دکتر عبدالرحيم مهرور : مگر مي‌شود روي دريايي از گنج‌هاي متنوع نفت و گاز و شيلات و انرژي اتمي و نخيلات زندگي کنيم و نکبت‌ها و آلودگي‌هايش از آن مردم نجيب جنوب باشد ولي خوشي‌ها و رانت‌هاي جيب پر کنش براي ديگران باشد؟ راستي اين چه عدالت فريبنده‌ايست که هميشه در شعارهاي دولت مردان نهفته است! مگر مي‌شود درآمدهاي کلان هزاران هزار ميلياردي براي رفاه و آسايش استان‌هاي بزرگ ‌کشور هزينه شود ولي رنج‌ها، آلودگي‌ها و بيماري‌هايش (سرطان‌هاي خوني و تنفسي) براي مردمان جنوب باشد!...

رضا محمودي: هنوز يادمان نرفته است که بوشهر زماني يک استانداري داشت که پاي مجوز اجراي کنسرت محسن شريفيان و گروه ليان تا جايي ايستاد که با آن همه مخالفت و ممانعت حضوري، تندروها را به عقب نشاند و باعث اجراي آن کنسرت شد، اما اکنون شاهد انفعال استاندار بوشهر در اين زمينه هستيم به طوري که تاکنون نه تنها شاهد اظهارنظر وي در اين خصوص نبوديم که حتي نتوانست از مجوزي که از سوي دولت براي برگزاري اين فستيوال کشوري صادر شده بود، دفاع کند.

قطب‌نماي زندگي

دکتر يونس قيصي زاده

تا به حال به اين فکر کرده‌ايد که با زندگي خود چه مي‌خواهيد کنيد؟ در زندگي خود پاي چه چيزهايي مي‌ايستيد؟ چه قوانيني در زندگي شما اهميت دارد؟ چه چيزهايي به زندگي شما حس معناداري و هدفمندي مي‌دهد؟ همه اين‌ها به «ارزش»‌هايي برمي‌گردد که در زندگي انتخاب مي‌کنيم، ارزش‌ها همانند قطب‌نمايي در زندگي ما هستند که جهت زندگي را به ما نشان مي‌دهند، اهداف ما را مشخص مي‌کنند و رفتار ما را شکل مي‌دهند.

در مسابقه دو بين «ايوان فرناندز» دونده اسپانيايي و «آبل موتاي» دونده اهل کنيا اتفاق عجيبي افتاد. دونده کنيايي جلو بود و تا خط پايان ده متر فاصله داشت که با خيال اين‌که از خط پايان عبور کرده، ايستاد. «فرناندز» که نفر دوم و پشت سر او بوده متوجه اشتباه او شد، ابتدا به او اشاره کرد که خط پايان آن‌جاست! وقتي ديد که او متوجه زبان او نمي‌شود، حريف را هل داد و پشت سر او دويد. «موتاي» به عنوان نفر اول از خط عبور کرد و «فرناندز» دوم. همه اين‌ها طي چند ثانيه اتفاق افتاد.

بعد از مسابقه خبرنگاري از «فرناندز» پرسيد که "براي چه اين کار را کردي؟"

پاسخ مي‌دهد: "روياي من اين است که روزي همه ما اين‌چنين زندگي اجتماعي‌اي داشته باشيم."

خبرنگار قانع نشد: "ولي چرا اجازه دادي دونده کنيايي اول شود؟"

ايوان گفت: "من که اجازه ندادم! او خودش داشت اول مي‌شد."

خبرنگار اصرار کرد که: "اما تو مي‌توانستي اول شوي."

ايوان نگاهي به او انداخت و گفت: "درست. اما حاصل آن پيروزي چه بود؟ آن مدال چه افتخاري براي من داشت؟ مادرم چه فکري در مورد من مي‌کرد؟"

اين ارزش‌هاي زندگي ما هستند که بردن يا باختن را در زندگي ما معني مي‌دهند، موفقيتي که همراه با نيرنگ، کلاه‌برداري، حق ديگران خوردن و ظلم به ديگران باشد، در زندگي که منصفانه زيستن و احترام به ديگران، ارزش هست، عين باختن است.

