با تمام خوبي ? ها و زيبايي ? ها، همچنان محروم

نسیم جنوب - زيبا هوشيار: بوشهر را دوست دارم چون زادگاهم هست، چون ذره ذره سلولهاي بدنم، در گرماي طاقت فرسا، ولي دلنشين آن، در اتاقهاي پنج دري با سقف هاي بلند، در زير چرخش بال ? هاي پنکه، در انعکاس پرتو شيشه ? هاي رنگين پنجره ? هاي مشبک، در کوچه ? هاي تنگ و باريک و خاکي، در ساحل زيباي دريا ي نيلگون، و در باران سيل ? آسا با آن رعدهاي سنگين، رشد نمود.

بوشهر را دوست دارم چرا که يادگاري از پدر و فاميل و بستگانم هست، خاطراتي از   تحصيل در مدارس و دوستان قديمي، که بدون دغدغه و گرفتاري فکري، با شيطنت ? هاي کودکانه و افکار جواني، همراه بود. دوستش دارم چ ون مردماني با دلهايي به وسعت درياي هم ? جوارشان دارند، مشخصات بارز همشهريانم، علاوه بر همه موارد حُسن، صداقت، پاکدستي، خونگرمي، مهمان نوازي و فروتني هست که از دلايلي است که آن را ستايش مي ? کنم و سبب دلبستگي من مي ? باشند. به نظرم تمام زيبايي هاي طبيعت در هنگام غروب، در ساحل دريا، موقع فرو رفتن خورشيد، خلاصه مي ? گردد. دوستش دارم هر چند که دور از آن زندگي مي کنم.

متاسفانه با تمام خوبي ها و زيبايي هايش و فرهنگ غني ? اش، همچنان محروم مانده و مورد بي ? مهري است، و اين يکي از دلائل ترک ديار، با وجود دلبندي ? ها و وابستگي ? هاي همشهريان است.

و در مجموع بايد بگويم که بوشهر قلب دومم مي ? باشد.

(هفته نامه نسیم جنوب - سال بیست و چهارم، شماره ۹۵۵)