تفاهم با بوئینگ در سکوت «دلواپسان»

داریوش احمدیان
در چند روز اخیر امضای تفاهم نامه‌ای بین شرکت هواپیمایی آسمان با شرکت امریکایی بوئینگ در لابلای اخبار انتخاباتی گم شد و در رسانه‌های پرشمار متعلق به «دلواپسان» و در صدر آن‌ها رسانه انحصاری صداوسیما نیز هیچ نوع بازتابی پیدا نکرد. نکته جالب توجه در چنین موضوعی آن جاست که رفتار رسانه‌های این جماعت را در چنین مواقع و وقایعی با زمانی که مثلا یک مقام امریکایی در مقام حرف سخنی در رد برجام بگوید مقایسه کنیم.

با روی کار آمدن دونالد‌ترامپ در امریکا برخی در ایران با ذوق زدگی حیرت آوری از به پایان خط رسیدن برجام سخن می‌گفتند و معتقد بودند‌ترامپ برجام را پاره خواهد کرد. هنگامی که اندکی گذشت از این سخن گفتند که بر سر راه اجرای برجام سنگ‌اندازی می‌کند و امروز که شرکت هواپیمایی امریکایی تفاهم نامه مهمی را برای فروش هواپیما به ایران به عنوان کشوری که به واسطه تحریم‌های به جا مانده از گذشته یکی از فرسوده‌ترین ناوگان‌های هوایی در سطح جهان را داراست امضا کرده است‌ترجیح داده‌اند سکوت کنند و اصلا به روی خود نیاورند. این تفاهم اخیر نشانه‌ای است از اینکه برجام به گونه‌ای تدوین شده است که حتی تندروهای جنگ طلب در ایالات متحده نیز بر خلاف لفاظی هایشان امکان کنار گذاشتن آن را به هیچ وجه نخواهند داشت.

عده‌ای حتی پس از افزایش قابل ملاحظه فروش نفت ایران و باز پس گیری جایگاه گذشته کشورمان در بازار نفت و یا فرود هواپیماهای خریداری شده در ایران و یا انعقاد قراردادهای مختلف در حوزه انرژی، خودروسازی  و. . . همچنان بر این ادعا پافشاری می‌کنند که برجام دستاورد ملموسی نداشته است. به واقع مشخص نیست که مقصود این افراد از «دستاورد ملموس» دقیقا چیست؟ به بیان دیگر برجام باید چه می‌کرد که نکرده است؟ آن چه جریان مخالف دولت از درک آن عاجز است این نکته بسیار مهم است که رییس جمهور روحانی نیز بارها بر آن پای فشرده است؛ برجام برای یک دولت یا حزب خاص نیست و افتخاری برای کلیت نظام است و حیرت انگیز است که عده‌ای از مسئولین کشور نیز همچنان از برجام به عنوان یک اشتباه یاد می‌کنند! اگر مسیری که باعث برداشته شدن بسیاری از تحریم‌های اثرگذار بر کشور از جمله تحریم هواپیمایی که قدمتی قریب به چهار دهه دارد شده است مسیر نادرستی است، پس مسیر صحیح کدام است؟ همان مسیری که کشورمان را «تهدید برای صلح و امنیت بین الملل» معرفی کرد و تمام کشورهای دوست و دشمن را بر آن داشت تا بند بند قطعنامه‌های تحریمی علیه ایران را اجرا کنند؟!