طراحی سایت
تاريخ انتشار: 18 آبان 1394 - 23:06

محمدعلی عبدالشیخی : ظرفیت های عظیم و غیر قابل انکاری  همانند دریا و بیشترین مرز آبی با خلیح پارس و به تبع آن بنادر، گمرکات ، تجارت ، بازرگانی ، شیلات و آبزی پروری ،صید و صیادی ، نیروگاه اتمی ، صدرا ، صنایع کشاورزی و نخلداری و .. این توقع را برای متوقع ترین و مظلوم ترین مردم کشور ، بوشهری ها ، ایجاد ساخته است که مشکلات کمتری برای یافتن شغلی مناسب و حتی اکثرا حداقلی داشته باشند و...

محمدعلی عبدالشیخی

 

امروزه و در عصر حال یکی از اوجب ترین و شاید هم مهم ترین خواست و نیازهای اولیه انسان ها ، دارا بودن اشتغالی پایدار است و البته به تبع آن رفع و زدودن عنصر بیکاری از سوی دستگاهای مرتبط است.

و این در حالی است که نرخ بیکاری و میزان و آمار اشتغال و روند اشتغال زایی مثبت به عنوان یکی از ارجح ترین پارامتر های ، شاخص های اقتصادی یک کشور لحاظ می شود و همین امر دولت و دولت مردان را جهت ارائه آماری، مورد خواست خویش می بایست به تلاش و تکاپویی خاص دعوت نماید.

با وجود تلاش های صورت گرفته در دولت های پیشین و همت و تلاشی را که امروزه دولت تدبیر و امید به عنوان یکی از اصلی ترین اولویت های خویش به منظور بهبود نسبی وضعیت اشتغال در سطح کشور به کار بسته است ، با این وجود هم  در این بین باید پذیرای این مطلب باشیم که هنوز هم این دغدغه به قوت خود باقی مانده است .

در این یادداشت به اختصار سعی می شود ، نگاه و تحلیلی بر میزان ظرفیت های بالقوه و بالفعل استان بوشهر در حوزه اشتغال علی الخصوص بخش انرژی و مقایسه آن با میزان آمار اشتغال در استان بوشهر را داشته باشیم.

استان سرشار از منابع بوشهر با جمعیتی حدود یک میلیون نفر و با وجود در اختیار داشتن بالاترین و ویژه ترین ظرفیت های ممکن در مبحث اشتغال و انتظاری به حق مبنی بر بالاترین نرخ اشتغال و نرخ بیکاری کم تر نسبت به سایر و تمامی نقاط کشور ، اما متاسفانه به پارادوکسی برخواهیم خورد که هضم و پذیرش آن کار چندان ساده ای نمی باشد.

استان زرخیز بوشهر میزبانی بالاترین حجم از تاسیسات نفت و گاز را در درون خود دارا می باشد. تاسیسات فوق عظیمی که از جنوبی ترین نقاط استان با صنایع گسترده پارس جنوبی و میزبانی بیش از 12 پتروشیمی و 4 پالایشگاه فعال گازی و بیش از 20 فاز گازی و در کنار خود  ده ها و صد ها شرکت های کوچک و بزرگ نفتی و گازی کلید می خورد و به بزرگترین پایانه نفتی جهان با صادرات بیش از 95 درصد نفت ایران در جزیره خارگ، فلات قاره امام حسن و مناطق نفتی بهرگان در شمالی ترین نقطه استان بوشهر ادامه می یابد.

استان ثروتمند بوشهر با وجود و استقرار شرکت های بی شمار تابع وزارت نفت و گاز در استان برای بهبود روند مثبت اشتغال، میزبانی از دیگر صنایع و ظرفیت های دیگر را نیز در خود دارا است.

ظرفیت های عظیم و غیر قابل انکاری  همانند دریا و بیشترین مرز آبی با خلیح پارس و به تبع آن بنادر، گمرکات ، تجارت ، بازرگانی ، شیلات و آبزی پروری ،صید و صیادی ، نیروگاه اتمی ، صدرا ، صنایع کشاورزی و نخلداری و ... دلیلی بر این مدعا است.

