رفتی ولی کجا که به دل جاگرفته ای ...

به یاد شادروان باقر آرامی

۱۲سال از ۶ مرداد سال ۱۳۸۸ گذشت. روز خداحافظی با باقر آرامی و همراهی جسم او تا آرامستان بهشت صادق. در زیر بارش شرجی و گرد وخاک. بردوشهای خسته یاران سوگوار روانه دیار ابدی شد و ما ماندیم و یک دنیا خاطره، خاطره های تلخ و شیرین.

معلم مدارس جزیره شیف، بنه اسماعیل، بنه خاطر، پورسینا امامزاده، فروغی جفره و...

نوحه خوان برجسته شنبدی، بهبهانی، حسینیه سید محمد، توحید و باغ ملا.

هم محلی، همکار و همراه مرحوم بخشی (در یک مقطع نوحه خوانی ده مسجد شهر و حومه بوشهر توسط این ‌دو نوحه خوان از محله باغ ملا انجام می‌شد، هرکدام پنج محل و هر دو از شاگردان زنده یاد آقا سید علی مهیمنی).

بعد از زنده یاد شریفیان که نوحه خوانی صاحب سبک، مدیر و شاعر بود و با او مسجد شنبدی در اوج، نگرانی امنای مسجد یافتن جانشینی شایسته برای او بود و مرحوم سید امیر بانی هوشیار مسجد او را زود یافت: باقر آرامی 

نوحه خوان باسواد، خوش صدا و مسلط و چنین شد که دوران اوج محله شنبدی ادامه یافت و مراسم سینه زنی در مسجد شنبدی روزها و شبهایی با بیست حلقه (بر) سینه زن تشکیل می‌شد و باقر جوان خوش اندام باغ ملا با شایستگی نوحه می‌خواند و سینه را اداره می‌کرد.  

و شنبدی در اوج بود و رقابت با دهدشتی داغ.صدای پر قدرت بخشو از دهدشتی می‌آمد و نوای حزین و اوج دار باقر از شنبدی. بی جهت نبود که باقر را حنجره حزین جنوب نامیده اند.

صاحب سبک در خیام خوانی ....

از شروه خوانان توانای شهر و استان

و مرثیه خوان بی همتای مراسم سوگ با شناخت خوب موسیقیایی و تسلط بر ادبیات فاخر فارسی. 

و البته توانا در چاووشی خوانی، بیت خوانی و یزله خوانی .....

به راستی هرچه خوبان همه دارند تو تنها داری. 

۱۲سال می‌گذرد از آن مرداد غمبار و هرسال جای خالیت بیشتر به چشم می‌آید. 

رفتی ولی کجا که به دل جا گرفته ای ...

 (هفته نامه نسیم جنوب – سال بیست و چهارم – شماره 966)