يادبود رفقاي جان / شهیدان مواجی

نسیم جنوب، مژده مواجي: ده (10 ) ارديبه شت، يادبود رفقاي جان، افسروظيفه محمّدعلي مواجي و درجه ? دار وظيفه محمّدحسن مواجي که در آزادسازي خرمشهر، سال 1361 جانشان را فداي ميهن کردند. برادرم علي، در سال 1359 شعر بندر را سرود. آنجا که مي ? گويد«با چشمان نگرانش»، از دغدغه مردم مي ? نويسد. اظطرابِ وقوع جنگ. مردم ايران دهه ? هاي متوالي است که دغدغه ? هاي خيلي زيادي دارند. يکي از آن ? ها دلهره مدام از پيشامد جنگ است. بندر زادگاه من بر کناره دريا بر شن هاي گرم ساحل آرام غنوده است و با چشمان نگرانش به افق مي نگرد محمّدعلي مواجي «جنگ» چه کلمه شوم و نفرت ? انگيزي. در دروس خشک تاريخ، بيشتر در مورد جنگ ? ها تدريس مي ? شود. آن هم اکثرأ به طور تحريف شده از برد و باخت ? ها ?   . علي سروده ?? هاي زيادي از جنگ دارد. آن ? چه را که او با چشمان خودش شاهدش بوده و با پوست و گوشت خود حس کرده، به ? طور ملموسي به نگارش درآورده بود. نوشته ? هاي او تاريخ واق عي از چهره کريه جنگ و ويرانه ? هاي آن مي ? باشند. در کتابم، «تاوان عظيم انسان ? بودن» که در سال 2401 توسط نشر هليله منتشر شد، گذري است به زندگي علي و ? حسن.

مژده مواجي : به طرف ايستگاه مترو که راه  افتادم، تراکتورها دورتر شده بودند و صداي بوقشان به ? طور مبهم شنيده مي ? شد. سوار مترو شدم و در گرمايِ مطبوع داخلِ آن، جايي براي نشستن پيدا کردم. در اين ساعت زود صبحگاهي اغلب افراد شاغل به سر کار مي ? روند. خيلي ? ها سرشان توي گوشي ? شان بود. بقيه هم به ? ندرت صدايي ا زشان بيرون مي ? آمد و مثل من اين ? وآن ? ور را نگاه مي ? کردند.

مژده مواجي - آلمان :  حدود ساعت دو بعدازظهر به محل قرارمان روبروي دفتر نشرية «آسفالت»، نشرية بي ? خانمان ? ها در شهر هانوفر، رسيديم. مسئول پروژة گروه کاري ? مان در اداره برنامه ريخته بود که يکي از مسئولان آن ? جا به ? نام پتر گروه ده نفري ما را در شهر بگرداند و از بي ? خانمان ? هاي شهر برايمان صحبت کند.

مژده مواجي :  اين روزها فضا تغيير کرده است؛ در واقع از هفتة دوم اکتبر. سوار مترو شدم که به سر کار بروم. به صفحة مانيتور در مترو نگاه مي ? کردم که اخبار و اطلاع ? رساني ? ها پشت سر هم روي آن اعلام مي ? شد. اعلام برنامه ? هاي تئاتر شهر هانوفر، سيرک، تبليغات تجاري شهر، دماي هوا تا به اخبار جهان که رسيد، اخبار جنگ در خاورميانه در صدر خبرها بود. چند سطري خواندم...