برخورد عشيره‌اي با نماد تمدن و توسعه يافتگي در استان بوشهر

دکتر يدالله عبدالهي

قبل از ظهور اسلام، اعراب باديه نشين به دليل فقدان  قانون، به گونه اي با مسائل برخورد مي‌کردند که جامعه آن‌ها مملو از جنگ و خونريزي بود و به عبارتي سنگ روي سنگ بند نبود. اگر کسي سهوا يا عمداً موجب کشتن يک نفر از يک خانواده مي‌شد، قبيله مقتول به عشيره قاتل حمله مي‌کردند و تا مي‌توانستند افراد آن‌ها را مي‌کشتند و در بيشتر مواقع همه مردان قبيله قاتل در اين‌گونه جنگ‌ها از بين مي‌رفتند.

اسلام به عنوان نظام مدرن آن زمان در چنين جامعه‌اي به وضع قانون پرداخت و در نتيجه کشت و کشتار را محدود کرد و براي اين گونه درگيري‌ها، روش شرعي تعريف نمود که امروزه به قانون جزا مشهور است و براي هر قتل عمد مجازات‌هاي تعيين نمود و از جنگ‌هاي قبيله‌اي ممانعت کرد.

در جامعه بي‌قانون آن زمان معيار قضاوت افراد، منافع شخصي، قبيله و عشيره خود بود. اما اسلام به اين رويه ناثواب پايان داد و امروزه در عصري زندگي مي‌کنيم که قانون را حتي براي لحظه‌اي نمي‌توان محدود يا تعطيل کرد. 

نسيم جنوب در اين ديار که نشريه‌ها توان مقابله با مشکلات خود را ندارند، تا حالا به راه خود ادامه داده و همان‌طور که پيشينه آن نشان مي‌دهد بيش از هزار شماره آن با هزينه شخصي و بطور مستقل منتشر شده است.

نسيم جنوب براي فرهنگ بوشهر شايد نقش فراتر از فردوسي براي زبان فارسي داشته است. رسم و رسومات سنتي بوشهر را زنده نگهداشته، فرزندان مستعد و ‌توانمند بوشهر را پشتيباني نموده،  سخنگوي بي‌زبانان، حامي بي‌بضاعتان، زمينه اهل قلم، آشيانه نخبگان، توسعه‌دهنده صنايع استان، زنده نگهداشتن بافت فرهنگي، توسعه دهند فرهنگ سپاس‌گزاري، انتشار مهر والدين و…  بوده است. 

پس نسيم جنوب که نماد تمدن بوشهري و با ابزار مدرنيته امروزي (قانون)  زاده شده را نبايد با متر و معيار بدوي، قبيله‌اي و عشيره‌اي محدود، جمع آوري و امحا نمود.

 البته بايد آموزش قانون شناسي و پيروي از آن را بصورت رسمي  به عنوان پيش نياز براي مديران در برنامه انتخاب آن‌ها قرار داد  تا کمتر شاهد اين‌گونه  حرکت ها باشيم.

(هفته نامه نسیم جنوب- سال بیست و ششم، شماره 1069)