بودجه وحشتناک! 

یونس قیصی زاده

تا این جای انتشار عمومی مواردی از لایحه بودجه سال 1401 دولت اصولگرا با سقف ۳۶۳۱ هزار میلیارد تومان، برای تصویب مجلس اصولگرا برای دخل و خرج کشور در سال آینده، باعث وحشت بسیاری شده است، اینکه راه‌حل اصلی مشکلات اقتصادی کشور را فشار بیشتر بر مردم دانسته و جهت دهی اکثر منابع درآمدی عمده کشور را به سمت برداشت از جیب مردم هدایت کرده باشند، باید هم باعث وحشت مردم شود.

دوگانگی عجیبی که در همین ارقام و آمارهای منتشره نمایان شده، نشان می‌دهد که عواقب تحریم و کمبود بودجه و محدودیت منابع و ریاضت معیشتی و سختی اقتصادی را بر دوش مردم گذاشته و افزایش بودجه و بالا بردن مزایا را روانه نهادهای خودی کرده‌اند، گویا قرار است سختی تحریم‌ها و مشکلات کمرشکن آن را فقط مردم باید تحمل کنند و خودی‌ها خم به ابرو نیاورند و دلشان از کمبودها این وضعیت وخیم اقتصادی نلرزد و بودجه مملکت همچنان برای آنها به وفور در دسترس باشد و البته چون که نفت ایران هم به عنوان مهمترین منابع درآمدی کشور در تحریم است و پول نفت‌هایی که می‌فروشند هم معلوم نیست کی به دستشان می‌رسد، بنابراین راه‌حلی به ذهنشان نمی‌رسد مگر اینکه افزایش این بودجه خودی‌ها را نیز به بهانه‌های گوناگون باز از جیب مردم بردارند و فشار مضاعف را بر دوش آنها بگذارند.

پس رعایت حقوق شهروندان چه می‌شود وقتی که برای هر مشکلی فقط فشار بر آنها را در برنامه می‌گذارید؟ عوارض گرفتن و مالیات ستاندن از مردم هم راه و روشی دارد و این طور نیست که میانگین حقوق‌ها را ١٠ درصد اضاف کنید و افزایش درآمدهای مالیاتی دولت را ۶٢ درصد، اینطور نیست که هرجا کم آوردید، عوارضی بتراشید و مالیاتی اضافه کنید.

انصاف حکم می‌کند که به صدای مردم در برداشتن تحریم‌ها گوش دهید و اگر هم قرار به تحمل تحریم‌ها باشد، شما در صف اول باشید و نه اینکه انگار نه انگار که اقتصادمان در حال ورشکستگی هست و معیشت مردم به زحمت افتاده و اقشار مختلف مردم هر روز به این وضعیت وخیم اقتصادی اعتراض دارند!

این که نمی‌شود که تا کسی حرفی زد و اعتراضی کرد، طلبکارانه بگویید اگر قبول ندارید از این کشور بروید! 

به جای این طلبکاری‌ها، بدهی خود را در ساختن يك زندگي عادي و معمولي براي مردم كشور، بپردازيد و تلاش خود را به كار گيريد تا سوء مدیریت‌ها را کم کنید و راه های رانت‌خواری‌ها را ببندید و فکری اساسی برای بحران‌های پی در پی کشور کنید و تجدید نظری در سیاست‌های منطقه‌ای و خارجی خود کنید و به سمت رفع تحریم‌ها و گشایش‌های اقتصادی گام بردارید تا شاید قدری از فشارها از دوش مردم برداشته شود.

این که عادلانه نیست در این شرایط تحریمی بودجه‌ای ببندید که انقباضش برای مردم باشد و انبساطش برای نهادها، فشارش روی مردم باشد و آسودگیش برای خودی‌ها.

هفته نامه نسیم جنوب- سال بیست و چهارم - شماره 984