نمي‌توانيم خودمان، ارزش‌هاي انساني را زيرپا بگذاريم و انتظار داشته باشيم، همسرمان، فرزندمان، دوست‌مان، همکارمان و... آن‌ها را در برابر ما رعايت کنند!

به ارزش‌هاي زندگي خود فکر کنيم و ببينيم در اين دنيا، چه چيزهايي براي ما ارزش دارند.

(هفته نامه نسیم جنوب- سال بیست و ششم، شماره 1069)

دکتر کيوان آقاياني: در بوشهر ما کم نيستند کساني که در مستندسازي شهرت جهاني دارند و برندگان جوايز بين‌المللي هستند، افرادي چون «رامتين بالف» و «داريوش غريب‌زاده» در کنار ده‌ها چهره بزرگ و هنرمند همچون «رسول و رضا پولادي» مي توانند با ساختن مستندات و قطعه‌هاي موسيقي و ترجمه آن به چند زبان زنده دنيا، تاثير بسزاي در شناساندن بوشهر و مناطق توريست‌خيز آن در سطح کلان کشوري و بين‌المللي داشته باشند...

جامعه دستوري

دکتر سجاد بهزادي

«به تو دستور مي‌دهم قيمت‌ها را کاهش دهيد... به شما دستور مي‌دهيم حجاب تان را رعايت کنيد... دستور مي‌دهم در عرض يک هفته قيمت دلار را کنترل کنيد... دستور مي‌دهيم فلان نشريه (نسيم جنوب) را جمع‌آوري و منهدم کنيد.»

وقتي اجزاء يک سيستم حکم‌راني کارکرد خود را از دست مي‌دهد، حکم‌ران‌ها به فکرحل دستوري مسئله‌ها مي‌افتند. در اين ميان بداخلاقي آشکار مي‌شود تا جايي که يک مدير دولتي دستور به جمع‌آوري و منهدم کردن يک نشريه محلي مي‌دهد.

قامت برخي مديران اين دولت چقدر کوچک شده است که خير و نيک دولت متبوع خود را حتي نمي‌فهمند و هزينه‌هايي بي‌جهت بر ديگر هزينه‌ها درست مي‌شود و جامعه را تشويش مي‌کنند.

به نظر من اتهام تشويش افکار عمومي که پيش از اين عموما براي روزنامه نگاران مطرح بود اين بار دامن يک به اصطلاح مديري را گرفته است که بدون دليل منطقي و حکم قضايي و با يک دستور بي‌خردانه، ذهن جامعه را نسبت به يک نشريه مشوش کرده است.

در اين دنيايي که مرزهاي دانش و آگاهي بي‌منتهاست، دولت بايد رنجيره مديران ناآگاه خود را در يک جايي کنترل کند. مگر مي‌شود با پاک کردن صورت مسئله و از بين بردن توزيع يک نشريه، آگاهي را متوقف کرد؟ قدرت متکي به قانون، جاي قدرت‌هاي دستوري را بگيرد و جامعه ايران بيش از اين ملتهب نشود.

(هفته نامه نسیم جنوب- سال بیست و ششم، شماره 1067)

 به عنوان يک معلمِ  دغدغه‌مند، به جرأت مي‌گويم آن‌چه دانش‌آموز در مدرسه ياد مي‌گيرد،فرماليته، بي‌محتوا، بي‌اثر، بي خواص در روند و سيکل آينده زندگي اوست، به عنوان مصداق از يک کلاس بيست نفره رشته برق صنعتي چندتاي آن با مهارت مي‌توانند يک تابلو ببندند و طراحي کنند؟ همينجور ساير رشته ها... نه معلم دست و دلي براي تفهيم به دانش‌آموز دارد، چرا که از زبان وزيرش شنيده که گفته فرهنگيان قشر مصرفي جامعه‌اند و نه دانش‌آموز اميدي به آينده دارد براي اين‌که مي‌داند چيزي...

