از 12 بهمن 1357، حتی پیش از آن یعنی در «شورای انقلاب» شاهد دوگانگی قدرت در ایران بودیم. به این معنا که هم «قدرتی دولتی» فعال بود و هم «قدرتی غیردولتی». بازرگان و دولتش سریعا متوجه شدند که در سلسله‌مراتب قدرت، از نفوذ چندانی برخوردار نیستند. او بارها تاکید کرده بود که «مانند چاقویی هستم که توانایی برش چیزی را ندارد....

 این مطالبات حداقلی هم  مطالباتی است  بر بنیاد داد و قانون عادلانه،  منزات و حقوق انسانی  و شهروندی مردم و هم برآورده کردن آن ها در چارچوب شرح وظایف شما. نباید فراموش کرد که برخلاف رییس جمهور که مطابق قانون اساسی دومین مقام رسمی کشور است، استاندار  بالاترین مقام رسمی استان می باشد...

* متن حاضر صورت ویراسته سخنرانی استاد مصطفی ملکیان در مراسم افتتاحیه‌ی مجمع عمومی سازمان دانش آموختگان ایران اسلامی (ادوار تحکیم وحدت) در سال 1384 (پنجشنبه 29 دی ) می‌باشد. متن سخنرانی در نسخه سابق سایت نیلوفر و بعدها در شماره سوم ماهنامه آیین انتشار یافت. بهانه‌ی باز نشر و دعوت به بازخوانی این متن، انتشار آن از سوی تعدادی از رسانه‌های کشور (آرمان، انتخاب، فرهنگ امروز و ...) در روزهای گذشته می‌باشد که البته این نشریات اشاره‌ای به تاریخ این سخنرانی نداشتند.

نماینده مردم دشتی و تنگستان گفت: آنچه از مفاد توافق نامه هسته ای منتشر شده حاکی از این است که ما نه تنها چیزی از دست نداده ایم بلکه اصل توانمندی درانرژی هسته ای را حفظ کرده و همه حقوق و توانمندی...

 اگر قرار بر این بوده است که با روی کارآمدن دولت تدبیر و امید، اختیار انتخاب مهمترین مدیر دولت در استان به نمایندگانی سپرده شود که یکی از آنها رئیس ستاد رقیب آقای روحانی بوده و دو تن دیگر نیز از اعضای این ستاد بوده اند، پس تغییر مد نظر رئیس جمهور که در شعارهای انتخاباتی اش آن را مطرح ...