مراقب آینده کودکان باشیم

دکتر سعید معدنی

یکی دو سالی است که تدریس در آموزش و پرورش و سایر مراکز آموزشی عمدتاً به شکل آنلاین برگزار می‌شود.

در این ارتباطات آنلاینی، اتفاقاتی برای دانش آموزان و معلمان رخ داده که دستمایه طنز، خنده و تمسخر شده و به شکل وسیعی در سطح فضای مجازی پخش شده و می‌شود. البته معلمان از مردم خواهش کردند که ما اکثراً تازه وارد و آماتور در استفاده از شبکه‌های اجتماعی هستیم، لطفا ما را درک کنید و اشتباهات و به اصطلاح "سوتی" های ما را پخش نکنید. 

برای دانش آموزان نیز در هنگام پاسخگویی به درس‌‌ها و یا ارائه مطالب، خواندن متون و اشعار و... اشتباهات و سوتی‌هایی اتفاق می‌افتد که‌ متاسفانه توسط اطرافیان دانش آموز و یا معلمان به اشتراک عموم گذاشته و موجب خنده و تمسخر عالم و آدم می‌شوند. این فیلم‌ها و ویدئوها هم برای امروز و هم برای آینده کودک که به عرصه اجتماع پای می‌نهد، آزار دهنده و شکننده خواهند بود. به عبارتی شاید خنده کوتاه امروز ما، آینده کودکی را نابود کند‌؛ چون این تصاویر در حافظه دنیای مجازی برای همیشه به یادگار خواهند ماند. این اتفاق ممکن است برای دانش آموز امروز ما در بزرگسالی، در آینده ای که می خواهد مسئولیت و شغل انتخاب کند، و یا دوستانی پیدا کند و پذیرش اجتماعی داشته باشد و حتی ازدواج کند، خجالت آور و آزار دهنده باشند. این نگرانی وجود دارد که سرنوشت آینده کودکان ما با این حجم از تصاویر زشت و زننده در فضای مجازی، چه می شود؟

برای نمونه: "دخترک معصوم و محجوبی که روسری‌اش را محکم بسته و در حال پاسخگویی به درس است، برادر  یکی‌-‌ دو ساله‌اش شلوار به دست، پشت به دوربین از گوشه تصویر نمایان می شود و دانش آموز در نزد معلم‌اش که آن طرف تماس نشسته،  از خجالت سرخ می‌شود." به باور من والدین یا معلم و یا هر کسی که این ویدئو را در سطح وسیع پخش کرده شخصیت کودک را تحقیر و آینده او را به بازی گرفته است. 

ویا "پسر دانش آموزی که در حین درس و موقع نشستن، شلوارش پاره می شود!" و ما برای لحظه‌ای خندیدن،  تصویر را در دنیای وسیع، بی‌رحم و بی‌در و پیکر فضای مجازی پخش می‌کنیم  و...

از این نوع فیلم‌ها، و برخی دیالوگ های کلامی،  شاید تصور شود نوعی فان بوده و لبخندی بر روی لبان شاهدان و شنوندگان بیاورد، اما ما با این کار زندگی و آینده کودکان را تهدید می‌کنیم. لذا پیشنهاد می‌شود: 

۱- این نوع ویدیو‌ها را پخش نکنیم.

۲- از اشتراک گذاری آن خودداری کنیم.

۳- تا آن جا که امکان دارد، این نوع تصاویر و "سوتی‌"ها را از گوشی‌ها و شبکه‌های اجتماعی پاک کنیم.

آسیب رساندن به شخصیت افراد نوعی ترور شخصیت است و خود جرم محسوب می شود. کودکان می‌توانند به محض رسیدن به سن قانونی از افرادی که این تصاویر را پخش کرده اند شکایت کنند، حتی اگر پخش کنندگان والدین‌شان و یا اعضای خانواده باشند. تاثیرات و لطمات فضای بی‌رحم دنیای مجازی،  هنوز برای بسیاری از مردم  و خانواده‌ها، ناشناخته است. تاَمل و دقت کنیم و مراقب آینده کودکان‌مان باشیم.