دکتر محمود دهقاني: عباس معروفي خالق سمفوني مردگان که نزديکان او را «باسي» صدا مي کردند؛ نويسنده، شاعر و روزنامه نگاري پر تلاش و ايران دوست بود. از خانواده اي تبارمند و با فرهنگ که از سنگسر به تهران آمده بودند و از ديرباز در ياري رساندن به تهي دستان آوازه داشتند. معروفي در کار نويسندگي و حتا سياسي اجتماعي تا آنجا که به مردم و کشورش مربوط مي شد، آرام نمي نشست و استراحت نمي شناخت...

بوشهر شهري از تضادها است. از يک سو تمام‌ مشکلات چنگ و دندان مي‌شکنند و از سوي ديگر درياي پهناور و زيبا خودنمايي مي‌کند. در کنار دريا بودنِ بوشهر با اشتياق، دلتنگي، تجارت، مردم، طنز، غم، داستان، بيوگرافي، پيوند خورده است.بوشهري‌ها پتانسيل و توانايي در خيلي از زمينه‌ها را دارند که مي‌شود بر اساس نيازها و داده‌هاي شهر با همکاري و دعوت همگاني، نظرخواهي جمعي مشکلات را موشکافي و با توانمندي راه حلي‌هايي پيدا کرد....

 اسکندر احمدنيا: يکي ازويژگي هاي بوشهر، داشتن نخبه هايي فهيم و بزرگ است، بزرگاني که در عين بزرگ بودن تا آنجايي بوشهر را دوست دارند، که حاضرند به نحوي  که حتي هزينه هايي سنگين، در برداشته باشد، در معرفي شهر و ديارشان اهتمام ورزند، قدمت سرشار از افتخار بوشهر ريشه در اين حس ديار دوستي مردم بوشهر دارد. پيشگام بودن مردم اين سامان در دفاع از اين گوشه از مرز ...

دکتر پرستا حیدری: من فکر می‌کنم جمع عمر حاصل جمع دو مفهوم است؛ خاطره‌ها و آرزوها. در نیمه اول زندگی آرزوها سنگینی می‌کنیم. امیدها، رویاهای دور و دراز، تلاش‌ها در جهت رسیدن… نیم دیگر هم خاطرات. وقتی تعداد و وزن‌ خاطره‌هایت از آرزوها سبقت می‌گیرد، یعنی تو رفته رفته در حال پیر‌شدنی… در دنیای ما آرزو‌ها ناگزیر به مختصات تاریخ و جغرافیا زنجیر شده‌اند...

علیرضا مشایخ: مقصدم شهر «سی ین» در هفتاد و هشت کیلومتری فلورانس است و مسافرت تقریبا یک ساعت و نیم طول خواهد کشید. وقتی می رسم نم نم باران شروع شده و چه بهتر! ایستگاه در دره‌ای نزدیک شهر قرار دارد. از یکی از دروازه‌های شهر که هنوز ساختار قرون وسطایی خود را با دیواری بلند حفظ کرده وارد شهر می شوم...

راستش تجربه را آدم فقط در مهاجرت به دست نمی آورد؛ هر روزِ زندگیِ ما خودش یک تجربه ی جدید است. با این حال، مهمترین چیزهایی که در این لحظه به ذهنم می آید زرق و برقِ محیطِ جدید بود؛ چیزی که اگر چه همیشه برای آدم می ماند، اما به هرحال آن هم روزی عادی می شود. مثلا وقت هایی که می خواستم جاهای جدید را کشف کنم...

عبدالمجید زنگویی: باز هم به دام حیله و تزویر و خشم و خشونت و انتقام جویی قرون وسطایی طالبان درافتادن، باز هم در ملاء عام به گناهی موهوم و تهمتی ناروا، ضربه های شلاق وحشیانه را تحمل کردن، باز هم از وحشت زندان و اعدام و هزار درد بی درمان دیگر، خانه و کاشانه و خویشان و بستگان را وانهاده و زحمت مهاجرت به ناکجاآباد را برگزیدن...

