طراحی سایت
تاريخ انتشار: 16 مرداد 1400 - 19:28
پروفسور عبدالرسول مهرسای پزشک موفق بوشهری:

دوران كودكي من در شهر زیبا وتاریخی بوشهر گذشت و البته بوشهر حالا با بوشهر گذشته قیاس مع الفارق است در آن زمان امكانات بسیار بسیار کم و هوا هم به شدت گرم بوده و سیستم آموزشی نیز از نظر آموزشي در سطح بالاي علمی قرار نداشت و زندگی من با درس خواندن و ورزش،کردن تعریف می شد و چند سالی در ورزش ژیمناستیک فعالیت کرده و چندین جوایز برتر کسب کردم و در رشته فوتبال تمرینات منظم تیمی داشتم و به تیم قوتبال شاهین بوشهر دعوت شدم...


پروفسور عبدالرسول مهرسای پزشک موفق بوشهری:

روزانه تجدید میثاق می کنم که با فعالیت بیشتر، بدهکاری ام را نسبت به مردم و کشور پرداخت نمایم

- ابتدا خواهش می کنم خودتان معرفی بفرمایید.
- من دكترعبدالرسول مهرساي هستم متولد تير ماه 1330 و دوره ابتدايي و دبيرستان را در شهر بوشهر گذراندم و دوره پایه پزشکی را در دانشگاه پزشکی اهواز گذراندم.
- لطفا از چگونگی پذیرفته شدن در کنکور پزشکی بفرمایید.
- در دوره ما امکانات بسیار اندک و کلاس های خصوصی و کنکور امروزه وجود نداشت و ما با تلاش و پشتکار مضاعف این کاستی ها را جبران می کردیم و به یاد دارم در دوران دبیرستان و دوره کنکور در شبانه روز به مدت ۳ لغایت ۴ ساعت استراحت و خواب داشتم تا بتوانم در رشته مورد علاقه ام پذیرفته شوم. بنده با معدل 88/18 دانشنامه طبیعی (دیپلم) را احراز کرده بودم و در همان سال در رشته حسابداری پذیرفته شده بودم ولی برای حصول به اهداف ترسیمی خود سال بعد در کنکور شرکت کردم و رشته دندانپزشکی مشهد پذیرفته شدم و پس از گذراندن یک ترم دررشته دندانپزشکی دانشگاه مشهد این احساس داشته ام که تمنای دلم چیز دیگری است و هم زمان با خواندن دروس دندانپزشکی بار دیگر کنکور دادم و رشته پزشکی دانشگاه اهواز پذیرفته شدم و رشته پزشکی را ادامه دادم.
- جناب عالی به اهداف ترسیم شده اشاره فرمودید آن اهداف چه بوده است؟
- من به دلیل حرفه پدرم دراطراف شهرستان بوشهر زندگی می کردم زمانی که من ناراحتی ها و درد و دلهای های اقوام و آشنایان می شنیدم از همان اوان کودکی به فکر فرو می رفتم که من چگونه می توانم به همسایگان و اطرافیانم کمک کنم؟! در دوران کودکی و نوجوانی مادامی که با چشمان خود نظاره می کردم همسایگان و اقوام دچار بیمار ی می شدند و ناراحتی ناشی از بیماری چگونه آرامش خاطر خانواده و اطرافیان را ذره دره آب می کرد و مضاعفا خانواده های این طیف بیماران توانایی پرداخت هزینه های درمانی هم نداشتند که غصه ای بر قصه این طیف خانواده ها اضافه می شد و در آن زمان من با خودم می گفتم اگر من دکتر بودم رایگان درمانشان می کردم و بدین ترتیب ازدوران کودکی به امید درمان و شفای حاشیه نشینان و کاستن آلام خانواده ها واطرافیان بیماران، اهالی محله تصمیمی راسخ برای پزشک شدن اتخاذ کردم.
- چرا برای تخصص و فوق تخصص رشته ارولوژیست انتخاب کرده اید؟
- با تاسف در دوره نوجوانی زندگی ام یکی از عزیزترین افراد خانواده ام بر اثر عارضه کلیوی ازدست دادم که این امر خود تنها علت گرایش من به انتخاب این رشته بود.
