در سوگ امراله صفري، شهروند مهربان و مسئوليت‌پذير بوشهري 

تبلوري از يک ايران مهربان و  اخلاق مدار

يونس قيصي‌زاده: کشور ايران در طول تاريخش، اتفاقات ناخوشايندي را از سر گذرانده، يورش‌ها و اشغال‌ها و تجاوزهاي بسياري ديده که هر کدام يک از آن‌ها براي نابودي يک کشور کافي بوده، بطوري که ديگري اثري از نام و نشان آن کشور هم باقي نمانده باشد. 

اما با وجود همه اين رويدادهاي تلخ تاريخي، همچنان نام ايران به بزرگي و عظمت و سرافرازي در تاريخ ماندگار است و مي‌درخشد. 

در بررسي عوامل و دلايل مختلف اين ماندگاري، مي‌توان به وجود انسان‌هاي ايران‌دوستي اشاره کرد که با عشق به وطن و دلسوزي وصف ناپذيري، عشق اين مملکت را در دل نگهداشتند و چون عزيزي گرانبها، از آن حفاظت کردند، فرهنگش را گرامي داشتند و تاريخش را سينه به سينه منتقل نمودند و نگذاشتند تا چراغ وطن دوستي و عشق به وطن خاموش شود. 

شادروان امراله صفري از جمله اين وطن‌دوستان عاشق بود که در طول عمر خود، گرچه سختي‌ها ديد و ناملايمات چشيد، اما عشقش به وطن را نه تنها ازدست نداد که همانند شعله‌اي فروزان، بر آن دميد و خانواده، دوستان و اطرافيان را نيز از نور آن بهره‌مند نمود.

ماندگاري وطن مديون وجود همين انسان‌هاي گمنام، اما عاشق، است. انسان‌هايي که فرهنگ غني و تاريخ پربار ايران را چون نگهباني صادق و بي‌مزد، حافظ هستند و خصايص نيکوي ايراني بودن را در زندگي خود رعايت کرده و به نسل‌هاي بعدي منتقل مي‌نمايند. اين‌چنين است که اکنون ما به ايراني بودن خود افتخار مي‌کنيم چون در کنار انسان‌هايي زيست کرده و مي‌کنيم که تبلوري از يک ايران مهربان، دلسوز، شجاع، حماسي، اخلاق مدار و ... را براي ما نشان داده‌اند.

درگذشت شادروان امراله صفري، شهروند بوشهري که عمر خود را در مهرباني همراه با مسئوليت‌پذيري نسبت به ايران و مردمانش، سپري نمود،گرچه باعث تأسف شد، اما نام نيکي که  از وي به يادگار ماند، مايه تسلي خانواده، دوستان و آشنايان هست که چه خوش گفت استاد سخن شيخ اجل:

سعديا مرد نکونام نميرد هرگز

 مرده آن است که نامش به نکويي نبرند

(هفته نامه نسیم جنوب – سال بیست و ششم- شماره 1056)