اقتدار پزشک و پزشکی

(بمناسبت اول شهریور- روز پزشک)

دکتر سعید معدنی 

از دیر باز پزشکی و طبابت  شغلی مهم و قابل احترام، و از اهمیت فراوانی بر خوردار بوده و هست.

 در متون ادبی و اشعار ما به پزشک و طبیب اشارات فراوانی شده است. مثلا حافظ شیرازی پزشک را فردی می داند که ناز می کند! و در مقام دعا برای معشوق اش دعا می کند:

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد!

طبیب سلامت آحاد جامعه را مراقبت می کند، به همین دلیل پزشکی اهمیت می یابد.

در جامعه قدیم غرب، سه گروه از اهمیت و اقتدار  بالایی برخودار بودند: پادشاه،کشیش(روحانی) و پزشک.

اما با توجه تحولات غرب و مدرن شدن آن و ازجمله رنسانس،انقلاب صنعتی و ظهور و بروز دمکراسی از اقتدار حاکم و کشیش کاسته شد ولی پزشک همچنان قدرتمند ماند.  

از فقیر و غنی، ارباب و رعیت، پادشاه و مردم عادی، همه و همه به پزشک نیازمندند وشاید تنها دانش بشری است که به این اندازه اهمیت دارد.

سالها قبل سریالی خارجی به نام "دیار فراموش شده" از تلویزیون پخش می شد که در آن پزشکی به روستا تبعید می شود این پزشک ضمن آموزش و تربیت کودکان، نعمت طبابت را نیز به دیار فراموش شده و مردمان فقیرش هدیه می کند. هنگام دیدن این فیلم با خود می اندیشیدم که مثلا  اگر یک فیزیکدان، ریاضی دان و یا استاد جغرافی و ادبیات و ... به جای پزشک تبعید شده بود چه قدر می توانست به این مردم محروم از همه چیز کمک کند؟ بی شک هیچ کس با همه خدماتش نمی توانست جای پزشک و درمان را بگیرد.

البته اخلاق فردی و انگیزه پزشک نیز مهم است. پزشکانی هستند که به لحاظ انسان دوستی در ذهن و خاطره یک نسل به یادگار می مانند اما پزشکانی نیز هستند که با حرص و آز صرفا به مادیات و جمع آوری ثروت می اندیشند، نه چیز دیگر.

مرحوم دکتر علی شریعتی در یکی از سخنرانی هایش می گوید: یک پزشک در دهه های سی و چهل شمسی، سالها در روستای مزینان-زادگاه شریعتی- و روستاهای محروم  آن منطقه (استان خراسان) طبابت می کرد موقع ترک آن جا با ثروتی که گرد آورده بود  می توانست تمام روستاهای آن منطقه را بخرد!

در میان پزشکان مثل همه اقشار انسان های خوب و بد داریم اما با این وجود؛

روز پزشک بر همه پزشکان مبارک باد!

(هفته نامه نسیم جنوب - سال بیست و چهارم - شماره 970)