طراحی سایت
تاريخ انتشار: 10 مرداد 1400 - 13:45

محمود حمزه ئیان : بحران آب خوزستان سالهاست وجود دارد و اگرچه برخی مسئولین آن را انکار می کردند اما این بار به واسطه گسترش فضای مجازی، ابعاد مختلف آن بیش از پیش پدیدار شده است. اگر بخواهیم واقع بین باشیم بحران کم آبی خوزستان و پیامدهای انسانی آن دیر یا زود اتفاق می افتاد و فقط...

کمبود آب خوزستان، بحران ملی و نیازمند تدوین برنامه های جامع علمی

محمود حمزه ئیان

بحران آب خوزستان سالهاست وجود دارد و اگرچه برخی مسئولین آن را انکار می کردند اما این بار به واسطه گسترش فضای مجازی، ابعاد مختلف آن بیش از پیش پدیدار شده است.

اگر بخواهیم واقع بین باشیم بحران کم آبی خوزستان و پیامدهای انسانی آن دیر یا زود اتفاق می افتاد و فقط سیلابهای اخیر و بارندگی های نسبتا مناسب چند سال پیش آن را به تعویق انداخته بود.

واقعیت بزرگتر اما این است که بحران کمبود آب، مهمترین و شاید استراتژیک ترین موضوعی است که در سالهای آینده درخاورمیانه باید بدان پرداخت. فارغ از تمامی بحرانهای دیگر مثل بحرانهای قومی و مذهبی، سیاسی و یا اقتصادی.

ابتدا به ایران بپردازیم. ایران ما در شرق با افغانستان برسر حق آبه هیرمند دچار چالش است و مردم سیستان و بلوچستان در بی آبی بسر می برند. در غرب و جنوب غرب کشور با عدم مدیریت صحیح منابع آب، دریاچه ارومیه عملا به دریاچه ای فصلی تبدیل شده و خوزستان هم که دچار خشکسالی و به تبع آن نارضایتی عمومی شده است.

در شمال آلودگی رودخانه ها و از بین رفتن جنگلها و فرسایش خاک، منابع آب را تحلیل برده و مردم جنوب هم با چالش تامین منابع آبی پایدار (مثل ساخت سدهایی که در استان بوشهر یا راه اندازی آب شیرین کن ها همچنان در انتظار بهره برداری هستند) دست به گریبان هستند.

در بقیه کشورهای خاورمیانه هم شرایط تقریبا همین گونه است. عراق بر سر حق آبه رودهای دجله و فرات با ترکیه دچار کشمکش است و ترکیه با ساخت سدهای متعدد بر روی این دو رودخانه، تلاش دارد با حفظ آب در سرزمین خود، از بروز بحران های کم آبی آینده جلوگیری کند. حتی اگر به قیمت خشکسالی یا نارضایتی عمومی در عراق باشد. 

کمی آن طرف تر مصر و سودان با اتیوپی بر سر ساخت سد النهضه بر روی رود نیل وارد جنگ سیاسی شده اند و هر چند وقت یک بار این بحران ابعاد جدیدی می گیرد و بعید نیست روزی به درگیری نظامی هم منجر شود. 

رژیم صهیونیستی نیز از ابزار آب برای کنترل کشوری مثل اردن در همسایگی خود استفاده میکند و با محدود کردن صادرات آب به اردن، از آب به عنوان ابزاری سیاسی برای پیشبرد اهداف خود استفاده می کند. در کشورهای حوزه خلیج فارس هم کمبود آب به پاشنه آشیل توسعه آنها تبدیل شده و راه حل فعلی آنها افزایش تعداد آبشیرین کن هاست. 

حال با این توصیف اگر برخی مسئولین ما بحران خوزستان را به خواست های قومی و قبلیه ای تقلیل میدهند یا به خیال خام خود برای حل آن دست به دامان ارسال تانکر آب می شوند یا مثل همیشه گمان می کنند با ایجاد قرارگاه و ستاد می توان این بحران را حل کرد، باید گفت که سخت در اشتباهند و این بحران چیزی فراتر از اینهاست.

حل بحران کم آبی در کشور هم نیازمند تدوین برنامه های جامع علمی و کارشناسی شده توسط نخبگان و دانشگاهیان است که تمامی کشور را در برگیرد و در صورت لزوم با همکاری با کشورهای پیشرو در این زمینه، قدم به قدم به رفع این بحران کمک کند. اگرچه برخی مسئولین عملا اعتقادی به برنامه های علمی و تخصصی ندارند، اما این بار مسئولین خصوصا در وزارت خانه های نیرو، جهاد کشاورزی و صمت در این راه باید خود را برای گرفتن تصمیمات سخت آماده کنند. 

ضمنا باید به مسئولین امر یادآورد شد گران کردن آب بهای خانوارها هم راه حل نیست، زیرا مصرف خانوارها حداکثر 8 درصد از منابع آب شرب کشور است که بخش مهمی از آن هم قبل از رسیدن به دست مردم به دلیل استهلاک سیستم آبرسانی و لوله های زیرزمینی هدر می رود!

پس سعی نکنید با فرافکنی و افزایش آب ها مردم را به صرفه جویی اجبار کنید، زیرا آبی به مردم نمی رسد که بخواهند صرفه جویی کنند. به جای آن سعی کنید وظایف خود را در برنامه ریزی و تدوین راهکارهای کلان و اثر بخش برای کاهش مصرف در بخش هایی مثل کشاورزی که بیش از 90 درصد آب آشامیدنی را مصرف می کند، به نحو احسن انجام دهید. مردم خود بهتر از بسیاری از مسئولین قدر آب را می دانند و تاریخ هفت هزار ساله این مردم گواه آن است.

 

 (هفته نامه نسیم جنوب – سال بیست و چهارم – شماره 966)

برچسب ها:
نسیم_جنوب

نظرات کاربران
هنوز نظري براي اين مطلب ارسال نشده.
ارسال نظر

نام:

ايميل:

وب سايت:

نظر شما:

آخرین اخبار

پربیننده ترین