آقای استاندار، مبادا دوره مسئولیت شما بگذرد، در حالی که برای بوشهرکاری نکرده باشید!

حسین حشمتی

آقای استاندار من به عنوان معاون پنجم شما می نویسم. این سمت تشریفاتی است که خودتان به خبرنگاران استان داده اید ومن با همین عنوان شروع کرده ام تا بدانید که ما جدی گرفته ایم. احمد محمدی زاده، امیر۶۲ ساله ای که زاده استان است اما به گفته ی خودش، ۴۲ سال ازعمر خدمتی خویش را به عنوان فرمانده یگان های مختلف سپاه در خارج از استان گذرانیده و پس از بازنشستگی نیز به جز مدت کوتاهی که مشاورت سردار رستم  قاسمی در سمت وزیر نفت را برعهده داشته، سابقه ی مدیریت دیوانی در کارنامه اش دیده نمی شود و لذا اگر بتواند به  وعده هایی که درخصوص عمران و آبادانی بوشهر داده است جامه ی عمل بپوشاند می توان گفت: یار ما این دارد و آن  نیز هست.

استان بوشهرعلی رغم محدویت مساحت و کمبود جمعیت بومی و غیربومی، به علت داشتن بیش از۶۰۰ کیلومترمرز مشترک آبی با کشورهای آن سوی خلیج فارس، وجود تاسیسات نفتی و پتروشیمی در شمال و جنوب استان، پایانه ی بارگیری خارک، نیروگاه اتمی و پایگاه های هوایی و دریایی سپاه و ارتش از اهمیتی استراتژیک برخوردار بوده و می باشد.  با این همه، چه در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و چه  در این۴۰ و چند سال، بوشهر هنوز همانست که بود، یعنی اگر پیاده روسازی نصفه و نیمه با موزائیک های شکسته کنارساحل، از انتهای اداره بندر و کشتیرانی تا شعبه شرکت  نفتکش را در نظر نگیریم به این نتیجه می رسیم که برای بوشهر کار عمرانی چشم گیری انجام نشده زیرا از نظر پارامترهای شهرسازی، بوشهر است و همان فلکه قدیمی و بد نمای وسط شهر و میدان بدقواره برج آزادی که زمین های اطراف آن را، نیزارهای وحشی پوشانیده و بوی تعفن فاضلاب از مسافت های دور به مشام می رسد و البته میدان ورودی شهر معروف به فلکه ی امام علی(ع) را نباید از قلم انداخت که هنوز در ابتدای ساخت است و فرسنگ ها با مکانی عمومی که بشود آن را میدان نامید فاصله دارد، و از همه این ها واویلاتر تقاطع غیرهمسطح ناتمام سه راهی باغ زهراست که با گذشت چندین سال از شروع به ساخت، نه تنها به بهره برداری نرسیده بلکه به کلاف سر در گُمی تبدیل شده که ترافیک وسائط نقلیه و آلودگی هوا تنهاجزئی از مشکلات آن است.

آقای استاندار، می دانم آن چه به مصداق مُشتی از خروار به رشته تحریر درآمد، مربوط به حوزه کاری شورای شهر و شهرداری است اما از آن جایی که بعضی از اعضای شوراها نه تنها به وظایف قانونی خویش عمل نکرده اند بلکه بعضا درگیر سیاسی کاری و یارگیری برای اجرای مقاصد سیاسی احزاب متبوعه خویشند و از آن گذشته طبق قانون، مصوبات آنان می بایست به تصویب فرمانداری، استانداری و در نهایت وزارت کشور برسد تا جنبه اجرایی پیدا کند لذا آن چه نوشته شد خطاب به شماست تا شاید اثری داشته باشد. آقای استاندار! همان طوری که مستحضرید اعضای شوراهای ششم، در خوشبینانه ترین حالت، محصول کمتر از۵۰ درصد آرای انتخابات شوراهای شهر می باشند و بالطبع شهردارانی را که انتخاب کرده اند به مسئولی گوش به فرمان بیشتر شبیه اند تا شهرداری باکفایت و توانمند که جز انجام وظیفه به چیزدیگری نیندیشد و مصلحت اندیشی نکند. 

آقای استاندار اکنون که برای مرکز استان تحت مسئولیت خود آینده ای درخشان پیش بینی کرده و گفته اید «استان بوشهردر آستانه جهش بزرگ اقتصادی، صنعتی، اشتغال زائی وسرمایه  گذاریست»، بنده به عنوان یکی از پنجمین معاونان شما، پیشنهاد می کنم به اعضای کم کار و باری به هر جهت شورای ششم شهر تذکر بدهید و با تعیین فرصت مناسب از آنان  بخواهید با حداکثر توان کار کنند تا مرکز قطب اقتصادی کشور با لقبی که سالها پیش به آن داده شده تناسب داشته باشد.

مورد دیگری که برای توسعه متوازن بوشهر فوق العاده مهم و ضروریست اتصال خط ریلی شیراز به بوشهر می باشد که نه ۱۴ سال بلکه بیش از۲۰سال است مردم در انتظار تحقق آن هستند، همان خواسته ای که در اولین نشست با خبرنگاران آن را گُل سرسبد مصوبات سفر رئیس جمهور در سفر به بوشهر نامیده و افزوده اید در ۵۰ روز گذشته دو جلسه با معاون اول رئیس جمهور حول این موضوع داشته اید و درنهایت نتیجه ی این نشست ها آن بوده که۴۰ هزار میلیارد تومان هزینه مورد نیاز برای اتمام این پروژه از طریق تهاتر نفت، تامین شود.  تصمیمی که با وضعیت  اقتصادی کنونی کشور از شانس خیلی کمی برای اجرائی شدن برخوردار است، پیشنهاد می کنم اوراق قرضه با ضمانت بانک مرکزی چاپ و توسط بانک ملی درسطح استان منتشرشود و پس از به بهره برداری رسیدن پروژه ازمحل عواید حاصله اصل و بهره ی اوراق مذکور را به صاحبان آنها بپردازند. این را هم یادآوری می کنم که به فرمایش امام علی(ع) فرصت ها چون ابر درگذرند، مبادا دوره ی مسئولیت شما بگذرد، در حالی که برای بوشهرکاری نکرده باشید!

  (هفته نامه نسیم جنوب- سال بیست و چهارم، شماره 986)