دکتر حسين آرامي: براي اين که قدر بوشهري بودن را بيشتر بداني و مزه‌اش را بيشتر بچشي بايد از بوشهر بيرون بروي، برج مقام را پشت سر بگذاري، بروي به شهرهاي ديگر، به استان‌هاي ديگر، خودت را در روابط با انواع آدمها محک بزني، خودت را در آيينه نگاه ديگران ببيني، در نگاه کويري‌ها، در نگاه کوهستاني‌ها، در نگاه جنگلي‌ها....

 مردم گناهي ندارند؛ اين هم نشانه خوبي و بزرگ منشي بوشهريها است. بوشهريها در گذشته باندبازي نداشتند، هرچند نشانه هايي از آن کم کم شاهد هستيم! بدون باند و عضويت در مافياي قدرت نمي توان رشد کرد و يک بوشهري هرگز سرسپرده نيست! شايد اگر دنبال گناه بوشهري مي گرديد همين نداشتن سرسپردگي و آزادمنشي بوشهري است! بوشهري هرگز زير بار زور نمي رود و حرفش را رک و روشن مي گويد. هرگز براي رسيدن به جايگاهي چاپلوسي نمي کند. مال و دارايي و دنياپرستي و ... هرگز يک بوشهري را  اسير خود نمي سازد....

علی بهی پور: سال 1364 کوچه های میدان تجریش را گشتیم تا مدرسه را پيدا کردیم. من و دوستم  که اهل‌ فسا بود هر دو در دانشکده هنر شهید مطهری تجريش تحصیل میکردیم. هر دو را برای تدریس به "مدرسه راهنمایی یاسر"  فرستادند. تجربه مان، درسهای معلمی بود که خوانده بودیم وکمی خاطرات معلمان دوران مدرسه مان، اندکی هنر که‌ در دستانمان مخفی کرده بودیم...

محمد حیاتی: افتخار کسوت معلمی را درمهرماه 1371در رشته آموزش ابتدائی با مدرک کاردانی از مرکز تربیت معلم شهید رجایی برازجان را کسب نمودم. به توجه به این که سهمیه قبولی شهرستان گناوه بودم به آن اداره مراجعه نمودم. براساس امتیازبندی در پست بندی شرکت کردم و یادمه امتیاز من 14/44 بود و ابلاغ آموزگار دبستان شهید موسایی گناوه ...

با توجه به فراگیر بودنمان و توانمند بودنمان و فعالیت های گسترده ای که در سطح کشور و استان ها و شهرها داریم فکر می کنم بتوانیم کسانی را که حامی دولت هستند و از مردم هستند و به نظر مردم احترام می گذارند کمک کنیم تا وارد مجلس شوند تا در جهت تحقق برنامه های...

نمی توان گفت که زن بودن ما محدویت نیست، ولی فکر می کنم این محدویتها اغلب به خود ما و نوع نگاه ما بر می گردد. در این سالها همیشه طوری رفتار کرده ام که زن بودنم  گزینه ای برای حذف من از یک پروژه نباشد به علت مثلا سختی کار، پا به پای همکاران دیگرم رفته ام و سخت کار کرده ام.، هیچ وقت نگفتم که نمی توانم یا بخاطر زن بودنم خواستار تخفیفی شده باشم مثل بقیه همکاران تا آنجا که...

سال 92 سال خلق یک حماسه بزرگ بود. حماسه حضور مردم و تصمیمی موثر برای ایرانی بهتر از قبل؛ 24خرداد بود که مردم کشورمان به دور از تعصبات گروهی و جناحی به پای صندوق‌های رای رفتند و نام کاندیدای خود را روی برگه‌های رای نوشتند. بیش از 40چهره سیاسی در پایان سال انتظار خود از رئیس‌جمهور و دولت برای سال 93 را بیان کردند. متن این انتظارات و توقعات از دولت در ادامه می‌آید...