نظرخواهی نسیم جنوب از جمعی از روزنامه نگاران و صاحب نظران؛ دکتر عبداله آورا، علی اسماعیلی، دکتر زهره عالی نسب، دکتر جمال الدین عارف زاده، حسین حشمتی، سیروس بنه گزی، محمد حیاتی، حسن احمدی، زیبا هوشیار، عبدالرحیم کارگر، دکتر امان اله شجاعی، دکتر فرزان اسدی، هلنا سعادتمند، دکتر سعید معدنی، محمد شاکری مطلق، حسین روئین، دکتر رسول هاشمی، رضا نکیسا

در شعر محلی تجملات جایگاهی ندارد. اینجا حکایت یک نوستالوژی است، حرفها همه مستند هستند. شاعر از فرهنگ و ادبیات کهن یک دیار سخن می گوید. از خاطرات و چیزهایی که شاید دیگر وجود فیزیکی نداشته باشد. طبیعت، پرندگان، لوازم زندگی و سایر چیزهایی که یا دیگه وجود ندارند و یا اینکه نسل جدید با نام علمی آن آشنایی دارند. دیگه چغول نیست، خیش نیست، خرمن نیست و... ولی در خاطرات ما، در ادبیات ما و در آثار گذشتگان ما هنوز وجود دارند...

حسین آرامی: شادروان پوربهی به واقع مسئولیت پذیر بود و این ویژگی را در خود نهادینه کرده بود. مسئولیت پذیر در قبال خانواده و خویشان، در قبال دوستان و همکاران، در قبال همشهریان و هم وطنان. هیچ گاه از مسئولیت فرار نمی‌کرد بلکه به استقبال می رفت. نمونه یک شهروند ایده آل، شهروند آرمانی. اما مسئولیت پذیری همراه دیگری دارد: مدارا. نیکویی ورزیدن و مدارا کردن مسئولیت پذیری را تسهیل می کند..

دولت جدید فرصت ها و شانس هایی دارد که دولت روحانی تا حدودی از آن بی بهره بود. از جمله این امکانات همسویی کامل میان دستگاه دیپلماسی و شورای عالی امنیت ملی؛ همسویی سه قوه و همچنین تغییر ریاست جمهوری در ایالات متحده است. رییس جمهور منتخب نیز چند بار اعلام نموده است که می خواهد مذاکرات بر جام را پیگیری نماید...

دکتر عبداله آورا: دکتر نفیسی، پزشک بیهوشی بیمارستان برازجان در اثر ابتلا به کرونا، به شهادت رسید. نمی دانیم چه بگوییم. بیمارستانها از بیمار اشباعند  و آمار کشته ها بالا رفته است. کادر درمان خسته و فرسوده اند. دارو در دسترس نیست. واکسن به صورت قطره چکانی  تامین می‌شود و مشخص نیست اثر بخشی هم داشته باشد...

فرشید جان احمدیان: داستان‌نویسی بوشهر هم متاثر از فضای فرهنگی کشور فراز و فرودهای خاص خودش را دارد و اگر بگوئیم حال‌ و روز خوشی ندارد بی‌راه نگفته‌ایم. مهم‌ترین دغدغه امروز نویسنده‌ها یافتن ناشریست که ریسک سرمایه‌گذاری را بپذیرد که این مهم برای نویسنده‌هایی که نام‌ و آوازه‌ایی ندارند...

حسین حشمتی : بالاخره مجمع تشخیص مصلحت نظام، ایجاد هفت منطقه آزاد جدید را تصویب و به مجلس شورای اسلامی فرستاد تا در آن جا هم به تصویب برسد و جهت اجرا به دولت ابلاغ شود و این در حالی است که حسن روحانی رئیس جمهور در سفری که سال ۹۳ به استان داشت هیچ اشاره ای به موضوع...

