چرا بايد کتاب خواند

نسیم جنوب - فرشته گزدرازي

توانايي خواندن يکي از مهمترين مهارت‌هاي اساسي دنياي امروز است و مطالعه براي داشتن ارتباط با جامعه امروز ضروري است.

دسترسي به اطلاعات به صورت آنلاين يا در کتاب‌ها و مجلات باعث مي‌شود افراد اطلاعاتي در مورد جهان پيرامون خود کسب کنند تا بتوانند به راحتي با ديگر جوامع ارتباط برقرار کنند.

البته مغز انسان نيز نياز به پيشرفت مستمر دارد و خواندن، فعاليتي براي کمک به اين پيشرفت است.

خواندن و مطالعه کمک مي‌کند تا افراد تخيل فعال‌تري داشته باشند و اين تخيل موجب سطح بالاتري از خلاقيت در جامعه مي‌شود. کتاب خواندن حافظه و تمرکز را بهبود مي‌بخشد و همچنين باعث کاهش استرس مي‌شود.

بزرگسالان و سالمنداني که وقت خود را با خواندن کتاب مي‌گذرانند نشانه‌هاي کاهش شناختي کمتري دارند و در فعاليت‌هاي ذهني بيشتر شرکت مي‌کنند. کتاب‌ها سرگرمي ارزان‌قيمت آموزشي و ماشين زمان هم هستند.

مطالعه و خواندن فعاليت باارزشي است که موجب پيشرفت جامعه در زمينه‌هاي مختلف از جمله فناوري، اقتصادي و اجتماعي مي‌شود، اما بسياري از افراد اين مهم را ناديده گرفته و وقت خود را صرف کتاب‌خواني و ارتقاي خود و جامعه نمي‌کنند. کتاب منبع باارزشي از اطلاعات غني بوده و خواندن کتاب موجب افزايش دانش و اطلاعات خواهد شد.

کتاب به دليل تاثيرات مثبت بر مغز موجب تحريک روحي و رواني شده و با فعاليت بيشتر از آلزايمر و ديگر مشکلات مغزي پيشگيري خواهد کرد.

با خواندن کتاب استرس را از خود دور خواهيد کرد. اين تاثير بر مغز بيش از گوش کردن به موسيقي و يا پياده‌روي است. حافظه نيز با خواندن کتاب و يادآوري شخصيت‌هاي داستان و رويدادها و ديگر موارد ارتقا مي‌يابد. تصورات نيز با خواندن کتاب‌هاي تخيلي بهبود مي‌يابند.

از ديگر مزاياي کتابخواني مي‌توان به پيشرفت مهارت‌هاي فکري، ساخت کلمات، بهبود مهارت‌هاي نگارشي و مهارت‌هاي ارتباطي اشاره کرد. البته با خواندن کتاب تمرکز افزايش يافته و اين سرگرمي مفيد، ارزان‌قيمت و محرک باعث بهبود سلامت شده و همدم هميشگي قبل از خواب براي آرامش بهتر خواهد بود.

کتاب جهان ديگري را به ما مي‌آموزد و موجب اجتماعي شدن افراد و بهبود خلاقيت با شيوه خود مي‌شود. کتاب خوب اخلاقيات را افزايش داده و تاثيرات منفي جهان ديجيتال را ندارد. افراد را باهوش‌تر کرده و از تماشاي فيلم به دليل ايجاد تصورات خاص خواننده بهتر است.

(هفته نامه نسیم جنوب – سال بیست و ششم، شماره 1062)