صدای فروپاشی جامعه را نمی?شنوید؟

دکتر سجاد بهزادی

یک طلاق به ازای هر دو ازدواج؛ صدای فروپاشی جامعه را نمی شنوید؟

براساس آمار اعلامی سازمان ثبت احوال کشور، در استان?های تهران، البرز و مازندران به ازای هر دو ازدواج، یک طلاق صورت می?گیرد، به طوری که نسبت ازدواج به طلاق در دو استان تهران و البرز پایین?ترین تعداد در سطح کشور است.

یک فقیر مطلق به ازای هر سه ایرانی؛ صدای فروپاشی جامعه را نمی شنوید؟

گزارش پایگاه اطلاعات رفاه ایرانیان نشان می?دهد؛ در سال های اخیر، مساحت زیر خط فقر به شدت افزایش یافته تا جایی که از هر سه نفر در ایران، یک نفر فقیر است؛ تازه باید در نظر داشته باشیم که در این پایش، شاغلان فقیر را در نظر نگرفته?اند؛ که اگر در نظر گرفته شود، از آن دو نفر، یک نفر دیگر نیز قطعاً فقیر واقعی است.

یک ترک تحصیل از هر سه دانش آموز؛ صدای فروپاشی جامعه را نمی شنوید؟

تا آغاز سال تحصیلی جدید یعنی ۱۴۰۱ ـ ۱۴۰۰ فقط یک هفته باقیست، اما سازمان پژوهش و برنامه?ریزی آموزشی کشور اعلام کرد "هنوز ۲ میلیون و ۱۱۰ هزار دانش?آموز نسبت به خرید اینترنتی کتاب?های درسی خود اقدام نکرده?اند."

امروز این سه آسیب و بحران، خانواده های  ایرانی را به صورت جدی و فراگیر تهدید می کند. خانواده کوچک ترین ومهم ترین نهاد هر جامعه ای به شمار می رود که علیرغم همه بحران ها و دگرگونی هایی که با آن روبرو هست، اگرچه به قول آنتونی گیدنز "نمی توان گفت که در آستانه زوال وفروپاشی کامل قرار دارد" اما به شدت در معرض آسیب است و صدای فروپاشی آن از برخی جوامع به گوش می رسد.

بر اساس آمارها، یک سوم خانوارهای ایرانی، زیر خط فقر قرار دارند. برآورد خط فقر متوسط کشوری برای سال ۱۳۹۹، یک میلیون و ۲۵۴ هزار تومان به صورت سرانه بوده که نسبت به خط فقر سال ۱۳۹۸ رشد ۳۸ درصدی داشته است. افرادی که کمتر از میزان خط فقر درآمد داشته?اند، حدود یک?سوم جمعیت را تشکیل داده?اند واین یعنی از هر سه نفر، یک نفر زیر خط فقر، درآمد داشته است.

کشوری که همین چند ماه پیش رئیس سازمان برنامه و بودجه?اش ادعا می?کرد هجدهمین اقتصاد دنیاست، حالا در رتبه ۵۱ جهان قرار گرفته است. اکنون ایران جزو کشورهایی با درآمد سرانه پایین است. این یعنی اندازه اقتصاد ایران با حدود ۸۵ میلیون نفر جمعیت، نصف امارات، یک چهارم ترکیه و یک صدم آمریکاست!

کارشناسان علت این "آب رفتن" اقتصاد را افت شدید تولید ناخالص داخلی، تورم بالا، عدم سرمایه?گذاری خارجی، افت جریان صادرات و واردات و قطع جریان سرمایه عنوان می کنند.

حال پرسش اساسی این است که آیا همه این آمارها و هشدارهایی که نسبت به فروپاشی جامعه داده می شود، همچنان سیاه نمایی ست؟ همه آمارهای آمده در متن این یادداشت، یا از منابع رسمی داخلی ویا مراجع معتبر جهانی است. آیا ما می?توانیم چشم وگوش خود را بر حقیقت وضعیت موجود جامعه ایران ببندیم وصدای این تَرک?ها را نشنویم که هشداری به از هم پاشی است؟

(هفته نامه نسیم جنوب - سال بیست و چهارم - شماره 972)