- شما خیر سلامت هستید؟
- خیر، من حداقل وظیفه انسانی و اخلاقی را انجام داده ام به یاد دارم خانمی از شمال ایران با بنده تماس گرفتند و اظهار کردند ما  شما را به عنوان خیر شنیده ایم. و یک بیمارستان خصوصی در شهر شمالی جذب نیرو دارد و رییس بیمارستان هم یک پزشک ارولوژیست است و طبیعتا باید دانشجو شما بوده و یا باید شما را بشناسد ومن هم مطلع بودم رییس آن بیمارستان خصوصی دانشجوی من نبوده چون نامش برایم غریب بود و بنا به وظیفه اخلاقی تماس گرفتم و البته تخصص رییس محترم آن بیمارستان رشته ارولوژی نبوده و با بنده هم آشنایی نداشتند ولی من با هدف اشتغال یک شهروند عزیز که هنوز هم ایشان ندیده ام از آن پزشک خواهش کردم اینجا بوشهری وغیر بوشهری شمالی و جنوبی و بحث درمان مطرح نبود. یک وظیفه ساده ی انسانی بوده و این که خیر هستم و یا کار خاصی انجام داده ام خیر این گونه نبوده و نیست و روزانه بسیاری از مردم بسیار بسیار بالاتر از این کارها برای همنوعان خود انجام می دهند.
- جناب عالی یکی از پزشکانی بوده اید که خدمات پزشکی فراوانی در جبهه ها ی جنگ داشته اید لطفا بیشتر دراین زمینه توضیح می فرمایید؟
- در سال ۱۳۵۸ که در رشته ارولوژی دانشگاه تهران پذیرفته شده بودم که در بیمارستان سینا دانشگاه تهران به مدت یکسال کارکرده بودم و در ۱۳۵۹ به خانه خدا مکه مکرمه اعزام شدم و در ایام سفر شنیدم که جنگ تحمیلی و تجاوز به شهرهای جنوبی کشور آغاز شده بود ومن پس از بازگشت به کشور به همراه تیم اضطراری پزشکی عازم جبهه جنگ شدم و تا پایان زمان جنگ‌ به مداوای مجروحان جنگی در جبهه ها و بیمارستانهای شهرهای جنگی و نیز بیمارستان سینا تهران انجام وظیفه کرده بودم.
- همکاری جنابعالی در بیمارستان سینا و پذیرش بیماران بوشهری در این بیمارستان چگونه بوده است؟
- در ابتدا عرض کنم بیمارستان سینا خانه من است و شهروندان بوشهری بسیاری در ۴ دهه با امید به این بیمارستان مراجعات داشته و این بیمارستان در فاصله زمانی بیش از ۴۰ سال از همشهریان بنده حمایت کردند وسبب گردیده تا من به آمال و آرزوهایم دست یابم و همچنین استمرار همکاری این بیمارستان با بیماران مسافر بوشهری موجب شده تا چند نسل از همشهریانم برای پدر و مادرم و خانواده و بنده دعاهای خیر فراوانی داشته باشند و اما درخصوص چگونگی همکاری بنده با این بیمارستان به سال 62 برمی گردد وقتی در سال 62 دوره رزيدنتي من در بیمارستان سینا تهران به اتمام رسيد و موفق به اخذ تخصص دررشته ارولوژی از دانشگاه پزشکی تهران شدم که اين زمان با سفر استادم پروفسور پورمند به آمريكا مصادف شد و به طور ضمني و به طور کوتاه مدت مسئوولیت بخش ميز راه 2 را به من واگذار کرده بودند و در سال 64 نيز مسئووليت بيمارستان سينا بر عهده من واگذار شده بود و تا سال 68 رياست بيمارستان سینا را عهده دار بودم و اين دوران مصادف با دوران جنگ بود و طبیعتا به علت دشواری هاي دوران جنگ ما موفق به انجام كارهاي زیربنایی و عمراني در بيمارستان نشده بودیم اما از نظر كار علمي نظیر برگزاري كنگره علمی ساليانه "ابن سينا" به گونه موفق ومستمر عمل کرده بودیم که سمینار علمی بوعلی سینا همچنان استمرار دارد و باعث بسیاری ازیافته های نوین علمی گردیده که مورد توجه مراکز معتبر علمی و آکادمیک جهان واقع شده است.
