رضا نکیسا:  آن چه در ادامه می‌آید حاصل  تخصص، تجربه، گام نهادن در این وادی بی‌انتها و اقیانوسی شرف است، که آدمی را شرف اندیشی و کنحکاوی وامی‌دارد،  و همچنین شاید هم تحصیل و آن چه حاصل آن اندوخته و  زیستنم در لابلای قفسه‌های کتاب در سالها دور و الفتی که به قول حضرت حافظ با رفیق خالی از خلل داشته‌ام (در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است ... صراحی می ناب و سفینه غزل است) بی تاثیر از آن نبوده است.

اسماعیل منصورنژاد: از آغاز تا پایان خدمت، هر سه مقطع آموزشی (ابتدایی، راهنمایی و متوسطه) را تجربه کردم، اما هیچ جا مثل هنرستان نبود. مدرسه متوسطه نظری خشک و بی‌روح هم که نباشد، مثل هنرستان نیست. دانش‌آموزان مدارس نظری اغلب بهره‌ای از شلوغ بازی ندارند و همین موضوع کسل‌کننده است...

از سال 1322 که در سن 17 سالگی لباس معلمی/مدیری به تن می‌کند و 31 سال خدمت را از خارگ و بوشهر، بندر دیلم و بندرریگ و از آنجا به روستای بنه‌گز و سپس بندرکنگان و دست آخر اهرم، آرام و قرار ندارد. زمانی هم که در اهرم بازنشسته می‌شود، بیل برمی‌دارد و کشاورزی می‌کند. هرجا که مدرسه نیست، دست به کار...

تفاهم با بوئینگ در سکوت «دلواپسان»

الناز بلوری فرد : دیگر ديپلم‌های افتخار و لوح‌هاي تقدير دل او و اعضاي گروهش را نمي‌برد که دل بی تاب بوشهر است و همه به عشق امواج دریایش، سکوت را چه زیبا با ریتم هایشان می شکنند. محسن شریفیان، با نوای نی آسمانی اش در دنیای هنر این سرزمین، بهشتی ساخته از صدا که دل می خواهد برای به خاطر سپردنش!...

اسماعیل منصورنژاد: اینکه چرا نام «19 حزب فعال» بوشهری در لیست وزارت کشور نیست، پرسشی است که وزارت کشور و استانداری بوشهر باید به آن پاسخ دهند. همچنین، این لیست هیچ اشاره‌ای به وجود «43 حزب ثبت شده در بوشهر» نمی‌کند و کسی نمی‌داند آدرس این احزاب کجاست؟...