اعتماد- سياست‌نامه: حسن روحاني، رييس‌جمهور يازدهم در مراسم آغاز سال تحصيلي در پانزدهم مهرماه در تالار اميني دانشگاه تهران گفت كه «دانشگاه باشگاه سياسي نيست، مركز فعاليت احزاب نيست»، اما بلافاصله بعد از آن گفت «هر كس مي‌تواند در مسائل سياسي، اجتماعي حضور پيدا كند» تاكيد رييس‌جمهور در اين سخنراني بر آن است كه فعاليت‌هايي كه در دانشگاه‌ها صورت مي‌گيرد، لزومي ندارد كه صرفا سويه سياسي داشته باشد و مي‌تواند به مسائل متنوع داخلي و خارجي مثل محيط زيست نيز معطوف شود. اتفاقا اين چندبعدي بودن خصيصه اصلي يك جنبش دانشجويي پوينده و فعال است. به تعبير ديگر جنبش دانشجويي به خاطر ويژگي‌هاي كنشگرانش كه جواناني باهوش و آرمان‌خواه هستند، همواره از تك‌بعدي بودن به دور بوده و نسبت به مسائل مختلف سوگيري مي‌كند. به همين دليل است كه مي‌بينيم در تاريخ جنبش دانشجويي ايران، دانشجويان نه فقط نسبت به مسائل سياسي كه به معضلات اجتماعي و مشكلات فرهنگي نيز واكنش نشان مي‌دادند و چنان كه در گفتار حميدرضا جلايي‌پور در صفحه امروز خواهيم خواند، همواره در متن جنبش‌هاي اجتماعي بوده‌اند