مولانا استاد حميد از اعاظم و اکابر  بلاد دشتي

نسیم جنوب - الاحقر مهدي الجهانبخشان

آن مرد سعيد، آن عاشق اعمال بعيد، آن نه در جثه رشيد، آن هنوز حَيّ نشده فقيد، مولانا استاد حميد از اعاظم و اکابر  بلاد دشتي بود که مدتي نه چندان اندک بر اداره ارشاد اسلامي خورموج حاکميت داشت و راويان چنين گويند که در دوره رياستش کتاب بسي قرب و منزلت يافت و در همه مساجد و روستاها و مدارس و ادارات و حتي اندر محل کار وسمه‌گران نيز کتابخانه برپا گرديد. دوران کودکي بسيار پرمخاطره‌اي داشت؛ در ابتداي ورودش به زندگي شير مادر بر او قطع گرديد بقسمي که پدرکه در دول عربي به کار مشغول بود، نگله نگله شير خشک از آن بلاد برايش به خورموج مي فرستاد مگر از گرسنگي نميرد و همه آن شيورخشک (جمع خودساخته شير) را همشيره تناول مي فرمود ليکن با معجزاتي حميد به ملکوت اعلا نپيوست.

از  او هزار درد و بلا  دور گرديد چرا؟ چون خود درد و بلايي بود از بهر خانواده. گويند براي اندک بهانه‌اي، کليه پاي افزار را در چاه منزل مي انداخت و نيز گفته اند چون به خواسته‌اش که همانا ابتياع توپ پلاستيکي بود عمل نشد، هر شيشه منزل همسايه که در تيرس توپخانه‌اش بود با سنگ گلوله باران ميفرمود و خانواده در ازاي عدم ابتياع توپ ده ريالي، ده هزار ريال غرامت به همسايگان مي‌پرداخت.

صورتگران چين و ماچين که از وي تمثالي نقش زده‌اند و هم اکنون در موزه لوور فرانسه نگهداري مي‌شود، اورا در هيئت آدمي‌اي ترسيم نموده‌اند که چشماني رنگين و موهايي شلال و زرد رنگ و صورتي پراز شيطنت به چشم مخاطب مي‌نشاند و کسي جرئت چپ چپ نگريستن بر تمثال وي را ندارد زيرا با سنگ سر را دو کَپه مي‌فرمايد. لذا کم بازديدترين تصوير در تمام موزه لوور فرانسه همين تمثال مبارک است.

منجمان چنين نقل کرده اندکه وي زاده پنج تيرماه سال شصت و پنج خورموج است که به ميمنت زاده شدنش، خشکسالي و فلاکت دامن دشتي را گرفت و همه غارهاي کوه نمک ريزش کرد و به انسداد ختم گرديد و در آن سال وفور پَشه، مردم را واداشت که سال، را سال پِشِه‌اي بنامند. آن در زمره اوتاد آن رئيس اسبق ارشاد، آن مرد خاره‌اي، مولانا حميد زارعي هم اکنون در اداره ارشاد بوشهر، عاطل و باطل و ملبس به کُت و شلوار، پشت ميزي به چُرت زدن و خميازه کشيدن اهتمام دارد. ما که خود تذکره نويس بلاد جنوب هستيم از ترس جانمان به آن شاعر بي‌ديوان، تولدش را اجباراً مبارکباد عرض مي‌نمائيم.

(هفته نامه نسیم جنوب – سال بیست و ششم، شماره 1048)