دکتر عابدين عابدي زاده: قتل بابک، قاتل بابک، باباي بابک، مامان بابک، همه و همه نشان از خشونتي عريان و عميق در همهي ساختارهاي اجتماعي و خانوادهگي اکنون ماست، بايد به لايههاي پنهان و آشکار جامعه رفت تا بناي لرزان آن را ديد، جامعهاي رها شده به حال خود! جامعهي بيقدرت و ساختار آهنين و قدرتمند! جامعه و خانواده نياز به صلح دارد، صلحي عمودي و افقي! از بالا به پايين و ...
آه! اي انسان! با خود چه کار کردهاي؟
دکتر عابدين عابدي زاده
قتل بابک، قاتل بابک، باباي بابک، مامان بابک، همه و همه نشان از خشونتي عريان و عميق در همهي ساختارهاي اجتماعي و خانوادهگي اکنون ماست، بايد به لايههاي پنهان و آشکار جامعه رفت تا بناي لرزان آن را ديد، جامعهاي رها شده به حال خود! جامعهي بيقدرت و ساختار آهنين و قدرتمند!
جامعه و خانواده نياز به صلح دارد، صلحي عمودي و افقي! از بالا به پايين و در درون خانوادهها و خويشان؛ جهان نيز به صلح و دوستي نياز دارد، گويا تقلاي انسان براي جنگ و خشونت، بيش از صلح و آرامش است.
پر از سکوت و تنهاييام، به کدام تنها، پناه ببرم و به کدام توده و نخبه اميد بدارم! نه بر قاتلان بابک، لعنت ميفرستم و نه بر بابک خرمدين رحمت! فقط به خود ميگويم سخت است اين جهان و جامعه به صلح برسد، ما همواره تکرار ميشويم! تکرارهاي تکراري!
ذهن بسياري از ما انسانها پر از فضلههاي آلوده است، فضلههاي آلودهاي که فضيلت اخلاقي انسان را با خود به چاه تاريک ناداني ريخته است. آه! اي انسان! با خود چيکار کردهاي؟ چگونه بايد اين سکوت طولاني را شکست؟ چگونه بايد اين بغض گلو گرفته را رها کرد؟ همه در سکوتيم! سکوتي عميق و پر از درماندگي!
صداي خفگي ذهنم را ميشنوي؟ همان بهتر که ما جامعهشناسان در اين هياهو و بلوا در خلوت و سکوت خود خفه بشويم و به سخن سياستبازان و شارلاتانها گوش ناداني فرا دهيم؛ مادامي که ما هوش و گوش ناداني خود را با زبان دانايي مجهز نکنيم، صداي ما صداي نشنيدن و ندانستن خواهد بود و صداي آنها، هزاران گوش خواهان خواهد داشت و پيوسته واينر خواهد شد!
همين انتخابات را ببينيد! اين روزها همه آمدهاند تا به ما درسهاي جديدي بياموزند؛ خدا کند درس خشونت و دروغ و پردهدري و هتاکي نياموزند! آن دفعه کلي تهمت و افترا و خشونت شنيديم و آموختيم! ما دانشآموزان زود يادگيري هستيم! هياهوي غريبي است؛ بابک جان! با خاطري آسوده با مردهگان بخواب! ما هم چند صباحي در اينجا سرگرم بازيهاي احمقانهي خود خواهيم بود؛ مگر اين که درس دوستي و دانايي بياموزيم يا به قول حافظ: «فلک را سقف بشکافيم و طرحي نو دراندازيم»
(هفته نامه نسیم جنوب – سال بیست و چهارم – شماره 959)
آخرین اخبار
- به ياد منصور بهرامي و عشقش به بوشهر/ هنرمندي که خودش بود
- هنرمندان جوان را فراموش نکنيد
- تاثير و جايگاه منوچهر آتشي در فضاي ادبي ايران زمين
- توليد خشم با حذف طبقه متوسط
- عميق مثل اقيانوس
- کتاب مطبوعات و شهروندی
- 32 ساعت شيفت داروخانه طول مي کشيد و از شدت خستگي به گريه مي افتادم
- براى پزشك خوب بودن، ابتدا بايد دردها و رنج هاى جامعه را لمس كرد
- تمركز بر افزايش پزشکان، بدون توجه به كيفيت آموزشي فاجعه بار است
- اعتماد ميان پزشکان و جامعه مي تواند در خدمت رساني به مردم کمک بزرگي نمايد
- نهاد خانواده دارد ميپاشد؛ شما انتظار فرزندآوري داريد؟
- عبدوي جت در قهوه خانه باغ زهراي بوشهر
- خاطره يک ظهر تابستان در بوشهر
- بي توجهي ميراث فرهنگي به سيراف باستاني
- در هر اثر، تکه اي از يک هنرمند وجود دارد
پربیننده ترین
- مو اهرم نمی شم، می شم بنه گز
- عکس هائی دیدنی از سریال به یاد ماندنی دلیران تنگستان
- تصاویری از رزمندگان بوشهری در دفاع مقدس (1)
- محرم و سینه زنی سنتی در بوشهر
- تصاویری دیده نشده از بوشهر قدیم
- تلاش بوشهری ها برای ثبت جهانی نی انبان
- بي توجهي ميراث فرهنگي به سيراف باستاني
- يک ايده نو بنام «نسيم جنوب»
- سه عامل سقوط حکومتها در نگاه فردوسی
- هفته نامه نسیم جنوب شماره 727
- ۹ بازارچه نوروزی صنایع دستی در استان بوشهر
- نمایشگاه پاییزه در برازجان افتتاح شد
- ابهامات مناقصه طرح خیابان نادر و نواب بوشهر توسط شهرداری و شورای شهر بوشهر
- بافت مرغوبترین عبای دنیا/ تولیدمصنوعاتی زیبا از نخل و محصولات دریا در بوشهر +عکس
- شرکت آسانسور صدف ساحل (سهامی خاص)