و این فقط شرحی مختصر بر میزان پتانسیل های عظیم اشتغال در استان بوشهر بود و همین داشته ها، حداقل فقط در بخش انرژی که لقب قطب پایتخت انرژی کشور را برای استان بوشهر به دنبال داشته است ، این توقع را برای متوقع ترین و مظلوم ترین مردم کشور ، بوشهری ها ، ایجاد ساخته است که مشکلات کمتری برای یافتن شغلی مناسب و حتی اکثرا حداقلی داشته باشند و این لقب ها در حد یک لقب باقی نماند و بتوانند درصنایع نفت و گاز مشغول به کار شوند.

در دولت گذشته شاهد تصویب طرحی مبنی بر بکارگیری حق 50 درصدی اشتغال بومی های استان بوشهر در تمامی طرح ها و پروژه های تابع وزارت نفت در این استان بودیم ، طرحی را که شاید برای رنجش بیشتر مردم این دیار تصویب شد ، چون تا به امروز به دلیل کم توجهی مدیران ارشد نفتی و مهم تر از آن نبود خواست و عزمی راسخ در بین مسئولین استانی ، علی الخصوص نماینده های احزاب  و  یک از سری از منافع شخصی (ببخشد ،نماینده های مردم!) در مجلس،  به معنای واقعی اجرایی نشده است و همچنان شاهد خاک خوردن همچین مصوبه ای مهم و تاثیر گذار هستیم.

ولی و اما ! متاسفانه با وجود تمامی شرایط ، ظرفیت و پتانسیل های موجود شاهد نقض هر نوع قانونی در حوزه مورد نظر ، مخصوصا در جنوب استان و پارس جنوبی هستیم ، امروزه دیگر جوانان تحصیلکرده و دانشگاهی استان به دنبال شغل های مناسب و متناسب با رشته های تحصیلی خود نیستند و شاهد هستیم که گاه با وجود دارا بودن مدرک کارشناسی ارشد برای یافتن مشاغل گوناگون ، حتی خدمات به هر سازمان و ارگانی مراجعه دارند ، اما این در حالی است که حتی از سپردن چنین مشاغلی هم به بوشهری ها طفره دارند و غیر بومی ها با بهترین حقوق و مزایا و شرایط 14 روز کار و 14 روز استراحت و امتیاز پرواز رایگان رفت و برگشت جولان می دهند و البته با پوزخندی به من بوشهری .

و این باید مایه خجل باشد که چرا در چنین استانی و با وجود همچین ظرفیت های بی بدیلی شاهد معضل بیکاری هستیم  و درد آور هست که روزی حتی یک نفر نیز در همچین نقطه و خاک برخورداری بیکار داشته باشیم و اما  دیگر قلم قاصر و ناتوان از حرکت برای بیان و انعکاس درد های ناتمام مردم مظلوم استانم، خلاصه می کنم ...

صحبت پایانی :

در پایان امیدواریم که انشالله با تدبیر هر چه بهتر دولت مردمی تدبیر و امید و با مدد جستن و سرلوحه قرار دادن فرمایشات دلسوزانه رهبر معظم در اتخاذ تصمیمات و دستورالعمل های کاری خویش و در کنار آن اتحاد و انسجام و پیگیری مستمر مدیران استانی و نمایندگانی که خوب یا بد عضو کمیسیون مرتبط با موضوع ، انرژی نیز می باشند ، هرچه سریعتر نسبت به این اجحاف حقی که سالیان سال است در حق مردم مظلوم و متدین بوشهر روا می شود ، راهکار و تدبیری متناسب با شأن مردم این استان داشته باشند تا بیشتر شاهد رنجش نوادگان و هم استانی های عزیز، نباشیم.

مرتبط:
» يک ايده نو بنام «نسيم جنوب» [بيش از 3 سال قبل]
» کتاب هایی با تاثیر عمیق [بيش از 3 سال قبل]
برچسب ها:
بوشهر

نظرات کاربران
ارسال نظر

نام:

ايميل:

وب سايت:

نظر شما: