جلوي اين رقم های تلخ را بگیرید

یونس قیصی زاده

صد، دویست، پانصد، ششصد و ... تنها رقم شده اند برای ما، اما چه رقم های تلخی، رقم هایی که با اعلام شدن روزانه هر کدام، کوهی از مصیبت و غم و اندوه بر سرمان خراب می شود. این همه صدهای روزانه از تفریق بر زمین افتادن تک تک انسانها جمع می شود، داغدار شدن تک تک خانواده ها، یتیم شدن فرزندی و از دست دادن فرزندی، به عزا نشستن برادر و خواهری، داغدار شدن یک انسان و به مصیبت گرفتار شدن شهر و روستایی، به تلخی در آغوش گرفتن جسد سرد دختر نوجوانی توسط پدر در کنار قبر...

کرونا همچنان می تازد، بی رحمانه می تازد، در خانه ها، در خیابان ها، در شهرها و روستاها و همچنان روزانه صدها به صدها از ماها را با خودش می برد. به بیمارستان، به درمانگاه، به قبرستان، به سینه های دیوار و فضای مجازی در قالب آگهی ترحیم.

همچنان واکسیناسیون عمومی باید اولویت اول کشور باشد، دیگر برای ما توجیه نکنید که چرا از واکسیناسیون عمومی که منجر به قتل ده ها هزار نفر شد عقب افتادیم و چرا به موقع واکسن وارد نکردید. اکنون برای مردم اهمیت دارد که واکسن وارد کنید، حداقل صد میلیون واکسن عقب افتادیم، صد میلیون واکسنی که باید تا حالا تزریق شده بود. جلوی تکرار این چهارصد و پانصد و ششصدهای روزانه را بگیرید، بر سر لیست انبوه مشکلات کشور، مشکل نبود واکسن و ضرورت وارد کردن آن را بگذارید. با غم در چهره و آتش در دل میگوییم واکسن می خواهیم.

(هفته نامه نسیم جنوب - سال بیست و چهارم - شماره 970)