- چه خاطراتی در زمان جنگ و بمباران در تهران دارید؟
- در زمانی كه تهران بمباران مي شد ما آمبولانس هاي تهران را جمع كرديم و بيماران را به ساختمان جديد انتقال داديم. آن زمان ساختمان در اختيار وزارت آموزش و پرورش بود که به مشقت موفق شدیم تا با كاركنان مستقر در محل كنار بياييم و اين مسئله خود برگ آغازی براي واگذاري ساختمان به بيمارستان بود و این اقدام خود دستاوردی برای ارایه خدمات پزشکی گسترده و آسانتر به مجروحان وشهروندان شده بود.
- لطفا بفرمایید پس از اتمام زمان جنگ چه فعالیتهای علمی و پزشکی انجام داده اید؟
- در آن دوران همواره دراین اندیشه بودم برای خدمت بیشتر به کشور باید از نظر علمی در منطقه و جهان شاخص باشیم و من استاد باید بروز باشم تا توانایی تربیت پزشک متخصص درسطح استاندارد بالا پزشکی داشته باشم که در سال ۶۸ برای ادامه تحصیلات تکمیلی به کشور آلمان سفر کرده بودم، يكسالي در دانشگاه مكث و دانشگاه هانوفر دوره هاي سرطان هاي دستگاه ادراري - ناتواني جنسي و دستگاه سنگ شكن را گذرانده بودم و به ايران بازگشتم و پس آن كارم را در بخش ميز راه دو شروع كردم و در آن زمان مدتي مسئووليت روابط بين الملل دانشگاه علوم پزشکی تهران را بر عهده داشته و در دوره اي هم به معاونت آموزشي دانشكده پيرا پزشكي دانشگاه تهران منصوب شدم. و پس از آن که مركز تحقيقات ارولوژي ایران را با مدیریت و زحمات فراوان استاد بزرگ پروفسور پورمند راه اندازي كرده بودیم که بنده از آن زمان تا دیماه ۹۸ درسمت معاونت پژوهشی فعالیت های مستمر علمی و پژوهشی داشته و از دانش پژوهان به شدت حمایت کرده ام طی سالیان متمادی دستاورد علمی این مرکز مورد توجه مراکز علمی و اکادمیک های برتر دنیا واقع گردید و در دیماه ۱۳۹۷ به علت بازنشستگی آن مرکز علمی را ترک کردم.
- از خاطرات دوران كودكي، ورزشی فضاي شهر و تحصيلات جناب عالی مختصری بفرمایید؟
- دوران كودكي من در شهر زیبا وتاریخی بوشهر گذشت و البته بوشهر حالا با بوشهر گذشته قیاس مع الفارق است در آن زمان امكانات بسیار بسیار کم و هوا هم به شدت گرم بوده و سیستم آموزشی نیز از نظر آموزشي در سطح بالاي علمی قرار نداشت و زندگی من با درس خواندن و ورزش،کردن تعریف می شد و چند سالی در ورزش ژیمناستیک فعالیت کرده و چندین جوایز برتر کسب کردم و در رشته فوتبال تمرینات منظم تیمی داشتم و به تیم قوتبال شاهین بوشهر دعوت شدم و چندین بار عناوین برتر کسب کرده ایم اما با بالا رفتن کلاس و نزدیک شدن به کنکور بیشتر توان و وقت و اولویت خود را در مباحث درسی برنامه ریزی کرده بودم.
و یکی از خاطرات دوران كودكي ام، وقتی ۶سال داشته بودم مادرم دست مرا گرفت و به مدرسه برد، اما اولیا مدرسه من را نپذیرفته و اظهار کرده بودند عبدالرسول هنوز كوچك است و در غایت به اصرار مادر و با گرفتن تعهدنامه مرا ثبت نام كردند ولي وقتي مادرم مدرسه را ترک کرد پی آن بسیار گریستم و به هر حال و به هر تقدیر تا اتمام دوران تحصیلی شاگرد ممتاز همان مدرسه بودم.
