در طرح متناسب سازی تحول بزرگی در حقوق بازنشستگان صورت گرفته است

 عبدالخالق برازجانی: خانم بدخش معروف به خانم فرشاد، مدیر چهل پنجاه سال پیش دبستان پورسینا و مدرسه راهنمایی دخترانه اندیشه بوشهر هست.مدیر اولین دبستانی که من و دیگر بچه های چهار محله جنوبی شهر بوشهر در آن دانش آموزی کردیم. مرحوم آقای فرشاد هم مدیر دبستان های پورسینا کوی امامزاده و استاد معین کوی سرتل بودند. یاد استاد فرشاد گرامی و سلامتی قرین راه زندگی...

دکتر سعید معدنی: بیش از چهارده ماه از شیوع بیماری کرونا در کشور می‌گذرد اما هنوز هم شاهد عدم رعایت پروتکل‌ها از سوی برخی از افراد جامعه هستیم به طوری که آمار نشان می‌دهد میزان رعایت پروتکل‌های بهداشتی در جامعه کمتر از ۶۰ درصد است. این در حالی است که رعایت نکردن پروتکل‌های بهداشتی و نادیده گرفتن قوانینی نظیر تعطیلی برخی از مشاغل جان تک تک افراد جامعه را تهدید می‌کند...

محمدعلی روانی پور هستم متولد بوشهر محله سنگی. از نیمه های سال ۷۴  نزد آقای علیرضا سعید نیا یادگیری سه‌تار رو شروع کردم و مدت ۴ ماه و نیم کتاب اول هنرستان رو پیش ایشان به اتمام رساندم، پس از آن دیگه از دنیای موسیقی به دلیل تحصیل و خدمت سربازی، فاصله گرفتم تا سال ۸۰ که با استاد نیما نادری آشنا شدم و دوباره از ابتدا شروع و تا هم اکنون به یادگیری ساز سه تار و ردیف...

دکتر عباس علوی نژاد: اکنون که سالهای اخر دهه 50 از عمرم را سپری می کنم، وقتی به گذشته برمی گردم وخاطراتم را مرور می کنم خوشحالم که بیشتر سعی وتلاشم در کنارخدمت به جامعه و مردم، کسب علم و دانش مرتبط با مسؤولیت هایم بود. از سال 1348که از روستایمان با فاصله چند کیلومتر پیاده به دبستان عنصری کاکی رفتم تا کلاس اول را شروع کنم تا تمام دوره ابتدایی همین مسیر را هر روز و...

رضا سیاهوشی: جناب شهردار! تقاطع غیر هم سطح میدان مطهری (باغ زهرا) چند درصد پیشرفت فیزیکی داشته است ؟!!! چرا الان پروژه تعطیل هست؟ «از طلا گشتن پشیمان پشیمان گشته ایم، مرحمت فرموده ما را مس کنید» و ای کاش حداقل نگاهی به شهر زیبای شیراز و اجرای پل سازی آنان میکردید که چگونه در کمترین زمان ممکن چنین پروژه های عظیم و باکیفیتی انجام می دهند...

حسین حشمتی: تا آن جا که به خاطر دارم چه قبل و  چه بعد از انقلاب اسلامی، مطبوعات هیچ گاه نتوانستند از طریق درآمد تک فروشی روی پای خودشان بایستند و همواره متکی به آگهی های دولت های وقت بوده اند که البته این وابستگی دلائل مختلفی همچون عدم اقبال مخاطبان ازرسانه ها به علت یکنواختی در محتوا...

غلامحسین دریانورد: صبح روز عملیات کربلای چهار بود؛ با دوربینم منتظر بودم که با قایقی به آن طرف اروند بروم؛ جایی که یکی دو گردان از ناوتیپ، در حال کارزار با دشمن بعثی بودند. گاهی خمپاره‌ای و گاهی ویراژ هواپیمایی نیز چاشنی این انتظار می‌شد. هنوز دقایقی نگذشته بود که دوستانی آمدند. هر کدام مسئولیتی در ناوتیپ داشتند ظهراب هم در میان‌شان بود و مثل همیشه با قامتی که افراشته بود

عالی بازدار: پس از پایان تحصیل در دانشسرای تربیت معلم شیراز اعلام کردند که می‌توانید تا قبل از خدمت سربازی به عنوان معلم پیمانی معرفی شوید. با ابلاغ اداره کل آموزش و پرورش استان به اتفاق دوستان و همکاران عازم بندر دیلم شدیم. از ساعت ۷ صبح با اتوبوس آبادان حرکت کردیم راه بسیار ناهموار بود. حدود ۶ ساعت در...

خلیل موحد: پیش از آغاز کارم در آموزش و  پرورش در مهر سال 1364 و برای این که سرزده وارد کلاس خاطرات نشوم،  گفتنی است کنکور سراسری دانشگاه ها و  مراکز آموزش عالی کشور در تیرماه سال 1358 در بوشهر و  در سالن فرهنگ برگزار شد.  این نخستین کنکور سراسری پس از انقلاب بود. دفترچه ی آن از طریق پست توزیع...

