دردسرهاي استاديوم رفتن در بوشهر

نسیم جنوب، محمود قدسي

از عمارت کپتان (پل پور درويش فعلي) تا استاديوم بوشهر بيابان برهوت بود که تابستان ها محل زندگي سگ هاي ولگرد بود که به صورت گروهي با هم زندگي مي ? کردند و کسي جرات نمي ? کرد که به آن اطراف برود. در زمستان هم با اولين بارندگي به دليل رسوب ناپذيري زمين، همه آب باران در آن اطراف جمع مي ? شد و تا فصل بهار و حتي بخشي از تابستان هم خشک نمي ? شد. براي ما بچه هاي علاقمند به فوتبال که مجبور بوديم پاي پياده به استاديوم براي ديدن بازي هاي شاهين و ايرانجوان برويم، راهي جز همين درياي مصنوعي در زمستان و خطر مواجهه با سگها در تابستان نبود.

زمستان سال 1348 شاهين آبادان که از تيم هاي فوتبال قدرتمند آن روزهاي فوتبال خوزستان و ايران بود به دعوت شاهين بوشهر براي دو بازي دوستانه به بوشهر آمد. روز چهارشنبه براي بازي ايرانجوان و شاهين آبادان که از بازيکنان معروف و ملي پوشي چون حميد برمکي و جاسميان استفاده مي ? کرد، اعلام شده بود. بچه ? هاي دوست دار فوتبال مدرسه ابتدايي مهران که روبروي کوچه گلشن   و همه از بچه هاي شکري و   سه محله سنگي، محله ترک ها و برازجاني ها بودند، به قصد رفتن به استاديوم به دفتر مدرسه رفتند و يک ساعت زنگ دوم عصر را اجازه گرفتند.

بازي ساعت 3 شروع مي ? شد و اگر مي ? خواستيم از مسير ماشين رو برويم طولاني مي ? شد و مدتي از بازي را از دست مي ? داديم. ناچارا مسير بيابان را انتخاب کرديم. همگي کفش و جوراب و شلوار کمري را از تن بيرون آورديم و همراه با کتاب ? هاي ? مان روي سر گذاشتيم و تا استاديوم به آبي که تا کمي بالاي زانو مي ? رسيد زديم. به استاديوم که رسيديم، لباس ? هايمان را پوشيديم، ولي با مشکل دوم که رفتن به داخل استاديوم بود مواجه شديم. پول بليط که دو تومان(بيست ريال) بود را نداشتيم. پاسبان ها روي ديوار راه مي ? رفتند و اجازه نمي ? دادند کسي از روي ديوار بپرد و وارد استاديوم شود. اما در اکثر مسابقات که بليط فروشي ميشد، بچه ها با يک تصميم جمعي وارد استاديوم مي ? شدند. همه با هم کنار ديوار جمع مي ? شدند و با يک، دو، سه همگي از ديوارها بالا مي ? رفتند و مي ? پريدند داخل استاديوم و به سمت زمين اصلي مي ? دويدند، پاسبان ها که تعدادشان کم بود نهايتا مي ? توانستند جلو دو سه نفر را بگيرند و احيانا با باطوم بزنند. اين شيوه رفتن بداخل استاديوم هميشه تکرار مي ? شد و آنروز هم با موفقيت اجرا و وارد استاديوم شديم.   بازي با داوري آقاي صيادي و کمک آقاي حق بين و يک داور ديگر شروع شد. ايرانجوان با گل احمد حيدري که بخاطر سرعت زيا دش به تاکسي معروف بود، پيش افتاد. شاهين با گل حميد برمکي مساوي کرد. در دقيقه 35 بازي يک ضربه کاشته به نفع ايرانجوان گرفته شد. دروازه جنوبي، گل تيم شاهين آبادان بود. حميد چاهيبخش با يک ضربه آزاد ديدني دروازه شاهين را باز کرد ولي شاهين معترض شد و بازي بهم خورد و متاسفانه بازي که ما با اين همه زحمت و سختي خودمان را براي ديدنش رسانده بوديم، نيمه تمام ماند و شادي پيروزي بر تيم قدرتمند شاهين آبادان برايمان نيمه تمام ماند.

(هفته نامه نسیم جنوب – سال بیست و ششم، شماره 1046)