نسیم جنوب، شهراد ميدري

ممنون، خدا خيرت دهد، من شر نمي‌خواهم برو

دست از سرم بردار، دردسر نمي‌خواهم برو

اي قد و بالا مرمري، اي دلرباتر از پري

بيخود چرا دل مي بري، دلبر نمي‌خواهم برو

مشتاقِ من را ديدن از کالسکه ات پايين نيا

من دختري در زيرِ باران تر نمي‌خواهم برو

زحمت نکش، عشوه نيا، ابرو برايم کج نکن

چاقويِ دسته دار يا خنجر نمي‌خواهم برو

سيب و انار آورده اي، انجير بار آورده اي

ممنون ولي من ميوه يِ نوبر نمي‌خواهم برو

گيرم که تو گنجينه‌اي؛ الماسي و زر، خب که چه؟

من بي نيازِ ثروتم، گوهر نمي‌خواهم برو

نه تو "ماتيلدا"يي نه من "پابلو نرودا"يِ توام

آغوشِ باز و چشمِ ناز و شر نمي‌خواهم برو

کمتر نشان کن در خيالاتت برايِ من نگين

بابا مگر زور است انگشتر نمي‌خواهم برو

هرچند داري نقشِ خود را خوب بازي مي‌کني

شرمنده يِ لطفِ تو، بازيگر نمي‌خواهم برو

لازم نکرده باز بنويسي : "سلام اي بهترين"

يک واژه هم از تو در اين دفتر نمي‌خواهم برو

خنديدي و گفتي بداخلاقي نمي آيد به تو

گفتم قبول اما تو را ديگر نمي‌خواهم برو

 غلامرضا شريفي خواه : مردم بوشهر در قديم طي آداب و رسومي که از ديرباز براي آمادگي عيد سال جديد معمول بود، کارهايي را انجام مي دادند. در دهه هاي سي و چهل ابتدا خانه تکاني که دو هفته قبل از عيد، خانه هاي خود را بعد از يک سال با شرايط سخت آن زمان، تميز مي کردند. ابتدا وسايل هر اتاق در حياط گذاشته...

به مناسبت۲۹ آبان سالروز درگذشت شاعر بوشهری ایران زمین منوچهر آتشی

اسكندر احمدنيا : در ادامه ي سبك و سياق «نيما» بر كوس بزرگي خود در شعر با هيبت و هيئت يك شاعر كم نقص و پخته كوبانيده است، آن زمان زنده ياداني همچون: مشيري، نادرپور، فروغ و بسياري ديگر (كه فروغ از آن ها فاصله گرفت) در مسيري نوقدمايي، بر سر زبان ها و ورود كلام ها بودند باري مجموعه ي آهنگ ديگر آتشي نواي كاروان تازه تري را روانه ي دشت و دمن و باغ شعر نو نمود، و بر پهندشت انقلاب نيما، كاروان سالار ديگري را ...

صداي «سلام ما بر ظريف، اين ديپلمات شريف» در پاويون مخصوص دولت در فرودگاه مهرآباد طنين انداز مي‌شود و ولوله‌اي در ميان 4هزار نفري مي‌اندازد كه به تدريج و از چند ساعت پيش بدون هيچ وسيله اياب و ذهابي، بدون هيچ پذيرايي و حتي بدون هيچ هماهنگي از اقصي نقاط...