عبد الرسول غلامی: دمدمه های آبان سال ۷۲/۷۳ بود و بوشهر هنوز در شرجی و آفتاب می سوخت. بنا به دلیلی که بیان شان در حوصله ی این فرصت نمی گنجد، حضور من در کلاس درس به تأ خیر افتاده بود. باری قرعه ی حضور در هنرستان حاج جاسم به نام من افتاد. نخستین روز حضورم در هنرستان و کلاس درس را هنوز در خانه های اوّل حافظه ام دارم... 

سکینه علوی: سال 53 به مرکز بخش اروند کنار با یکی از همکاران و راهنمای تعلیماتی برای تدریس به روستایی از بخش مرکزی اعزام شدم. خود را سرا پا شوق و با علاقه مندی تمام وارد محیط معنوی مدرسه شده بودم نمی شناختم، به دبستان کوروش که دبستانی پسرانه بود وارد شدم هنگامی که راهنمای تعلیماتی ما را به مدیر...

نعمت الله شیخ سقا: سال تحصیلی61-62 هم زمان با تعطیلی سه ساله دانشگاه ها به بهانه انقلاب فرهنگی بنا به پیشنهاد یکی از دوستان که خود مدیر تنها دبیرستان پسرانه شهر اهرم بود بنام دبیرستان امام صادق به عنوان حق التدریس دعوت شدم. این شهر در آن ایام از امکانات کمی برخوردار بود. تنها یک خیابان که درست از وسط  شهر را دو ...

غلامرضا  کرمی:تاریخ را که نگاه می کنم، سال 1359 است. جوانی هیجده ساله هستم، پرتوان و پرانرژی، گرما و سرما نمی شناسم. معنا ی خستگی را نمی دانم. روستازاده ای ساده و بی ادعا هستم. اینک برگه ای به اندازه نصف برگ A4 به دستم می دهند: "آقای  غلامرضا کرمی  به موجب این ابلاغ به سمت کفیل آموزگار دبستان میثم تاج ملکی منصوب می شوید ... "..

ابراهیم گرمساری : آری تقریبا پنجاه و چند سال قبل  در تهران خیابان پاستور مدت یک هفته ماندیم تا تشریفات استخدام آموزگاری انجام شد و راهی استان لرستان شدم.از آن جا به بخش چگنی معرفی شدم و در مدرسه نوبنیاد در پنج کیلومتری بخش، معرفی شدم. شش کلاس درس با حدود پنجاه شاگرد ومن تنها مدیر معلم...

احمد سبحانیان: یستم آبان ماه ۱۳۶۰ اینجانب عضو اولین گروه فارغ التحصیلان مراکز تربیت معلم پس از پیروزی انقلاب بودیم که اولین ابلاغ محل کارم را از دست آقای پیروی مسئول آموزش اداره کل آموزش و پرورش استان بوشهر  بعنوان دبیر علوم تجربی مدرسه راهنمایی آزادی چاهکوتاه که آن زمان از نظر مسافت آخرین روستا دارای مدرسه راهنمایی در شهرستان بوشهر بود، دریافت نمودم...

اکبر نهاری: سال ۱۳۵۶ بعد از پایان دوره تربیت معلم و قبل از اعزام به خدمت سربازی چند ماهی به عنوان پیمانی مشغول به خدمت شدم. محل خدمتم شهرستان کنگان تعیین شد و با سلام و صلوات خود را به محل خدمت رساندم. محل خدمتم مدرسه راهنمایی آریای کنگان تعیین گردید، همکارانم هم تا آن جا که ذهنم یاری می کند، آقای سید مسلم مهیمنی مدیر مدرسه...

اسماعیل منصورنژاد: از آغاز تا پایان خدمت، هر سه مقطع آموزشی (ابتدایی، راهنمایی و متوسطه) را تجربه کردم، اما هیچ جا مثل هنرستان نبود. مدرسه متوسطه نظری خشک و بی‌روح هم که نباشد، مثل هنرستان نیست. دانش‌آموزان مدارس نظری اغلب بهره‌ای از شلوغ بازی ندارند و همین موضوع کسل‌کننده است...

ماشاالله  عبدی زاده:  اول مهر ۱۳۴۵ در یکی از روستاهای عرب نشین آبادان یکی دو روز قبل از شروع کلاس، بچه‌ها اتاق گلی که در حیاط شیخ روستا انتخاب شده بود را تمیز نمودند. تخته سیاه را به دیوار کلاس نصب نمودیم. خوشبختانه چند نیمکت به تعداد دانش‌آموزان وجود داشت همه چیز را برای شروع کلاس آماده کردیم...

محمود حمزه ئیان: "درآینده می خواهید چه کاره شوید؟" این سوال بدیهی بارها در دوران کودکی و تحصیل از ما پرسیده شده و جواب آن هم به تناسب سن مان دستخوش تغییر و تحول گشته است. اگرچه در نهایت این تقدیر، شرایط جامعه و تلاش ما بوده که شرایط کار و زندگی فعلی ما را رقم زده است....

دکتر سجاد بهزادی: چرا مواضع ما، منافع جامعه را تامين نمي كند؟بارها گفته مي شود چرا عده اي در كشور، مواضع خود را بر اساس منافع ملي ترسيم نمي كنند و حرف هايي مي زنند كه چارچوب آن تنها به قصد تامين منافع فردي است. مگر ديگران چگونه مواضع خود را بر اساس منافع كشور خود تعریف مي كنند که ما نمی کنیم؟..