- هم اکنون فعالیتهای ورزشی تان چگونه است؟
- به طور مستمر فعالیت های ورزشی دارم و ورزش همگانی برای همگان توصیه می کنم ورزش می تواند بسیاری از هزینه های درمان تحمیلی بر خانوارها وجامعه را کاهش دهد وقتی گرایش جامعه بسوی پزشکان فوق تخصص دارای تجارب بالا و ازسوی دیگر انتخاب مراکز درمانی پزشکی فوق تخصص می باشد هم زمان وهم راستا باید درزمینه فرهنگی نظیر پیشگیری از بیماریها و... نیز جهش داشته باشیم و انجام ورزش روزانه و یا هفتگی را در خانواده ها به یک فرهنگ خانوادگی تبدیل نماییم و خانواده ها باهر طبقه اجتماعی و فرهنگی ورزش را باید یک نیازاساسی بدانند و متاسفانه برخی خانوارها ورزش را لوکس می دانند.
- در دوران تحصیلی نگاه خانواده شما نسبت به فعالیت های ورزشی شما چگونه بود؟
- من وخانواده با هم همدل و همراه بوده ایم و خانواده فعالیت های ورزشی مرا تایید و تحسین می کردند و ازسوی دیگر ورزش، من به درس مدرسه و دانشگاه من خللی وارد نمی کرد و ورزش برای من یک نیاز اساسی بوده است و خانواده این امر به درستی درک می کردند و حمایت می کردند و اصولا در خانواده ما تفاهم و صلح و دوستی احترام اعتماد به فرزندان بسیار وجود داشته بود.
- استاد شما به عنوان چهره ماندگار شهر بوشهر برگزيده شده ايد آیا فکر می کنید مردم قدردان زحمات شما بوده اند؟
- من به کشور و همشهریانم بسیار بدهکارم در حقیقت انتظاري نداشته و ندارم فقط عاشق بوشهری ها هستم و البته در شهر بوشهر افرادي هستند كه بسی از من نخبه تر و ارزشمند ترهستند اما من باید قدردان الطاف و حسن ظن همشهریانم باشم. روزی از شوراي شهر بوشهر با بنده تماس گرفتند وخواستار عکسی ازمن شدند و در روز 18 اسفند ماه كه اين روز به نام روز بوشهر و روز خليج فارس نامگذاري شده؛ بود بنده به همراه چند تن از دوستان دیگركه در رشته هاي مختلف مشغول به کار می باشند به عنوان چهره ماندگار این شهر معرفي و تقدیر شده ایم و من تنها سعي كردم به همشهريهاي خود كمك كنم و آن دسته از همشهري هاي من با روزنه ای از اميد برای رفع مشكلاتشان از راه دور به تهران می آمدند و به من مراجعه می کردند من با استعانت از پروردگار تمام مساعی خود بکار می بستم تا در شرمساری همشهریانم نمانم.
- استاد لطفا از فعاليت ها و افتخاراتي كه تاکنون احراز کرده اید بفرمایید.
- طی سالیان فعاليت های فراوانی صورت گرفته و تمام اين فعاليت ها با رهنمون ها دكتر پورمند انجام گرفته و حقا علم و اساتید ارولوژیست ایران هر چه كه دارند مديون دكتر پورمند است. ايشان فی واقع بخش ارولوژی بیمارستان سینا را راه اندازي كردند و من افتخار داشتم كه در خدمتشان شاگردی کنم و "دستاورد ۱۵۰۰ عمل موفق پيوند كليه و راه اندازي بخش كاداف يا بخش استفاده از مرگ مغزي" كه در جلسات اموزشی جناب پروفسور در خارج از کشور آموزش دیدم و در این زمینه هم مقالات علمی بین المللی هم نوشته ام كه علاقمندان مي توانند در اینترنت سرچ نمایند و تمامی این افتخارات بنده که مورد توجه مراکز علمی واکادمیک های برتر جهان نیز قرار گرفته در حقیقت مدیون استاد پورمند می باشم و با زرس قاطع و سرور و افتخار عرض می کنم از بزرگترين افتخارات زندگی کاری من اين است که از دانشجویان پروفسور پورمند و پروفسور زنده یاد محمود جهرمي بودم و در واقع ما ميراث دار بزرگاني چون دكتر لقمان الملك و دكتر محمود جهرمي هستیم.
