طراحی سایت
تاريخ انتشار: 28 اسفند 1400 - 13:39

دکتر محمود دهقانيدر روزگار کودکي که با آواز گنجشک هاي قبه ي نخل ها و بلبلان مست غزل خوان شاخسار سرسبز و شاداب ليمو و انار باغ هاي بُورِکي در دشت خشت کازرون از خواب برمي خاستيم، پيراهن نو هديه ي نوروزي خانواده،  شيريني زندگي را به کام من و هم سن و سالان مي چشاند.  چه زود و به گونه رد يک شهاب گذشت. نوروز که فرا مي رسيد باغ و بوستان دهستان بُورِکي به گونه ي بخشي از باغ عدن بهشت آسا، سر سبز و چشم نواز بود...

نوروز و سفر به باغ دلگشاي بُورِکي

نسیم جنوب- دکتر محمود دهقاني:

در روزگار کودکي که با آواز گنجشک هاي قبه ي نخل ها و بلبلان مست غزل خوان شاخسار سرسبز و شاداب ليمو و انار باغ هاي بُورِکي در دشت خشت کازرون از خواب برمي خاستيم، پيراهن نو هديه ي نوروزي خانواده،  شيريني زندگي را به کام من و هم سن و سالان مي چشاند.  چه زود و به گونه رد يک شهاب گذشت. نوروز که فرا مي رسيد باغ و بوستان دهستان بُورِکي به گونه ي بخشي از باغ عدن بهشت آسا، سر سبز و چشم نواز بود. آن روزگار انديشه قد نمي داد تا با گسترش تسهيلات، زندگي را جان تازه ببخشند. اما باز هم زندگي براي ما کودکان بدون کم و کاست در جريان بود. ما در کنار بز و ميش ها، عوعوي سگ ها و رُپ رُپه ي نعل اسب ها در دشت پر از شقايق، نوروز را سپري مي کرديم.

باري، هر سال نوروز همه ي ما را به خودآيي و درنگ وامي دارد. خاطره هاي بسياري از روزگار کودکي در چمدان يادها به جا مانده و ما را به فکر فرو مي برند. ياد ديد و بازديدها، ياد سکه ي سوغاتي مادر بزرگ و رنگ بادکنک هاي رنگارنگ پراکنده در هوا. هفت سين زيبا و سفره ي گل دار، صداي آرام پدر که برعکس همه روزها دلنشين تر شده و شانه اش براي دنياي کودکي ما قله ي دماوند بود.

اکنون که در نيم کره ي جنوبي زمين، در سيدني استراليا زندگي مي کنم، تابستان را مي گذرانيم و رو به پائيز مي رويم. در ايران زمستان را پشت سر گذاشته و طبيعت قالي گل دار بهار و نوروز فرش مي کند تا مردم جشن نياکاني را بر پا کنند. جشني که هيچ يورش و رخدادي نتوانست آن را از ما ايرانيان بگيرد. نوروز امسال پس از يورش ايلخان مغول کرونا که مردم ما و همه ي جهان را داغدار کرد، از نوروزهاي ديگر است که رسانه ها بايد به آن بها بدهند تا از اندوه جانکاه درد ملي از دست دادن عزيزان کاسته شود.

 چند روزي از سفر اسپانيا برگشته و تلاش کردم در خانه به آرايش برخي نوشته ها بپردازم. اما امسال آب و هوا نيز به گونه ي همه سال ها نيست. تو گويي بعد از سيل کرونا، اينبار سيلاب و باران است که اجازه سفر نمي دهد. پس از دو هفته که شب و روز باران باريد و در همه جاي استان "نيو ساوت ويلز" و مرکز آن سيدني سيلاب طغيان به پا کرد من از خانه بيرون نرفتم و از پنجره به نجواي پرندگان خيس از باران چشم دوختم و از پنجره مجازي نيز دل کولي وشم  را روانه ي بهار ديار آبائي در نيم کره ي شمالي کردم.