دکتر سعید معدنی: کلا تزریق همیشه با نوعی نگرانی همراه است.  در گذشته‌ی تاریخی، بشر همیشه در برابر واکسن‌  نوع جدید آن واکنش منفی داشته است. چون واکسن ها تا بتوانند آزمون خطا شوند، چندین نفر آسیب می‌دیدند. مخصوصا سابق بر این مثل امروز تجربه دانش پزشکی در مراقبت افراد...

دکتر عابدين عابدي زاده: قتل بابک، قاتل بابک، باباي بابک، مامان بابک، همه و همه نشان از خشونتي عريان و عميق در همهي ساختارهاي اجتماعي و خانوادهگي اکنون ماست، بايد به لايههاي پنهان و آشکار جامعه رفت تا بناي لرزان آن را ديد، جامعهاي رها شده به حال خود! جامعهي بيقدرت و ساختار آهنين و قدرتمند! جامعه و خانواده نياز به صلح دارد، صلحي عمودي و افقي! از بالا به پايين و ...

رافائل آلبرتی / پیش درآمد و برگردان: دکتر محمود دهقانی

زنان و خشونت خیابانی

در این وضعیتی که شهرداری بوشهر با آن رو به روست اگر نخواهند تن به شفافیت و پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری بدهند و نظارت مردم بر عملکرد شورا و شهرداری را نهادینه کنند به واقع خطر ورشکستگی این شهرداری و شهر بوشهر را به صورت جدی تهدید می‌کند. دقت کنید که فعلاً فقط در خصوص پروژه‌ها صحبت شده که 80درصد پروژه‌ها تعطیل است...

استراتژی آمریکا نسبت به ایران چیست؟

محمود سریع القلم

علی اسماعیلی: اختلافات این روزهای شما مردم را بیشتر مأیوس می کند بماند که حق با کیست و چیست. اما اگر بخواهیم از گزینه بومی نیز بگذریم چگونه می شود از گزینه غیر بومی و غیر همسو با دولت و تفکر غالب مردم استان نیز گذشت!؟ چگونه می توان خواسته مردم در انتخابات 29 اسفند را فراموش و امیدهای آنها را ناامید کرد؟ ...

دكتر علي كوليوند: شهردار میگلی نژاد با گرفتن رای اصلاح طلبان، نه تنها هزینه ی تمام اقدامات غیر اصولیش در گذشته را از کیسه ی ایشان پرداخت کرد، بلکه  به عنوان اصولگرایی نیز هوش، عدم پایبندی در مشی سیاسی و اصول تخصصی این مدعیان اصلاح طلبی و دارندگان مدارک دهان پرکن دانشگاهی را نیز اثبات کرد...

خیلی سخت بود، اصلا فکر نمی‌کردیم ما را آزاد کنند، هر وقت به آنها می‌گفتیم کِی ما را آزاد می‌کنید، می‌گفتند به همین زودی. می‌گفتند یک ماه دیگر. ما روزها را می‌شمردیم، یک ماه که می‌شد، می‌دیدیم خبری نیست. اینطوری خیلی با روان ما بازی می‌کردند. حتی یک بار بعد از ١٠ ماه، ما را از زندان دمام خارج کردند و گفتند...

قالیباف چندین مرتبه ادعای ارزان‌بودن زمین‌هایی را که در گذشته به روحانی و جهانگیری فروخته شده، تکرار کرد. در سال ٦٧ روحانی زمینی را به قیمت دومیلیون‌و ٣٠٠‌ هزار تومان خریداری کرده که قیمت در همان سال همین بود. حتی این قیمت گران‌ترین قیمت در آن سال‌ها محسوب می‌شده است...

چرا حرف‌های دلتان را به جوانان نمی‌گویید و چرا حرف‌هایی را که در جلسه خصوصی می‌گویید، بلند نمی‌گویید که جوانان فرصت نیستند؛ تهدیدند. می‌خواهید ایران در حصر و محاصره باقی بماند و ارتباط جوان ایرانی با دنیا قطع شود. روحانی در این چهار سال در مقابل شما ایستاد و من با کمک شما (مردم) آماده‌ام چهار سال دیگر...

نه سوپرمن می‌آید، نه امیرکبیر