- فکر نمی کنید دین خودتان به کشور و شهروندان بوشهری ادا کرده اید؟ چه عواملی سبب می شود تا گستره فعالیت تان روزبروز افزایش دهید؟
- کارهای ناتمام بسیاری دارم احساس می کنم مردم بیماران و کشورم بمن نیاز دارند و کارهایی وجود دارد که باید انجام دهم و از طرف دیگر وقتی روزانه مشاهده می کنم که افراد نیکوکار برای کمک خرید وسایل درمانی و دارویی بیماران مستضعف از خود گذشتگی می کنند لحظه ای به فکر فرو می روم و به خود می گویم این مردم پزشک نیستند من پزشک هستم پس من مسوولیت سنگین تری دار م من به این هدف که پزشک شوم تا بیماران مستضعف و شهروندان بوشهری را درمان کنم وظیفه بیشتری نزد الله و خلق الله دارم و وقتی دغدغه های درمانی خیرین برای کمک به بهبودی طیف فرودست مشاهده می کنم هم آنان را تحسین می کنم و هم به آنان غبطه می خورم واز خودم پرسش می کنم آیا در این زمینه من کوتاهی داشته ام؟! آیا توانستم دین خودم و خانواده ام به این کشور و زادگاه مادری ادا نمایم و با خودم روزانه تجدید میثاق می کنم باید فعالیت بیشتری داشته باشم تا بدهکاری ام نسبت به مردم وکشور پرداخت نمایم.
- امروزه شماری از پزشکان در زمینه درمان عام المنفعه فعالیت کرده و هم زمان به عنوان خیر سلامت فعالیت چشمگیر دارند به نظر شما در کشورما این روند در حال کاهش و یا افزایش، است؟
- بله امیدوارم در حال افزایش باشد، پزشکانی هستند برای انجام جراحی های رایگان، هیچ ادله و مدرک ازبیمار نمی خواهند و جراحی های سنگین انجام می دهند و نمونه بارز آن "پروفسور سیدابراهیم کتابچی" رئیس انجمن جراحان مغز و اعصاب و ستون فقرات ایران می باشد که از دیرباز دراین زمینه ثابت قدم و پیشرو بوده است و این ها از زیبایی های علم پزشکی و جراحان ایران زمین می باشد.
- در پايان اگر فرمایشی داريد بفرمایید.
- مرکز تحقیقات ارولوژی ایران که باهمت پروفسور پورمند راه اندازی گردیده برکاتی برای کشور و علم ارولوژی داشته و بحمدالله اکنون جراحان ارولوژیست ایران در جهان حرفی برای گفتن دارند و اما من از پزشکان و محققان خواهش دارم مشعلی که استاد گرانقدر دکتر پورمند روشن کرده هرگز نگذارند کم فروغ شود و اکنون که بازنشسته شده ام برای ادامه مسیر پیموده شده و آن چه را می خواستم انجام بدهم و اما به علت بازنشستگی نتوانسته افق ها نو و یافته های نوین علمی را اجرایی کنم و با افتخار و رایگان، بضاعت اندک علمی و پژوهشی را درطبق اخلاص می گذارم تا مسیر پیشرفت ارولوژی ایران با شتاب بیشتری حرکت کند.
منبع: سایت تابناک

  (هفته نامه نسیم جنوب – سال بیست و چهارم – شماره 968)

برچسب ها:
نسیم_جنوب

نظرات کاربران
هنوز نظري براي اين مطلب ارسال نشده.
ارسال نظر

نام:

ايميل:

وب سايت:

نظر شما:

آخرین اخبار

پربیننده ترین