نوروز که فرا مي رسد فصل ياد و خاطره آغاز مي شود. با جوانان قوم و خويش احوالپرسي آغاز کردم . اين عزيزان  خوشبختانه از قافله باز نمانده اند و در کنار خانواده  و فرزندان هر يک براي زيبا کردن  زندگي در تلاشند. نخستين گفتگو را با سروش شادمان عزيز که  در بوشهر با کله ي مهندسي و مکانيکي همچون پدر خود حسن شادمان است، آغاز کردم. گفتگو با عظيم دهقاني عزيز نيز که همچون پدر دست به آبادي باغ و بوستان در دهستان بورکي زده است روان من را به روزگار کودکي پرواز داد. در چنبره ي الکترونيک که  جهان را  به گونه ي يک دهکده کرده است مي توان از هر چهار پنج گوشه ي جهان عزيزان و همشهريان را صدا زد. از خوش شانسي نوروز امسال عظيم دهقاني در باغ شاداب و زيباي بُورِکي سرگرم کار بود. نماي تابلوي بزرگ هنرمند طبيعت گراي خوب بُورِکي محمد دهقاني (محمدِ کرم) در يکي از آلاچيق ها من را به انديشه واداشت و تابلوي زيباي اين هنرمند به گفتگوي من و عظيم دامن زد.

عظيم عکسي از کار دلسوزانه پل جا به جا شونده ي شاعر دشت خشت سيد طالب هاشمي با همکاري همشهريان را بر دره ي هرمز نشانم داد و بر خود باليدم که هنرمندان دشت خشت خود جوش براي آسايش مردم و نگهداري از داشته ها دست به کار مي شوند. آن گاه دوربين تلفن دستي را بر گستره ي باغ گشود و از کوه، درخت، کارهاي ارزشمندي که در باغ صورت گرفته، بوي هنر مي آمد و زندگي بخش بود. در کنار انبوه درختان باغ سکوهاي سيماني براي چادر زدن در روزهاي نوروز ساخته اند. چند آلاچيق دلنواز به باغ زيبايي داده تا مسافران نوروزي براي دوري از دود اتومبيل هاي شهر ها بتوانند بر سر راه خود به بوشهر و شيراز، دمي آرامش داشته و از طبيعت زيبا لذت ببرند. در آن جا سُرسُره و اسباب بازي براي کودکان با رنگ هاي چشم نواز در لاي درختان  همراه با چند دستشويي بهداشتي برقرار کرده اند.

انديشه زيبا کردن باغ براي مسافران نوروز خود جوش است چرا که ايران را در درازناي تاريخ شهروندان آن ساخته اند. در فصل بهار و با فرا رسيدن نوروز مسافران از شهرهاي ديگر به دهستان بورکي مي آيند. يکي دو روز در روستا مي مانند و راهي بوشهر و شهرهاي شاخاب پارس  و يا از بوشهر به شيراز مي شوند. در کنار اين باغ هاي سبز و شاداب آثار شگرف روزگار باستان قرار دارد. اما ميراث فرهنگي که حالا نام گردشگري را نيز يدک مي کشد غافل از اين زيبايي ها است و در رسانه هاي استان هنوز دست به معرفي آن ها نزده اند. دهستان بُورِکي جايي است که زيبايي و سر سبزي آن هر دل شکسته ي روان پريشي را  باز پروري کرده و شادي مي دهد.

در جا به جاي باغ هاي ليمو و نخل و انار و درختان زيباي ديگر نه تنها آواز پرندگان بلکه آرامش کوهستاني پيرامون آن نيز دلنواز است. رسانه هاي استاني يا نمي دانند يا نمي خواهند کمکي به روحيه شکسته شده از کروناي مردم کنند. در گوشه به گوشه ي باغ هاي بُورِکي،  درختان با شيوه ي ارزشمند قطره اي سرسبزي و زيبايي به پيرامون داده اند. مسافران نوروزي  مي توانند در آن باغ هاي زيبا  اُتراق کرده و با طبيعت دلنشين از درد هاي روزگار کرونايي کم کنند.

عظيم دهقاني  با انديشه اي خوب و زيبا از نسل با سوادي است که به ياري دولتمردان استان نياز دارند تا به زندگي مردم در کنار باغداري خود بي مزد و منت شادي ببخشند. هنگامي که با دوربين تلفن همراه، همگام با  عظيم دهقاني در باغ پرسه مي زدم صداي آواز پرندگان از قبه ي نخل ها شيرين و دلنواز شنيده مي شد و من را به ياد دوران کودکي انداخت. روزگاري که نان تيري و ماست و خرماي مادر همچون ستيغ کوه ساسانيان بُورِکي من را بر شانه ي تاريخ و افتخارات غرور آفرين مي نشاند.

(هفته نامه نسیم جنوب، سال بیست و چهارم، شماره ۹۹۶)

 


نظرات کاربران
هنوز نظري براي اين مطلب ارسال نشده.
ارسال نظر

نام:

ايميل:

وب سايت:

نظر شما:

آخرین اخبار

پربیننده ترین