خاطرات بوشهری: اي زمين مال کي...

محمود قدسي

بچه ها مي ? گفتن دوتا سياه از آ بادان اومدن بوشهر و رفتن تمرين شاهين، رزمي و توراني. ما که کنجکاو شده بوديم روز تمرين شاهين رفتيم ديدن تمرين شاهين. درست بود، يک سياه بلند و باريک به نام رزمي و يک سياه کوتاه و يه کم توپر بنام توراني.رزمي که دفاع وسط بازي مي ? کرد با پرش هاي بلند و قيچي ? هاي عجيب و توراني با دريبل ? هاي زيبا که در آن واحد دو سه نفر را از ميدون خارج مي ? کرد و پاس ? هاي عمقي و بلند پشت دفاع نظم هر تيمي را به هم مي ? زد، دل هر شاهيني را به شوق ميورد و دل هر ايران جواني را به لرزه در ميورد.

توي راه برگشت هر کدوم از بچه ها که همگي طرفدار ايرانجوان بوديم چيزي مي ? گفت. يکي مي ? گفت ديگه حريف شاهين نميشيم،يکي ميگفت اينا ديگه از کجا اومدن بوشهر، يکي مي ? گفت از آبادان اومدن مثل اينکه اصالتا بوشهري هستن. يکي مي ? گفت نه بوآ اينطورم نيست ما هم مندلو داريم که از رزمي هم بيشتر مي ? پره، سمليان داريم که رو يه دستمال سه نفر دريبل مي ? زنه، مجيد چاهيبخش داريم که سي خوش ستونين. همه يه اضطراب و تشويشي براي روز بازي ايرانجوان و شاهين داشتيم.

روز تمرين ايرانجوان براي دلداري و قوت قلب خودمون رفتيم استاديوم. اکبر کبگاني با همون صلابت هميشگي، بازيکنان تيم با يکدلي و رف اقت هميشگي تمرين را شروع کردند، نه انگار که در اردوي حريف دو بازيکن جديد با ويژگي ? هاي خاص اومدن. طرفداران همگي منتظر شروع دو گله بودند، تمرين دو گله شروع شد و همه احساس کردند که تيم اصلي با روحيه خاصي بازي ميکنه و همه توپ ها به مرواريد سياه تيم ختم ميشه، م ندلو. مندلو اونروز تمرين مثل اين ? که تو کفشهاش فنر گذاشته بود و هر توپي که از طرفين و يا کرنر ارسال مي ? شد با سر به دروازه مي ? کوبيد.بعد از تمرين اميد به اردوي طرفداران ايرانجوان نور انداخت.دلا قرص شد. ما هم سياهي داريم که مثل پله دريبل ميزنه و شم عجيبي در گل زني داره. مندلو اين سياه خوش اخلاق که در زمين سامبا مي ? رقصه و ترسي از هيچ دفاعي نداره.

بعد مدتي مسابقه دو تيم شاهين و ايرانجوان فرا رسيد. استاديوم صبخي مملو از طرفداران دو تيم بود. فرياد تشويق و هلل يوس هله يوسا از همه جا بلند بود. «يا نجف يا بلمدينه شاهي ن شير زمينه» از يک طرف و از طرف ديگه «اي زمين مال کي مال جوان بوشهر» بلند بود. دل تو دل هيچ ? کس نبود. امروز روز سياهان زمين بود. سياهاني که در دنياي فوتبال جهان دل ? ها را تسخير کرده بودند، سياهان برزيل و پرتقال. پله و ازوبيو. و بوشهر احمد رزمي و احمد توراني در يک سمت و مندلو در يک سمت.

بازي با هيجان و دلهره شروع شد. جدال احمد رزمي و مندلو، احمد توراني و سمليان. نيمه اول در ميان شور و هلهله و هلل يوس هل يوسا تمام شد. قلب ها به شدت مي ? طپيد، هرکسي صداي قلب کنار دستيش را مي ? شنيد، اما هيچ ? کس به روي خودش نمي ? ورد.ا حمد رزمي با پرسش ? پرش ? هاي بلند و قيچي هاي زيبا، احمد توراني با پاس ? هاي عمقي پشت دفاع، رضا ماهيني با فرارهاي سرعتي از يک طرف و مندلو با زيرکي هايش، سمليان با دريبل هايش و مجيد با توان مديريتي خوبش بازي را اداره مي ? کردند. هر لحظه صحنه زيبايي تماشاگران را به ف رياد مي آورد. يک کرنر روي دروازه شمالي که دروازه شاهين بود اعلام شد. بازي دقايق پاياني را طي مي ? کرد. خيلي از تماشاگران چشمشون را بسته بودند تا سرنوشت کرنر معلوم بشه.کرنر زده شد و ناگهان فرياد گل در هوا فوران زد. چشم باز کردم و مندلو را در ميان حلقه بازيکنا ن ايران جوان ديدم.آن ? روز که روز سياهان بود ،سياه ما بر کول تماشاگران تا باشگاه برده شد «مندل چه کرده تور پاره کرده». «در خونه مون سيلن، کاپ دس سميلن».

با احترام به احمد رزمي، زنده يادان محمد علي برزين، احمد توراني، محمدرضا سمليان، مجيد چاهي ? بخش و رضا ماه يني اسطوره ? هاي فوتبال بوشهر.

(نسیم جنوب، سال بیست و ششم، شماره 1059)