طارمی و فرصت های طلایی که در بوشهر از دست رفتند

مجید وفاپیشه

مهدی طارمی در خانواده ای فوتبالی رشد کرده که پدر او از بازیکنان بنام و دفاع مستحکم و کاپیتان   منتخب فوتبال بوشهر در دهه شصت بوده و بدون تردید تجربیات فوتبالی خود را به فرزندش انتقال داده و یکی از راه های پیشرفت مهدی در فوتبال پدر او می باشد و راههای دیگر هم آن ذات فوتبالی بچه های بوشهر هست که از کوچکی علاقمند به فوتبال و کرکری تیمهای علاقمند به دو باشگاه مردمی شاهین و ایرانجوان دارند که بچه ها را به فوتبال هدایت می کند. دلیل دیگر پیشرفتش پشتکار و جدی بودن خود مهدی است که با تمرینات منسجم و مرتب راه پیشرفت خود را به فوتبال ایران و اروپا باز کرد و در نهایت نقش مربی های مهدی طارمی از بدو شروع فوتبال او که تاثیر بسزایی در پیشرفت وترقی او باید دانست.

جا دارد یادی هم‌ از بازیکنان دهه شصت فوتبال بوشهر کرد که کم و بیش رو در رو و یا بازی های آن ها را از روی سکوی ورزشگاه نظاره گر بوده‌ام.

بازیکنی مانند ‌ابراهیم رفعت بوشهری وقتی که پابه توپ می شد آن استیل خاص خودش را داشت (فراتراز استیل ناصر محمد خانی بود) و اگر در اون دوران بازیها از طریق تلویزیون پخش می شد و آقا ابراهیم بیشتر در معرض دید مربیان فوتبال ایران قرار می گرفت و همان طور که طارمی الان برای فوتبال ایران سروری می کند، رفعت بوشهری هم در دوران خودش ستاره بی چون و چرای فوتبال ایران می شد و همراه با ناصر محمدخانی زوج آتشین خط حمله ی ایران می شدند. همچنین بازیکنانی مانند حسن حیدری، علیرضا طارمی، مرحوم علی مصلح، حسین صمیمی، حسین وردیانی، یوسف غریب زاده و رضا ابراهیمی می توانستند در دهه ی شصت در رده ی اول فوتبال ایران و تیم ملی خودنمایی کنند که متاسفانه کمتر دیده شدند و این فرصت طلایی را ازدست دادند.