گویی هنوز زمان عزیمت فرا نرسیده بود

دکتر فرهاد عباسی متخصص بیماری‌های داخلی و عفونی در صفحه شخصی خود در ایسنتاگرام ماجرای یکی از بیماران کروناییش را نوشته است.

«وقتی بستری شد اکسیژنش حدود هشتاد بود و درگیری حدود هشتاد درصدی داشت.

درمان شروع شد، رمدیسیویر، پالس متیل، اکمترا و...ولی جواب نداد و اکسیژن مرتب و به سرعت پایین میومد، هفتاد، شصت، پنجاه، چهل... دیگه نمی‌شد صبر کرد، انتوبه وصل به دستگاه ونتیلاتور شد.

همراهش گفت بچه‌ها و خانمش بیمار بوده‌اند و او طی مراقبت از اونها کووید گرفته، او در حق خانواده فداکاری کرده بود و ما هم باید در حق او فداکاری می‌کردیم.

سطح هوشیاری به عدد سه رسیده بود. شک کردم نکنه اتفاقی در مغز افتاده باشه، سی‌تی و ام‌آرای کردیم و خوشبختانه نرمال بود.

از متخصص بیهوشی خواهش کردیم با توجه به این که گازهای خونی نرمال است زودتر از دستگاه جداش کنه، انجام شد و تحمل کرد. درمان ادامه یافت. گویی هنوز زمان عزیمت فرا نرسیده بود. به تدریج جواب داد و آرام آرام بهتر شد، هم اکسیژن و هم بالین.

این اواخر اصرار داشت که مرخص بشه. از تخت پایین آوردمش و گفتم راه برو تا اکسیژن را سنجش کنم. گفت: دکتر می‌تونم تمام بخش را بدوم و امروز که مرخصش کردم گویی بار سنگینی از دوشم برداشته شد.

امید که خودش و خانواده اش همواره در صحت و سلامت باشند.

آسمان بار امانت نتوانست کشید/ قرعه فال به نام من دیوانه زدند.»

 (هفته نامه نسیم جنوب – سال بیست و چهارم – شماره 968)