغ‌التحصیل دکترای روابط بین‌الملل دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و فوق دکترای همین رشته از دانشگاه اوهایو است. سریع‌القلم بلافاصله پس از بازگشت از داوس، روز پنجشنبه میهمان «شرق» بود و بخشی از گفت‌وگوی سه‌ساعته ما نیز به مذاکرات هسته‌ای و ایران پسابرجام رسید که در ادامه می‌آید.

با وجود آنکه در بودجه سال گذشته هرنوع کمک دولتی به خارج از شرکت ممنوع شده اما باز هم ما به توسعه رفاه عمومی در منطقه کمک کرده‌ایم. به‌نحوی‌که در سال گذشته که سال فشارهای مالی محسوب می‌شد هزینه کمک عام‌المنفعه ١٢,٦ میلیارد تومان بوده که عملکرد ما در پایان سال، ٣٩میلیارد تومان را نشان...

طرح نو- لیلا مهداد| آدمی در تمام دوره‌هایی که روی این کره‌خاکی زندگی کرده، همیشه و در همه‌حال نظاره‌گر اتفاقات و رویدادهای طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بوده و هست که گاهی برخی از آنها یا بیشترشان از کنترل خارج بوده و بیشتر افرادی که درگیر چنین رویدادهایی بوده یا هستند، در مقابل این حوادث و اتفاقات، خود را ناتوان تصور کرده و می‌کنند. از این‌رو، آدمی گاه به ستیز با این اتفاقات پرداخته و گاه خود را تسلیم شرایط کرده و این نکته را به خود متذکر شده است که «این سرنوشت توست و کاری از تو برنمی‌آید و باید همین‌گونه روزگار بگذرانی». تقدیرگرایی بیشتر در پیامدهای اجتماعی و سیاسی منفی نمود پیدا می‌کند و آنچه اجتماع را به تقدیرگرایی و تسلیم وا می‌دارد، درحقیقت تنبلی، کاهلی و بی‌ایمانی به قدرت درونی خود است. درواقع فردی که خودباوری ندارد، در برابر زندگی تسلیم می‌شود و حاضر نیست تغییری در خود و سرنوشت خود ایجاد کند. البته در طول تاریخ اینگونه برداشت شده و نگاه به زندگی، توسط حاکمان گسترش یافته و از نظر کارشناسان امر سبب این بوده که با توسعه و گسترش این نوع نگاه، بتوان رعایا را بیشتر تحت فرمان خود نگه داشت. به همین دلیل این تفکر و بینش، توسط آنها، تقویت شده است. به هر روی تقدیرگرایی «پدیده‌‌ای اجتماعی» است که در تجربه‌های تاریخی و مسائل سیاسی ریشه دارد و هنوز هم در ساختار اجتماعی ایران می‌شود آن را دید. وجود چنین پدیده‌ای، این سوال را مطرح می‌کند که چرا این باور تا به حال در اندیشه اجتماعی ایرانیان باقی‌ مانده است؟ برای رسیدن به پاسخ این سوال، گفت‌وگویی با محمدمهدی جعفری، دین پژوه، انجام داده‌ایم و پرسش‌هایمان را با او مطرح کرده‌ایم. آنچه در ادامه می‌آید، شرح پرسش‌های ما و پاسخ‌های اوست.

جواب هر پرسشی را از دو منظر می‌دهد؛ هم توسعه و هم روابط بین‌الملل و اساسا بنیادهای فکری‌اش برمبنای این دو حوزه گذاشته ‌شده است. جامعه ایرانی را خوب می‌شناسد همان‌طور که جامعه جهانی و نظم جهانی را. همین بنیان‌ها موجب می‌شود که پاسخ پرسش‌ها را از مناظر مختلف بدهد.  محمود سریع‌القلم، استاد دانشگاه شهید بهشتی است، اما حضور فعالی در مجامع بین‌المللی دارد. از جمله آنها حضور در نشست‌های متعدد داووس است. او توسعه در ایران را مستلزم داشتن عزم برای تغییر، حل‌وفصل برخی چالش‌ها و دستیابی به نتیجه واحد و آغاز تغییر می‌داند. اگرچه یادآوری می‌کند که برخی ویژگی‌های فرهنگی، انجام این تغییرات را در سطوحی سخت می‌کند. او برای توسعه، سیاست خارجی، انتقاد و مباحثی از این دست ٣٠ ویژگی برمی‌شمارد. ‌کتاب‌های «عقلانیت و توسعه‌یافتگی ایران»، «فرهنگ سیاسی ایران» و «اقتدارگرایی ایرانی در عهد قاجار» ازجمله آثار اوست که بر بحث توسعه متمرکز است. او متولد ١٣٣٨ در تهران است و در دوران مدیریت حسن روحانی بر مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام با این مؤسسه ارتباط داشته. او داشتن نقش مشاور برای رئیس‌جمهوری فعلی را رد می‌کند و می‌گوید هیچ سمت دولتی‌ای ندارد. گفت‌وگو با محمود سریع‌القلم در روزی بهاری در دفتر روزنامه انجام شد. 

اعتماد: مرجان زهراني/ كشمكش‌هاي سياسي ميان راست و چپ با وجود گذشت بيش از يك سال از انتخابات رياست‌جمهوري همچنان ادامه دارد. گرچه تعيين تكليف نتيجه انتخابات به عنوان مهم‌ترين مقطع تصميم‌گيري و كنشگري براي جناح‌هاي سياسي عمدتا پاياني براي اين نزاع‌هاي سياسي و متهم كردن‌هاي پي در پي پيشاانتخاباتي باشد اما به نظر مي‌رسد حوادث بعد از انتخابات ٨٨ همچنان فضاي سياسي كشور را به سمت تخاصم و نزاع پيش مي‌برد. در اين ميان فقدان وحدت و اتحاد ملي يا به تعبيري هماهنگي ميان جناح‌هاي سياسي بيش از گذشته احساس مي‌شود. حميدرضا جلايي‌پور، فعال سياسي اصلاح‌طلب علت تداوم اين كشمكش‌ها و نزاع‌هاي سياسي را ميدان‌داري تندروها در هشت سال گذشته مي‌داند كه براي حفظ موقعيت گذشته‌شان همچنان از شيوه‌هاي راديكالي براي اختلاف‌افكني ميان جناح‌ها و گروه‌هاي سياسي استفاده مي‌كنند. او راهكار رسيدن به انسجام و هماهنگي را هم بازگشت به دوران هاشمي و خاتمي و خارج كردن تندروها از متن جامعه سياسي كشور مي‌داند. او همچنين معتقد است «اتفاقي كه در انتخابات رخ داد اين بود كه اصلاح‌طلبان و اصولگرايان معتدل در يك ائتلاف نانوشته شركت كردند و همين ائتلاف و نزديكي و هوشياري مردم بود كه نتيجه مطلوب انتخابات هم رقم خورد. اما عده‌يي تندرو در اين ميان همچنان ناراضي هستند چون نتيجه انتخابات برايشان دور از انتظار و غافلگير‌كننده بود.»